เมื่อไหร่ที่เราเจอใครแล้วรู้สึกว่า สนิทกันเพียงเวลาไม่นาน แม้จะมีปัญหาเรื่องของการสื่อสารเล็กน้อย แต่ก็ไม่ได้ทำให้ความรักลดถอยลง เชื่อว่าเราอาจจะเคยเจอกันหรือเคยใช้ชีวิตร่วมกัน ในชาติใดชาติหนึ่ง ความเชื่อเรื่องของการทำบุญ ยังคงมีอยู่ในทุกประเทศรวมถึงทั่วโลก เพราะไม่ว่าเราจะเดินทางไปสถานที่แห่งไหน วัดยังเป็นสถานที่ที่เดินเข้าไปเพื่อกราบสักการะ นี่คงเป็นความสุขของคนเราแท้ที่สุดแล้วเราทุกคนจะต้องเดินทางเข้าไปวัดกันทุกคน เมื่อถึงเวลาวายชีวา ต่างพาเราไปสู่เชิงตะกอน วัดคือสถานที่ทุกคนเดินเข้าแล้วพบกับความสุข ไม่ว่าจะเป็นรุ่นไหนถ้าหากได้มาวัดแล้วจะทำให้ใจชุ่มชื้นขึ้น เพราะความเลื่อมใสจึงทำให้คนเราเข้าวัดแล้วจากจิตใจที่ห่อเหี่ยวโอบอุ้มความทุกข์ไว้ ได้กราบพระทำสังฆทาน ทำให้ใจชื้นยิ้มได้ ชาวพุทธจึงนิยมไปทำบุญที่วัด ไม่ว่าจะอยู่ในต่างประเทศ สถานที่แห่งนี้ที่กำลังจะพูดถึงก็คือวัด แต่ภายในวัดจะในปราสาทเก่าแก่ ที่สร้างขึ้นมาอย่างสวยงามตั้งตระหง่านอยู่ ยิ่งใหญ่และสวยงาม ปราสาทพนมเรียบ ชื่อของปราสาทนี้เป็นศิลปะที่เก่าแก่มากกว่า 90 ปี ยังเป็นปราสาทที่ยังคงสภาพสมบูรณ์ ผู้คนที่เดินทางมาที่นี่ ก่อนที่จะเข้าวัดทำบุญจะขับรถมาจอดที่นี่ และเก็บภาพก่อนเดินเข้าไปในวัด ซึ่งอยู่ด้านหน้า ไม่ไกลนัก นอกจากสภาพของปราสาททางด้านนอกที่ดูสวยงามแล้วด้านในเมื่อเข้าไปจะพบความอลังการ ไม่ว่าจะเป็นหน้าต่าง หรือหลังคาถูกออกแบบสวยสะดุดตา ครั้งนี้เดินทางไปกับคณะเรียกได้ว่าครบแก๊ง และไปโดยไม่ได้นัดหมาย เที่ยวเสร็จแล้ว แวะทำบุญสังฆทานกันสักครั้งเพราะไม่ได้ทำนานแล้ว ซึ่งคนขับรถบอกว่าสถานที่แห่งนี้อยู่ไม่ไกลจากที่เที่ยว ก่อนหน้านี้พวกเราได้ขึ้นไปเที่ยวที่ภูเขาสูงและชัน ขับรถขึ้นไปพอลงยืนบนพื้นยังรู้สึกเลยว่าพื้นเอียง พื้นลาดลงมาตามแนวเขา ในตอนแรกที่มาที่นี่ คิดเหมือนกันว่าจะไปทำบุญตรงไหน เพราะแทบไม่เห็นพระสงฆ์อยู่ด้านบนปราสาท ทางขึ้นคือบันไดทางด้านหน้าอย่างเดียว เรียกได้ว่าสวยตั้งแต่ประตูทางเข้าของปราสาท มีการแกะสลักลวดลายที่แปลกตา ด้านในของปราสาทชี้ชวนให้เดินเข้าไปชมยิ่งเดินเข้าไปยิ่งประทับใจ ศิลปะภายในปราสาท หน้าต่างทุกบาน ถูกตกแต่งให้สวยงาม น่ามอง จุดถ่ายภาพของทุกคนทีมาจะต้องมีภาพนี้ จุดเด่นของภาพนี้นั้นเมื่อเรายืนถ่ายภาพจะทำให้หน้าของเราดูสว่างขึ้น ศิลปะลวดลาย ภาพพูดได้ บริเวณนี้คนค่อนข้างเยอะ จนไม่มีทางเดิน ด้วยศิลปะและความงามบนผนังที่แกะลวดลายเป็นเรื่องราว หลังคาโดยรอบดูแปลกหูแปลกตา ทำให้คนที่เดินทางไปเที่ยวจะตรงไปถ่ายรูปที่จุดนี้ ซึ่งกลุ่มของพวกเราก็เช่นกัน เข้าแถวเพื่อถ่ายภาพกันอย่างสนุกสนาน ทวารบานของประตูทั้งสองข้าง ที่ชาวบ้านพากันเชื่อว่า ถ้าเดินเข้าไปแล้วได้เอามือลูบตรงส่วนไหน จะทำให้อาการเจ็บปวดของร่างกายหายไปด้วย ด้านข้างของปราสาทพนมเรียบจะมี ปราสาทนี้ตั้งอยู่ซึ่งไม่ได้เปิดให้คนขึ้นชม ปราสาทนี้มีสีแปลกตาโดดเด่นไม่แพ้ปราสาทเพราะมีสีเหลืองยืนเด่น มองๆแล้วน่าจะเป็นปราสาทที่เปิดเพื่อทำพิธีสำคัญ ภาพถ่ายมุมใกล้ปราสาท ปราสาทพนมเรียบเป็นปราสาทที่ยิ่งใหญ่ สามารถเดินได้ทั้งปราสาท และเมื่อเราเดินขึ้นข้ามธรณีประตูเข้าไปสามารถนั่งกราบพระได้ เดินรอบระเบียงรอบปราสาทเพื่อชมความงดงามของการแกะสลักลวดลายได้ เมื่อเดินชมรอบปราสาทเรียบร้อย กลุ่มของพวกเราก็เตรียมที่จะเดินทางกับเข้าไปในวัด ซึ่งก็ต้องรอก่อนเพราะด้านในของวัดคนค่อนข้างเยอะจนไม่มีที่นั่ง ต้องรอคิวให้คนน้อยเพื่อสะดวกในการถวายสังฆทานกลุ่มใหญ่ เมื่อเดินเข้าไปในวัด ถึงกับต้องอุทาน เพราะคนที่มาทำบุญดูหนาตามาก นั่งเรียงกันเต็มพื้นที่ คนที่เข้ามาจองคิวบอกกับพวกเราว่า ตอนนี้คนน้อยลงแล้วเพราะทยอยกลับบ้าน ลดลงแต่เวลาเดินยังต้องขอทางเดิน ฝ้ายผูกแขน ก่อนกลับคนละเส้น ฝ้ายผูกแขนของพระสงฆ์ที่ผูกให้ทีละคนและให้พร เป็นด้ายสีแดง ซึ่งแปลกจากทางบ้านเราที่จะนิยมผูกด้ายสีขาว การทำบุญวันนี้เรียกว่าการทำบุญร่วมชาติ ซึ่งก่อนหน้านี้ เราทุกคนไม่เคยรู้จักกัน อยู่คนละฟากฟ้า แต่วันหนึ่งโชคชะตาหรือจะเรียกได้ว่า บุพเพสันนิวาสหมู่ ทำให้พวกเราทั้งหมดได้มาพบกัน และร่วมทุกข์ร่วมสุขในการเดินทางด้วยกัน อานิสงส์ของการทำบุญ การทำบุญในพุทธศาสนา มีด้วยกันสามอย่าง หมายความว่าการทำบุญนั้นไม่จำเป็นที่เราจะต้องร่ำรวยมีทรัพย์สมบัติมากมาย ถึงจะทำบุญได้ แม้เรามีแต่ร่างกายและจิตใจเราก็สามารถทำบุญที่ยิ่งใหญ่ได้ ซึ่งบุญนั้นมีการทำหลายแบบ แบบแรกนั่นคือ ทานมัย คือการให้ทาน อาจจะเรียกว่า การให้ทานสำเร็จด้วยการถวายวัตถุสิ่งของ ที่เราต้องการจะให้ทาน ไม่เพียงแค่ให้กับพระสงฆ์รวมถึงเราให้สิ่งของกับคนยาก คนที่เดือดร้อนเหล่านั้นก็เรียกการให้ทาน สีลมัย สิ่งนี้เป็นสิ่งที่ทำได้ด้วยตนเองคนอื่นไม่สามารถทำแทนได้ นั้นคือทานนั้นสำเร็จด้วยการรักษาศีล รวมไปถึงการประพฤติในสิ่งที่ดี ไม่ว่าจะเป็นทางกาย หรือวาจา ซึ่งคือเรานั้นใช้ชีวิตปกติไม่ไปทำร้ายไม่เบียดเบียนคนอื่นทางคำพูดหรือการกระทำ เอาง่ายๆคือทำดีไม่ทำให้ผู้อื่นเดือดร้อน ภาวนามัย สิ่งนี้คือบุญที่ได้เยอะที่สุด คือการภาวนา พยายามอบรมจิตใจ ทำให้เกิดปัญญา