สสวัสดีจ้าทุกคน...จากบทความที่รีวิวที่ผ่านมาเรื่องนั่งรถไฟไปกำแพงแสน ที่รีวิวการเดินทางแบบ Real Time คราวนี้ก็เป็นการนั่งรถไฟกลับบ้าน ซึ่งไม่ใช่แค่พลังงานน้อยเลยอยากกลับบ้าน แต่นั่งรถไฟเพราะหนีฝุ่นและหนี COVID-19 ไปพร้อม ๆ กันนี่แหล่ะ จะลองมาเห็นอะไรที่มันรากหญ้าบ้าง เผื่อปอดจะได้สบาย ไม่ต้องทนกลิ่นควัน มลพิษต่าง ๆ ในเมืองหลวงที่ขึ้นชื่อว่าเป็นเมืองไม่เคยหลับ จุดเริ่มต้นก็คือนั่ง Grab Win จากหอพักแถวราม มาลง ม.เกษตรศาสตร์ บางเขน เสียค่าใช้จ่ายไป 188 บาท เหตุที่นั่ง Grab มานั้น สารภาพเลยว่า ทนการรถติดแถวลาดพร้าวไม่ไหวจริง ๆ เลยเรียกมาซะเลย นี่วันนี้โชคดีที่มีค่าขนมเดิมติดบัญชีอยู่ ก็เลยเรียก Grab มาใช้บริการ เพราะเหมาวินสมัยนี้แพงจริง Grab ที่ว่าแพง วินยังแพงกว่ายิ่งไม่ใช่โซนของตนเองด้วย ต่างคนต้องระวังแย่งลูกค้า จากนั้นใช้เวลาไม่เกินครึ่งชั่วโมงได้ ก็เดินเท้าต่อลงสถานีรถไฟบางเขน ซึ่งอยู่ตรงข้ามกับ รพ.วิภาวดี แล้วเดินมาถึงก็ซื้อตั๋วเลย บอกว่าขอนั่งรถเร็ว ก็เลยได้นั่งขบวน 109 กรุงเทพ-เชียงใหม่ (รถเร็วรอบนี้มาถึงบางเขน 14.20 น. วันนี้มาช้าไป 10 นาทีเลยได้นั่งช้าหน่อย) ด้วยความที่ตั๋วระบุว่าไม่มีที่นั่ง เลยได้ไปนั่งที่โบกี้อื่นแทน ซึ่งมันจะลำบากหน่อย ๆ ด้วยความที่โบกี้ท้ายอยู่โซนที่นั่งของพระสงฆ์ ผ่านไปไม่กี่ที่นั่งก็เกือบติดท่าน ดีที่ว่ายังเหลือที่นั่งถัดไปไม่กี่แถวเลยนั่งที่นั่งตามในรูปแรก โซนนี้ฝุ่นฟุ้งแต่ไม่หนาเท่าใน กทม. นั่งจากบางเขนยาวเลยจนกระทั่งใกล้ถึงที่หมาย เหลือเวลา 30 นาทีก็จะถึง เลยยืน พร้อมเตรียมออกเลย ทั้งนี้จะเป็นการถ่ายวิวบางส่วนเพื่อดูสภาพภูธร (แต่บรรยากาศไม่อึดอัด และเรียบง่ายดี) เพื่อบรรยายความภูมิแพ้กรุงเทพที่เคยเป็นมา พอเห็นมุมนี้รู้สึกสบายตามาก บางวิวค่อนข้างจะสื่อไม่ดี โดยเฉพาะมีเผาหญ้าข้างทาง จึงขอไม่ลงรูปนั้น ช่วงที่นั่งรถไฟ คลายความเครียดไปเยอะมาก เพราะเพิ่งเป็นไมเกรน เนื่องจากภูมิแพ้กรุงเทพ (เครียดเรื่องงาน มลพิษ ฝุ่น PM 2.5 และเรื่องคน) เมื่อไม่กี่วันที่ผ่านมา ทำให้เสียงานไปเยอะพอสมควร แต่จะว่าไป การที่ลองเปลี่ยนมุมที่เครียด ๆ ให้มามองในมุมที่ผ่อนคลาย ทำให้เราสบายขึ้นมากเลยทีเดียว ไม่ต้องมานั่งเครียดว่าจะต้องทำอะไรต่อไปหลังจากนั้นก็ถึงที่หมายสักที ยินดีต้อนรับเข้าสู่เจี๊ยกบุรี เอ้ย! ลพบุรีนั่นเอง นี่กลับมาบ้านด้วยรถไฟ วันนี้ถึงที่หมายเร็วกว่าเดิม 5 นาที นี่ก็ได้ใช้เวลาเหมาะสมสำหรับรถเร็ว ถึงที่ 16.25 น. จากนั้นก็ได้กลับบ้านไปกอดแมวสักที เป็นภูมิแพ้กรุงเทพมานาน คงได้เวลาผ่อนคลาย นอนเต็มอิ่มสักวันก็ยังดี กลับบ้านได้กินอะไรอร่อย ๆ ก็ดีละ นี่ก็เป็นประสบการณ์ในการเดินทาง นี่ก็จบบทความแล้ว สวัสดีจ้า :) หมายเหตุ เครดิตรูปภาพ รูปทุกรูปผู้เขียนถ่ายเอง รีวิวเองจากสถานที่จริงทั้งหมด เอาไว้รีวิวสำหรับบทความนี้เท่านั้น คิดจะก๊อป ขออนุญาตเค้าก่อนนะจ๊ะ