ในช่วงค่ำคืนที่ผู้คนต่างหลับใหลไปกับความฝันอันแสนหวาน ยังมีอีกหลายสถานที่ ที่พร้อมต้อนรับผู้ที่รักในบรรยากาศและแสงไฟยามค่ำคืนรวมทั้งสถานที่แห่งนี้ “เยาวราช” แสงไฟสีแดงสาดส่องตลอดเส้นทางบนท้องถนนพร้อมผู้คนที่เดินไป-มา เพื่อมองหาเมนูอาหารที่พวกเขาต้องการ ความพลุกพล่านแปรเปลี่ยนเป็นความครึกครื้นในช่วงค่ำคืนของทุกวัน สถานที่เก่าแก่ในย่านเยาวราช จุดเช็คอินสุดโด่งดัง แถมยังถ่ายรูปสวย อาหารคาว อาหารหวานขึ้นชื่อทำให้ฉันต้องหาที่จอดรถในเวลาห้าทุ่มกว่า ๆ ของวัน เครดิตรูปภาพ : ภาพถ่ายโดยนักเขียน ฉันและเพื่อนได้เดินตามเส้นทางที่ทุกคนกำลังมุ่งหน้าหาจุดหมายที่แตกต่างกัน ยกเว้นฉันที่เดินตามทางไปอย่างไร้จุดหมาย ฉันพร้อมที่จะหยุดเมื่อรู้สึกว่าฉันเจออะไรที่ต้องการแล้วเท่านั้น... ‘Sweettime @Chinatown’ ช่วงเวลาแห่งความหวานได้เริ่มต้นขึ้น ณ ร้านบัวลอย ผู้คนต่างยืนมองเมนูที่มีมากกว่า 20 แบบ ฉันยืนงงอยู่นานก่อนที่เพื่อนจะแนะนำ “บัวลอยนมสด” ซึ่งเป็นเมนูที่ทำให้ร้านนี้โด่งดังชั่วข้ามคืนในโลกโซเชี่ยล เครดิตรูปภาพ : ภาพถ่ายโดยนักเขียน บัวลอย 4 ลูก (ไส้เผือกและงาดำ) ในแก้วนมสดเย็นได้ปรากฏตรงหน้า ราคา 40 บาท บัวลอยลูกค่อนข้างใหญ่ แป้งหนานุ่มและไส้เยอะกว่าที่คิด ไส้มีความหวานพอดี ส่วนตัวฉันชอบไส้เผือกเพราะรู้สึกว่าสัมผัสได้ถึงเนื้อเผือกกวนชัดเจน ส่วนงาดำก็ยังเบสิคอยู่สำหรับฉัน ควรทานพร้อมกับนมสดเย็น ๆ ในแก้วจะได้ไม่ติดคอนะทุกคน เครดิตรูปภาพ : ภาพถ่ายโดยนักเขียน ‘Gyoza’ กินหวานไม่กินคาวคงจะแปลก ๆ เพราะแค่กินหวานก่อนคาวก็แหกกฏมามากพอแล้ว เราหยุดกินที่ร้านเกี๊ยวซ่าที่มีกุ้งตัวโตโชว์หลาอยู่ในตู้ ฉันและเพื่อนจ่ายเงินไปในราคา 70 บาท (เกี๊ยวประมาณ 5-6 ชิ้น) เครดิตรูปภาพ : ภาพถ่ายโดยนักเขียน ถ้าให้พูดถึงแป้งเกี๊ยวกรอบ ๆ นุ่ม ๆ แต่ไม่กรอบมากเท่าไหร่ ส่วนตัวฉันชอบกรอบ ