Arizona แอริโซน่า เป็นเมืองทางใต้สุดของอเมริกาติดชายแดนแมกซิโก มีอาณาเขตกว้างขวางใหญ่โต และมีสถานที่น่าอัศจรรย์หลายแห่งรวมไปถึงสุดยอดสิ่งมหัศจรรย์ของโลก นั่นก็คือ แกรนด์แคนยอน หรือที่ฝรั่งเรียกว่า แกรนด์คั่นยั่น ซึ่งเป็นแหล่งท่องเที่ยวที่งดงาม มีสถานที่เที่ยวหลายแห่ง ติดกับหลายรัฐ และยังเป็นอุทยานแห่งชาติที่สำคัญของประเทศอเมริกาด้วย ความกว้างใหญ่ของมันอยู่ที่ 1,217,262 acres (1,901.972 sq mi; 4,926.08 km2) ล้านสองแสนกว่าเอเคอร์ หรือ สี่พันเก้าร้อยยี่สิบหกตารางกิโลเมตรนั่นเอง เรียกได้ว่าใหญ่มาก ๆ เลยโดยที่มีเรื่องจริงที่ว่ามีคนเดินเข้าไปในอุทยานแล้วสูญหายไปมากมายหลายคนเลย เพราะทั้งกว้าง ทั้งร้อน และหลงทาง วันนี้ผมขอเล่าประสบการณ์การไปเที่ยวแกรนด์แคนยอน ครั้งแรกของผม ครอบครัวเราใช้เวลาขับรถจากเมืองฟินิกซ์ไปที่แกรนด์แคนยอน ใช้เวลาประมาณครึ่งวัน เราก็ต้องหาที่พัก โรงแรมที่อยู่ก่อนถึงแกรนด์แคนยอน เพราะเราไม่แน่ใจว่าในอุทยานจะมีคนจองเต็มรึป่าว เมื่อพักผ่อนกันเต็มที่แล้วเราก็ออกเดินทางแต่เช้าเข้าไปที่อุทยานแห่งชาติกัน คุณแม่เตรียมเสบียงอาหารไปพร้อม ทั้งข้าวเหนียว กล้วยหอมและผัดหมี่แบบอาหารไทยไปเต็มที่ เพราะเริ่มเบื่ออาหารฝรั่ง ส่วนผมนั้นแค่ผลไม้ก็อยู่ได้ เราขับรถไปถึงทางเข้าอุทยาน เจ้าหน้าที่อุทยานเข้ามาทักทายตรวจสอบ คนในรถ ชะเง้อมองว่ามีอาวุธปืนไหม ( ที่อเมริกาเขาหาซื้อปืนง่าย ) กลัวจะไปล่ากวางเขาล่ะสิ พร้อมกับบอกให้ไปซื้อตั๋วค่าเข้า ราคาประมาณคันละ 1,000 บาท ( ราคาขึ้นอยู่กับช่วงเทศกาล ) เมื่อขับรถเข้าไปในอุทยานก็เห็นความยิ่งใหญ่ของต้นไม้ หินผา ที่โดดเด่นสวยงามตลอดทาง โดยเฉพาะภูเขาสีน้ำตาลทองหรือแดง เมื่อโดนแดดแลดูเป็นสีทองอร่าม เป็นวิวที่งดงาม สลับไปด้วยป่าสนและพื้นที่ราบที่เต็มไปด้วยไม้ทะเลทราย เราลงแวะจุดพักที่จุด Welcome นักท่องเที่ยว เพื่อเรียนรู้และฟังคำแนะนำ รับแผนที่ ขอบอกที่นี่ถ้าไม่มีรถมา เที่ยวลำบาก ทางท่องเที่ยวของฝรั่งเขามีแบบรถทัวร์นักท่องเที่ยวพาเที่ยวด้วยนะ เราเรียนรู้เส้นทาง รับแผนที่ ศึกษาธรรมชาติกันพอสมควร จึงได้ออกเดินทางไปยังจุดต่อไป เป็นจุดที่มีหอคอย และบ้านพัก รวมไปถึงร่องรอยอารยธรรมอินเดียนแดงเผ่าท้องถิ่นของที่นี่ นั่นคือเผ่า นาวาโฮ การมาที่นี่ไม่ใช่แค่มาดูเจ้าร่องรอยขนาดใหญ่เท่านั้นแล้วสิ แต่ได้ความรู้เชิงประวัติศาสตร์เรื่องราวของเผ่าที่มีอยู่จริงและวัฒนธรรมของพวกเขา ทั้งการสร้างบ้าน การทำเสื้อผ้า การล่าสัตว์ และการทำเครื่องประดับซึ่งถือเป็นจุดเด่นของเผ่านาวาโฮ เราขับรถไปถ่ายรูปวิวหลายแห่งตามแหล่งท่องเที่ยวของที่นี่ และจุดหนึ่งที่ประทับใจคือสวนสน เป็นสวนที่ให้นั่งพักผ่อน ปิกนิก ได้เวลาอาหารเที่ยงของพวกเราแล้ว อาหารที่คุณแม่นำมา หมดเกลี้ยงด้วยความหิว อร่อยคุ้มจริง ๆ สำหรับมื้อนี้ เวลาไปเที่ยวแบบนี้ทางที่ดี คือ เอาอาหารไปเองจะได้ไม่ต้องเสียเวลาเข้าไปกินตามภัตตาคารของทางอุทยาน ซึ่งอยู่ไกลและคนเยอะ เราขับรถชมวิวไปถึงจุดชมวิวของแกรนด์แคนยอน ซึ่งเป็นจุดหนึ่งที่สวยที่สุด เมื่อมาถึงที่นี่ ภาพที่อยู่ตรงหน้าสะกดสายตาเราไว้ สมองได้แต่คิดว่า ว้าว นี่มันสวยงามสมจริงกว่าในภาพที่เคยเห็นอีก มันกว้างใหญ่และดูมีเรื่องราว มีรายละเอียดสิ่งที่สวยงามเต็มไปหมด ทั้งรอยแยกของภูเขา ที่หยัก เป็นเกลียวเป็นชั้นเหมือนงานศิลปะชั้นยอด ต้นไม้ที่ขึ้นสวยงามราวกับบอนไซในธรรมชาติ ขอบฟ้าที่ตัดกับภาพที่อยู่ตรงหน้าราวกับสวรรค์และแผ่นดินมาเจอกัน เราถ่ายภาพรัว ๆ เพราะนี่เป็นภาพโมเม้นต์หนึ่งที่มีค่าในชีวิตเราที่ได้อยู่ในสถานที่ยิ่งใหญ่และงดงามที่สุดแห่งหนึ่งของโลก ส่วนคุณแม่ของผมพูดคำหนึ่งที่บอกเล่าอารมณ์ได้ดีว่า " เหมือนอยู่ในความฝันเลย " แล้ววันแห่งการท่องเที่ยวของเราในที่กว้างใหญ่ของอุทยานแห่งชาติแกรนด์แคนยอนก็หมดเวลาลงด้วยพระอาทิตย์เริ่มจะลับขอบฟ้าไปสิ้นแสงนั่นหมายถึงเวลาที่ต้องกลับที่พักและออกจากเขตอุทยานไป แม้จะยังมีอีกหลายสถานที่ที่เรายังไม่ได้ไป แต่เวลาเท่านี้คงไม่เพียงพอสำหรับสิ่งมหัศจรรย์ของโลกที่ชื่อว่าแกรนด์แคนยอน แล้วเจอกันอีกครั้งแน่นอน ภาพทุกภาพถ่ายโดย Witoo