ไปปากช่องแบบไม่มีรถ ฉบับลำบาก highlights: นั่งรถตู้จากบางแสน ชลบุรี ไปสถานีเอกมัย นั่งรถไฟฟ้า BTS บางนา ไป BTS หมอชิต นั่งรถเมล์จาก BTS หมอชิต ไปขนส่งหมอชิต นั่งรถจากขนส่งหมอชิตไปปากช่อง โคราช --------------------------------------------------------------------------------- จุดเริ่มต้นของเรื่องราวคือเราตื่นสายจ้าาาาา ตื่นมาเกือบเก้าโมง แล้วเราอยู่บางแสนจะต้องกลับปากช่อง มีให้เลือกระหว่างรถทัวร์กับรถตู้ เราก็เลยเลือกรถตู้เพราะคิดว่าจะเร็วกว่า ปรากฏถึงหนองมนตอน 09.30 รถตู้นางรอคนเกือบสิบโมงแล้วถึงออก โอเคนิดหน่อยแหละ ไม่เป็นไร น่าจะยังทันรถไฟอยู่ คือที่จะกลับรถไฟเพราะราคาถูกมากกกกกกและวิวสวยมากกกก [รวบรวมความกล้า ก้าวขาขึ้นรถไฟอีกครั้ง] พอมาถึงอมตะนครรถตู้นางก็จอดรอคนอีก สักพักนึงนางให้เราเปลี่ยนไปนั่งรถอีกคัน แล้วรถอีกคันก็รอคนอีกเกือบครึ่งชั่วโมงถึงจะออก เท่านั้นไม่พอรถติดจ้าาาา ช้าไปกว่าเดิมอีกกก บวกกับนางแวะเติมแก๊สด้วย Oh my God!!!! ณ จุดนั้นโมโหจนธาตุไฟจะเข้าแทรกและ 5555 ก็เลยบอกนางว่าจะลง BTS อุดมสุข แล้วด้วยความโมโหจนหูอื้อตาลาย เห็นเป็นสถานี BTS บางนา เราก็ลงเลยจ้ะ ตอนที่ไปถึงคือตอนเที่ยงตรงแล้ว เที่ยงตรงเรายังยืนอยู่ BTS บางนาอยู่เลยอะเธ๊ออออออ เราตกรถไฟอย่างสมบูรณ์แบบแล้ววว TT^TT แล้วก็ไปยืนมองแผนที่ BTS อยู่พักใหญ่ว่าจะไปหมอชิตยังไงดี เพราะตอนนั้นไม่มีเน็ต บวกกับมีเงินสดแค่ 200 บาทไทย และไม่มีบัตร ATM ด้วย จะกดเงินได้ก็ต้องมีอินเทอร์เน็ต เอายังไงดี คือตอนแรกจะกลับรถไฟไง ไม่มีเน็ตก็น่าจะกลับได้แหละ ทีนี้พอตกรถไฟชีวิตตื่นเต้นขึ้นมาทันทีเลย 555555 ในหัวตอนนั้นเราจะไปตั้งต้นที่หัวลำโพงก่อนดีไหมเพราะมีเน็ตแน่ ๆ และกดตังได้ หรือจะไปเสี่ยงที่หมอชิตก็ไม่รู้ว่าจะมีเน็ตหรือเปล่า เงินจะพอค่ารถไหม ก็เลยลองเปิดหา Wi-Fi ของสถานีดูจะได้ตัดสินใจถูก เฮ้ยยยยยย มันมีด๊วยยยยย เรารอดตายแล้วววว *0* ก็เลยนั่งจาก BTS บางนา มาลงที่ BTS หมอชิต 59 บาท นั่งลืมโลกไปเลย นาทีนี้เราไม่รีบแล้วแหละ 5555 เหมือนจำได้ว่า BTS หมอชิตเคยมาแล้วตอนที่จะไปสนามบิน แต่ตอนนั้นมาแบบรีบ ๆ ไม่ทันได้ดูอะไร วิวมุมนี้สวยมากกกกกกกก ถ้าดอกไม้บานเต็มที่น่าจะสวยกว่านี้อีก เราเดินตามทางออกเรื่อย ๆ เพื่อหารถเมล์ไปที่ขนส่งหมอชิต ตรงทางลงเราก็เหลือบตาไปเห็นราคาวินคือ 80 บาท!!!!! ราคาสะเทือนขวัญมากแมรร่ ก็เลยไปดูตรงป้ายรถเมล์ว่ามีสายไหนเข้าหมอชิตบ้าง แนะนำว่าอย่าอ่านภาษาไทย คือมันจะโคตรงงว่า ใช่หมอชิตที่เป็นสถานีขนส่งรึเปล่าฟะ คืออ่านภาษาอังกฤษมันจะเคลียเลยว่า "Bus terminal" จากที่ดูมี 2 สายที่ผ่าน คือสาย 3 กับสาย 7 อะไรสักอย่าง พอเอาหน้าออกจากป้ายปุ๊ป รถมาพอดีสาย 3 เราก็กระโดดขึ้นเลย ราคา 8 บาทเอง ถูกกว่าวิน 10 เท่า 555555 สารภาพตามตรงว่านี่คือการขึ้นรถเมล์ไปขนส่งหมอชิตเองครั้งแรก คือมากรุงเทพหลายปีมาก แต่ไม่เค๊ยไม่เคยได้ไปขนส่งเองเลย โคตรกลัวอะ แต่เดี๋ยวนี้ในรถเขามีจอให้ดูว่าป้ายหน้าคืออะไร ลดการกลัวลงไปได้เยอะเลย ^^ แล้วนางก็มาจอดให้เราตรงข้าง ๆ ขนส่งหมอชิต เดินเข้าซอยไปนิดนึงก็ถึงที่ซื้อตั๋ว เอ้อละเหยลอยลม จากเก้าโมงครึ่งถึงบ่ายโมงครึ่งอะแกรรร ยังไม่ได้ออกไปไหนเลย แล้วจะถึงบ้านกี่โม๊งงงงงง ขึ้นลิฟท์มาที่ชั้นสามซื้อตั๋วไปภาคอีสาน เราจะไปปากช่อง ดูจากเวลาแล้วถ้าเราลงตลาดปากช่องแล้วต่อสองแถวเข้าบ้าน ชีวิตลำบากกว่าที่เป็นอยู่แน่นอน เราก็เลยกะว่าจะตีตั๋วโคราชแล้วลงหน้าบ้าน จะถึงค่ำแค่ไหนก็ได้เพราะลงหน้าบ้าน 555555 แล้วจะมีคนเข้ามาชาร์ตถามเราว่าจะไปไหน เราบอกไปโคราช เค้าก็เลยแนะนำยี่ห้อนี้มาให้ เป็นรถ VIP ราคา 209 บาท นั่งสบายมากกกก เราได้ชานชาลาที่ 64 ถ้าหลงทางให้มองที่พื้นไว้ แล้วก็เดินตาม หรือถามคนขายตั๋วก็ได้นะ เราเหลือเวลาอีกครึ่งชั่วโมงกว่ารถจะออก ก็แวะเติมพลังก่อนเพราะไม่รู้ว่าจะถึงบ้านกี่โมง เดินตามทางมาเรื่อย ๆ ตอนแรกกะว่าจะเข้าห้องน้ำก่อนขึ้นรถ เอ้าาาาาทำความสะอาดจ้าาา วันนี้มันวันอะไรฟะเนี่ยยยยย TT^TT พอเราไปถึงชานชาลาที่ 64 เอ้าาาาา ไหนรถอะ TT^TT จะบ่ายสองแล้วนะ แต่พอดีมีพนังงานอยู่แถวนั้นเค้าเลยชี้รถให้ดูว่าอยู่ชานชาลา 62 เพราะ 64 ซ่อมถนน _ _" ขึ้นรถเสร็จเรียบร้อย มัวแต่บอกเขาว่าจะลงไหน เหลือบมาเห็น เฮ้ยยยยยนี่มันน้องแดงนี่หว่าาาาา จังหวะนรกมาก ภาพน้องแดงที่ได้มาเลยไม่สวย แล้วทางนี้เป็นแค่ทางเดียวที่ถ่ายน้องแดงได้ชัดสุดแล้วด้วยถ้ามาทางรถไฟจะมองไม่เห็นเลย ฮรืออออออ น้องแดงเป็นใคร ทำไมเราถึงตื่นเต้น น้องแดงเป็นรถไฟฟ้าชานเมืองที่วิ่งระยะไกล ๆ นาน ๆ มีสายไฟติดตัว เอ้ย ติดหัวไปตลอดทาง เหมือนรถไฟที่ญี่ปุ่น ที่มาเลเซีย ใครนึกภาพไม่ออกไปดูรูปได้ที่นี่จ้ะ -> [นั่งรถไฟไปเที่ยวปีนัง&ตามหาคาเฟ่ harry 2020 (ตอนที่ 7 จบ)] บ้านเราจะเจริญแล้ววววว ตื่นเต้น ๆ ๆ แล้วเราก็เจออีเว้นรถติด ๆ มาตลอดทางเลยจ้ะแมรรร่ ทั้งทำถนน ทั้งอุบัติเหตุ บ้าบอมากอะ แต่ยังดีที่ภาพข้างทางมันสวย ฟีลเหมือนฤดูใบไม้เปลี่ยนสีที่ต่างประเทศเลย แต่มันก็แฝงภัยแล้งที่หดหู่ไว้ด้วยเหมือนกัน แม่เราบอกว่าที่บ้านน้ำไม่ไหลแต่เราก็ไม่คิดว่ามันจะแห้งขนาดนี้อะ ภูเขาแดงทั้งลูกเลยยย แห้งมากกกกก ถึงว่าเกิดไฟไหม้บ่อย ๆ ยังดีที่บางช่วงสวยมากกกกกกกกกก กลบความลำบากลำบนในวันนี้และความหดหู่จากภัยแล้งไปได้เยอะเลยยยย ถ้าวันนี้ไม่โมโหรถตู้เรากะว่าจะไม่ถ่ายรูปเลย แต่พอโมโหปุ๊ปก็ต้องหาทางเบี่ยงเบนความสนใจ เลยได้รูปที่สวยมากกกกกเซ็ทนี้มา ขอบคุณความลำบากลำบนในวันนี้จริง ๆ 55555555 เหมือนเป็นการได้ก้าวออกจาก Comfort zone แบบไม่ทันได้ตั้งตัว ลำบากมากกกกไปไหนแบบไม่มีแผนเนี่ย ฉันไม่พร้อมมมม TT^TT จบถึงบ้านแบบเยิน ๆ ตอน 17.30 เดินทางแปดชั่วโมงเบ า ๆ เสียเวลาเกินไปมากจริง ๆ ส่วนตอนหน้าเราจะได้ขึ้นรถไฟกลับกรุงเทพกันแล้ว ลำบากไม่ได้ต่างกันเลย 55555 [วายป่วงทันทีที่คิดขึ้นรถไฟ] และทุกคนสามารถติดตามการเดินทางอื่น ๆ ของเราได้ที่ เพจ "Try to Try ก็แค่ออกไปลอง" แล้วจะรู้ว่าการก้าวออกจาก Comfort zone ของตัวเองมันสนุกแค่ไหน ขอบคุณที่ติดตามค่าาาา ❤ Try to Try ก็แค่ออกไปลอง -=แถมท้าย=- สรุปค่าใช้จ่าย วินไปหนองมน 20฿ รถตู้จากหนองมนไปเอกมัย 100฿ BTS บางนา ไป BTS หมอชิต 59฿ รถเมล์จาก BTS หมอชิตไป ขนส่งหมอชิต 8฿ รถทัวร์ไปปากช่อง 209฿ ค่าข้าว 40฿ ชาไข่มุก 29฿ รวม 465 บาท แพงม๊ากกกกกกกกกกก (ภาพประกอบทั้งหมดผู้เขียนถ่ายเองหมดเลยจ้าาาา ติชมกันได้ ^^)