จนละซึ่งกิเลสต่างๆได้ ง่ายแต่ทำยาก อาจจะได้ด้วยการวิปัสสนากรรมฐาน จะเห็นได้ว่าทานที่เราได้บุญกุศลน้อยที่สุดคือการทำบุญให้ทานด้วยวัตถุสิ่งของ ที่เรารู้ว่าคือการทำสังฆทาน คือการสละกิเลสความโลภของตนเองออกไป แต่สิ่งเหล่านี้จะต้องใช้ปัจจัย ถวายเพื่อให้เกิดทาน เคยมีเรื่องเล่าเรื่องการให้ทาน คนหนึ่งถวายเงินหนึ่งร้อยบาททานให้กับพระสงฆ์ อีกหนึ่งคนมีเงินเพียงหนึ่งบาท แต่เวลาให้ทานไปแล้วคนที่ให้หนึ่งบาทกับได้กุศลเยอะกว่า เนื่องจากเพราะตอนที่ให้ทานนั้นคนที่ให้เงินหนึ่งร้อยบาทนั้นเกิดความเสียดาย ต้องการจะนำเงินนั้นไปใช้ประโยชน์อย่างอื่น ในขณะที่ให้ทานนั้นทำให้จิตใจไม่ผ่องใส ทานที่ให้ไปนั้นจึงไม่เกิดผล ส่วนคนที่ถวายเงินหนึ่งบาทนั้น มีความภูมิใจและศรัทธาในการให้ทาน บุญจึงส่งผลเยอะกว่า ใจคนเรายากแท้จะหยั่งถึง ผัดหอย เผ็ดร้อนกันสักจานดีกว่า หลังจากการทำบุญ ต่อด้วยการเตรียมเสบียงเตรียมเดินทางไปทานอาหารเที่ยง ตลาดที่พวกเราเดินนั้นคือตลาดข้างวัดที่เชื่อว่าอาหารในตลาดแห่งนี้สะอาดและน่าทานเป็นที่สุด ดูจากหน้าตา ซึ่งอาหารก่อนที่เราจะซื้อนั้นสามารถชิมจากหม้อได้ เพราะจะมีการทำสดๆ ร้อนควันขึ้น ไก่ทอดทรงเครื่อง ทอดทั้งตัว ไม่หั่นเลย ไก่ที่ทอดนี้ไก่บ้าน ที่ชาวบ้านเลี้ยงเอง เนื้อแน่นกลิ่นหอมยั่วน้ำลายสุดๆ ส่วนอาหารชนิดนี้ ถ้าเป็นไทยเรียกว่าคั่วกบ เครื่องเทศอัดแน่น เตะจมูกตั้งแต่เดินผ่าน ในหม้อนี้ อร่อยเพราะเป็นหม้อที่ชิม ปูนาผัด รสชาติคล้ายกับผัดผักบุ้งไฟแดงแต่รสจัดจ้านมากกว่า ยิ่งชิมยิ่งหยุดไม่ได้เพราะเผ็ดแต่เผ็ดในที่นี้ ถือว่าเผ็ดร้อน รสชาติอาหาร รสชาติอาหารในกัมพูชา จะไม่เน้นเผ็ดแต่จะเน้นหวานมันมากกว่า เพราะคนขายเองก็ไม่เคยทานเผ็ด อีกอย่างเสียงแม่ค้าบอกว่าพริกแพงมากใส่น้อยๆจะได้ทานอร่อยนานๆ ไม่เปลืองน้ำด้วย เมื่อซื้ออาหารกับข้าว ขนมและน้ำเสร็จ ก็เตรียมออกเดินทางไปทานข้าวที่กระท่อมกัน ซึ่งอีกกลุ่มได้เดินทางไปรอเรียบร้อยแล้ว ความสุขเกิดได้ ขอแค่เรารักในการเรียนรู้ เข้าใจความเป็นอยู่ใช้ชีวิตง่ายๆ ไม่ยึดติดกับอะไรที่เคยทำ เคยกิน เมื่อเรามีจุดหมายที่เดียวกัน การมีเพื่อนร่วมทางจึงก่อเกิดเป็นความทรงจำ เสียงเรียก รอยยิ้ม เสียงหัวเราะ จุดหมายของเราคือการทำบุญด้วยกัน สร้างรอยยิ้มความทรงจำที่ดีร่วมกันในช่วงเวลาสั้นๆ แต่มิตรภาพนั้นแสนยาวนาน อิ่มท้อง อิ่มอกอิ่มใจ เมื่อไหร่ที่นึกถึงสถานที่ ดูภาพความทรงจำจะกลับมาเครดิต ภาพถ่ายทั้งหมดโดยผู้เขียน🗺 แชร์ที่เที่ยวใหม่ๆ ไม่ว่าจะเที่ยวสายไหนก็มาแวะแชร์กับทรูไอดีคอมมูนิตี้ “ต๊ะตอนยอน”