"สีม่วงเรา เพริศพราวผ่องพริ้งอำไพ มองทองกวาว พริ้วลมลู่ใบ ดอกงามซึ้งในอุรา...." เสียงเพลงประจำมหาลัย ดังกึกก้อง อยู่ในความทรงจำของผมทุกครั้งเมื่อกลับเชียงใหม่ สถาบันรั้วสีม่วงช่วยหล่อหลอมความสำเร็จในหน้าที่การงานของผม ก่อเกิดเป็นความภาคภูมิใจ ถึงตัวอยู่ไกลแต่ใจก็คิดถึง ปัจจุบันผมเป็นหนุ่มกรุงเทพไปละครับ แต่ก็มีเชียงใหม่ในหัวใจเสมอ อารมณ์เเบบ คิดถึง ห่วงหา ห่วงใย...ราวกับเป็นคนรักเลยครับ หากกลับเชียงใหม่ผมมักจะแวะเวียนหาเวลาไปเที่ยวมอชอเสมอ ย้อนดูความทรงจำ ไปหาอาจารย์ ไปนั่งทานร้านอาหารอร่อย นั่งชิลล์ ๆ ปล่อยเวลาให้ช้าลง มอชอมีดอกไม้ประจำมหาวิทยาลัยคือดอกทองกวาว สีแสด หากมาเที่ยวช่วงเดือนมกรากุมภาก็จะเห็นดอกบานสะพรั่ง ตอนรับอากาศหนาวของเชียงใหม่ บรรยากาศช่วงฤดูหนาวสำหรับผมคิดว่าเป็นช่วงมหาลัยสวยที่สุด ม่านใยสายหมอกปกคลุมโอบล้อมอาคาร ตึกเรียน และเห็นฉากหลังของตึกตัดสีเขียวขจีของป่า นั่นคือวิวดอยสุเทพดี ๆ นี่เองครับ อีกอย่างช่วงมกราคมบรรยากาศจะคล้ายงานมหกรรมไม้ดอกไม้ประดับ เนื่องจากเป็นช่วงรับปริญญา ต้นไม้ดอกไม้จะมีการปลูกประดับตกเเต่งในบริเวณมหาลัยอย่างสวยงาม มาเริ่มเที่ยวกันที่อ่างเเก้ว เป็นอ่างสำหรับสำรองน้ำใช้ในมหาลัย มีมานานคู่มอชอ ถึงเเม้ว่าเดี๋ยวนี้จะมีอ่างตาดชมพูอีกเเห่ง แต่ก็ยังอยู่ระหว่างปรับภูมิทัศน์อยู่ครับ ลองมา นั่งพัก ผ่อนคลายกับบรรยากาศธรรมชาติ จะเห็นธารน้ำติดกับดอยสุเทพ มีม้านั่งตรงบริเวณสันอ่างให้นั่งดูตะวันตกดิน หรือจะนั่งกับพื้นหญ้าใต้ต้นไม้ก็ได้ ถือว่าได้ใกล้ชิดธรรมชาติอีกแบบ บริเวณอ่างแก้วมีถนนลาดยางสามารถเดินออกกำลังกาย หรือวิ่ง สูดโอโซนให้เต็มปอดกันเลย แต่มีข้อเเม้ว่าอย่านำสัตว์เลี้ยงเข้ามาในพื้นที่ครับ ถัดมาก็คือหอนาฬิกา สถาปัตยกรรมอีกอย่างหนึ่งที่ควรมาถ่ายรูปด้วยครับ จะได้รู้เวลาเธอมีเขาแล้วเอาเราไปไว้ที่ไหน...หน้าที่ผิดไป หอนาฬิกามอชอก็ปฏิบัติหน้าที่บอกเวลานั่นละครับ :) เวลาขับยวดยานพาหนะบนท้องถนนก็มองได้เเต่ระวังชนรถข้างหน้า! นอกจากนี้ยังมีหน้าที่สำรองอีกอย่างหนึ่งคือการทำหน้าที่เป็นวงเวียนครับ ให้รถราได้สัญจรไปมาไม่ติดขัด ถือเป็นวงเวียนวัดใจสำหรับเด็กมอชอนะครับ ถ้านักท่องเที่ยวไม่คุ้นเคยทางต้องค่อย ๆ ขับมีน้ำใจ เพื่อความปลอดภัยต่อชีวิตและทรัพย์สินของทุกท่าน ต่อกันที่อาคารหอประวัติของมอชอก็เป็นอาคารหนึ่งครับที่อยากให้มาเที่ยวกัน เป็นสถานที่เล่าถึงประวัติความเป็นมาของสถาบัน จุดเริ่มต้นกำเนิดสถาบันการศึกษาแห่งแรกของภาคเหนือ เหมาะสำหรับท่านใดที่สนใจประวัติศาสตร์หรือเรียนสายสังคมสามารถเเวะเวียนมาได้ครับ มีภาพความทรงจำเก่า ๆ ในอดีตให้จดจำและย้อนรอยอยู่หลายภาพครับ สุดท้ายมาถึงเรื่องกินสำคัญกว่าเรื่องใด มอชอมีร้านขายอาหารตามหอพัก หรือที่อาคารกิจกรรมนักศึกษา เด็กมอชอจะเรียกกันย่อ ๆ "อมช" ร้านอาหารในมหาลัยเกือบทั้งหมดขายอาหารค่อนข้างถูกมากครับ ราคาสบายกระเป๋า แต่อยากแนะนำให้มาตลาดร่มสักหรือตลาดฝายหินช่วงเย็น มีร้านส้มตำ สลัดฝายหิน และก็ร้านเมนูโปรดของผมคือร้านน้ำปั่นซึ่งป้าเจ้าของร้านใจดีซื้อแก้วแถมแก้ว ราคาเพียงเเค่ยี่สิบ ยี่สิบห้าบาทครับ นักท่องเที่ยวท่านใดมาเชียงใหม่ช่วงฤดูหนาว เบื่อสถานที่เชียงใหม่แห่งอื่น ไปแล้วเจอรถติด ก็ขอให้เเวะเวียนมาเที่ยวมอชอกันนะครับ เป็นมหาลัยแห่งขุนเขา มีเรื่องราว ตำนาน และก็มีอาหารอร่อยให้เลือกซื้ออย่างจุใจ รับรองมาที่เดียวทั้ง เที่ยว กินครบเเน่นอนครับ :)