วันนี้ Sooka จะพาเพื่อน ๆ มาทำความรู้จักกับหาดในยาง จ.ภูเก็ตให้ดียิ่งขึ้นค่ะ เพื่อน ๆ ทราบไหมคะว่า...หาดแห่งนี้มีสิ่งที่น่าค้นหาท่ามกลางความสงบซ่อนอยู่ ^^...ทริปนี้บอกเลยชีวิตดี๋ดี เพราะอะไรเหรอคะ?...ก็เพราะทริปนี้ฟรียกแก๊งค่ะ กินฟรี อยู่ฟรีที่บ้านของเพื่อนพี่ที่ทำงานแฟน (ใครลำดับความสัมพันธ์ไม่ถูก สามารถสอบถามหลังไมค์ได้ค่ะ ^^) กิจกรรมเวลาที่เราไปเที่ยวทะเลก็จะมีเล่นน้ำ ดำน้ำ เตะฟุตบอลชายหาด วอลเลย์บอลชายหาด เจ็ทสกี บานาน่าโบ๊ท นอนอาบแดด โพสท่าถ่ายรูป ดูพระอาทิตย์ขึ้น และพระอาทิตย์ตก สิ่งเหล่านี้คือกิจกรรมพื้นฐานที่หาดส่วนใหญ่มีใช่ไหมคะ? หาดในยางอาจจะไม่ได้มีกิจกรรมดังกล่าวครบถ้วนแต่ที่แห่งนี้มีกิจกรรมน่าสนใจที่หลาย ๆ หาดก็อาจไม่มี...เกริ่นมาตั้งนาน...อยากรู้กันแล้วใช่ไหมคะ...ตาม Sooka มาเลยคร้า หาดในยางจะมีหมู่บ้านเล็ก ๆ ของชาวประมงตั้งอยู่ ยามเช้านอกจากนักท่องเที่ยวจะเดินเล่นริมหาดเพื่อสูดอากาศบริสุทธิ์แล้ว Sooka แนะนำให้เดินมาชมบรรยากาศการซื้อ-ขายปลาสด ๆ จากท้องทะเลกันด้วยนะคะ รับรองจะได้รับประสบการณ์แปลกใหม่กลับไปเมาท์มอยกับเพื่อน ๆ ได้เลยค่ะ เช้านี้ Sooka พร้อมเพื่อนร่วมแก็งมีภารกิจต้องซื้อปลามงกลับไปให้คุณแม่ของเจ้าถิ่นทำกับข้าวมื้อเย็นให้พวกเราทาน ทีแรกที่ได้ยินชื่อปลา Sooka นึกว่าให้มาซื้อปลาอะไรก็ได้กับชาวประมง...ที่ไหนได้...ให้มาซื้อปลาที่มีนามว่า "มง" ต่างหาก เราก็คิดว่ามาถึงหมู่บ้านชาวประมงก็เลือก ๆ ไปตามปกติเหมือนเราไปจ่ายตลาด แต่บอกเลยว่ามันไม่ใช่แบบนั้นจ๊ะ (ขออุบไว้ก่อน) ถามว่าปลามงหน้าตาเป็นอย่างไร บอกตรง ๆ เลยว่าหลังจากได้ลิ้มลองปลามงทอดในมื้อเย็นของวันก่อน ความทรงจำเดียวที่แก็งเรามีต่อปลามงคือ...รสชาติมันอร่อยมว๊ากกก และเหตุนี้จึงทำให้แก๊งเราได้รับมอบหมายภารกิจมาตามหาปลามงเพราะเราต้องการจะกินมันอีก จำไว้ให้ดีเราต้องซื้อปลามง มง มง (ทุกคนกำลังโหลดข้อมูลลงสมองอยู่ค่ะ555) เรามาถึงหาดในยางประมาณ 06.15 น.มาถึงพวกเราก็เห็นความครึกครื้นบนหาด มีพ่อค้าแม่ค้ามาเปิดร้านขายเครื่องดื่ม ขนม และของต่าง ๆ มีชาวบ้านมาอุดหนุนกันครึกครื้น ด้วยความมุ่งมั่นในภารกิจ พวกเราจึงมุ่งหน้าไปที่...ร้านขายของก่อนค่ะ...หาอะไรรองท้องกันก่อน กองทัพต้องเดินด้วยท้อง (ชาวประมงยังไม่ขึ้นฝั่ง) พวกเรานั่งจิบกาแฟ ทานของหวาน พร้อมกับฟังเสียงคลื่นสลับกับเสียงผู้คนจอแจเป็นบรรยากาศที่ครึกครื้นแบบน่ารัก ๆ Sooka สังเกตว่าคนที่นี่ทานของหวานเสมือนเป็นอาหารเช้ากันเลยทีเดียว ประมาณ 07.00 น.เราก็เห็นชาวประมงลงมาจากเรือพร้อมของบางอย่างบนบ่าและกำลังเดินขึ้นฝั่ง เท่านั้นแหละคนกรูกันไปที่อีกจุดนึง เราใช้เวลาประมวลผลสักพักจึงได้รู้ว่า ชาวบ้านเขาไปเตรียมรอซื้อปลากัน เท่านั้นแหละวงจิบกาแฟแตก พวกเราวิ่งเลยจร้า เราต้องซื้อปลาาา..ปลาาาอะไรน้าาา?...อ๋อ...ปลามง! พวกเราวิ่งมาถึงกระบะที่มีชาวบ้านรอซื้อปลา ชาวประมงเดินมาถึงแล้วและกำลังเทปลาลงบนกระบะ จังหวะนั้นทำพวกเราสตั๊นไป 5 วินาที เฮ้ย ๆ นี่มาซื้อปลาหรือเขาแจกฟรี ทำไมคนเยอะแบบนี้ แถมจังหวะการเลือกปลาใส่ถุงของแต่ละคนนี่ช่ำชองคือ...ไวมากกก แป๊บเดียวปลาอันตรธานหายไปหมดกระบะโดยที่พวกเรายังไม่ทันได้เข้าไปร่วมในวงเลย...แง...ไม่เป็นไรเอาใหม่ หลังจากเรียนรู้กระบวนการในการ (แย่ง) ซื้อปลากันมาแล้ว พวกเราก็เตรียมพร้อมค่ะ เอาตัวเองไปอยู่ในวงเรียบร้อย ในมือมีถุงพลาสติกสำหรับใส่ปลา พอชาวประมงเทปลาลงกระบะ โห...ตื่นเต้นมากเลยค่ะ...คนแย่งกันไวมาก และทีมเรามีปัญหาค่ะ "ปลามงหน้าตาเป็นไงนะ!!!" สมองก็นึกถึงลักษณะปลามงไป ตาก็โฟกัสหาไป จนพี่ในแก๊งทนไม่ไหวจึงตะโกนถามไป "พี่ ๆ อันไหนปลามงคะ" ก็มีคนใจดีตอบนะแต่ว่า...สายเสียแล้ว...ปลาหมดเกลี้ยงเลย และเราก็เห็นปลามงอยู่ในถุงพี่คนที่ตอบนั่นแหละ 555 พวกเราไม่ย่อท้อต่อโชคชะตาคะ เราเพิ่มกำลังคนเข้าไปในวงเพื่อเพิ่มโอกาสในการ (แย่ง) ปลา คราวนี้เราต้องได้ปลากลับบ้าน...และเราก็ได้ปลากลับบ้านค่ะ เพราะเราเปลี่ยนกลยุทธ์ใหม่เป็น "จับใส่ถุงพลาสติกไว้ก่อนมันต้องมีสักตัวที่เป็นปลามง" และสิ่งที่ได้คือ...ในถุงเราไม่มีปลามง!!! พี่ผู้หญิงคนหนึ่งคงเห็นสภาพพวกเรามาสักพักจึงถามว่า "จะเอาปลามงเหรอ แบ่งของพี่ไปก็ได้นะ" โห...พี่นี่นางฟ้ามาโปรดชัด ๆ แน่นอนพวกเราไม่ปฏิเสธเลยค่ะ ขอแบ่งทันที แล้วก็ให้แม่ค้าช่างกิโลคิดเงิน และเราก็อึ้งอีกครั้ง...เฮ้ยยหมดนี่ราคาไม่ถึงร้อยบาท บรรยากาศตอนซื้อปลามันดูเหมือนวุ่นวายนะ แต่ถ้าสังเกตดี ๆ เหตุการณ์กลับเป็นไปอย่างสงบ เพราะจะเห็นว่าต่างคนต่างหยิบปลาที่ตัวเองต้องการใส่ถุงโดยไม่มีใครไปแย่งมาจากมือใคร พอ Mission complete พวกเราก็เดินเล่นชิลชิลริมหาดต่อสักพัก หาดในยางมีต้นสนที่คอยให้ความร่มรื่น มีความเงียบสงบเพราะตั้งอยู่ในอุทยานแห่งชาติสิรินาถ จึงเหมาะกับการนั่งเงียบ ๆ ฟังเสียงคลื่นทะเลกระทบฝั่ง บางเวลาอาจจะมีเสียงเครื่องบินมาแทรกบ้าง เพราะอยู่ห่างจากสนามบินเพียง 1 กม. ดังนั้นกิจกรรมยอดฮิตของหาดแห่งนี้คือการมาดูเครื่องบินขึ้น-ลง เสียงผู้คนที่ตื่นเต้นเวลาได้เห็นเครื่องบินขึ้น-ลงจึงเป็นอีกหนึ่งกิจกรรมที่สร้างความครึกครื้นให้หาดแห่งนี้ Sooka ว่าเป็นการผสมผสานระหว่างธรรมชาติและสิ่งที่มนุษย์ประดิษฐ์ขึ้นได้ค่อนข้างลงตัวนะ... ตกเย็นพวกเรากลับมาที่หาดในยางอีกครั้ง เพื่อชมพระอาทิตย์ตกดิน และหาดในยางก็ได้อวดภาพพระอาทิตย์ตกดินที่สวยงามเหนือคำบรรยายมาก ๆ...พวกเราถ่ายภาพกันไม่นาน เพราะอยากจะเก็บภาพความสงบ วิถีชีวิตของชาวประมง และความสวยงามของแสงสุดท้ายด้วยสายตาแบบเงียบ ๆ มากกว่า บางครั้งความสงบ...ก็อาจมีเสียงของคลื่นกระทบฝั่ง บางครั้งความสงบ...ก็อาจมีเสียงเรือของชาวประมง บางครั้งความสงบ...ก็อาจมีเสียงเซ็งแซ่ของวิถีชีวิตบนหาดยามเช้า บางครั้งความสงบ...ก็อาจมีเสียงหัวเราะของใครบางคนที่ (แย่ง) ซื้อปลาไม่ทัน (แก๊งหนูเอง) บางครั้งความสงบ...ก็อาจมีเสียงโวยวายเพราะเพื่อนถ่ายรูปเรากับเครื่องบินไม่ทัน (มันต้องมี...ใช่ไหม) บางครั้งความสงบ...ก็อาจมีเสียงเครื่องบินรบกวนบ้าง แต่สิ่งเหล่านี้มันทำให้หาดในยางมีรสขาติกลมกล่อม ที่รอให้คุณมาเยือนและรับประสบการณ์เหล่านี้กลับไป Photo by Pai-Toon ผู้ที่ชอบพกกล้อง แต่ขี้เกียจถ่ายรูปสุดๆ ร่วมแชร์ความสุขกันได้ที่ Sooka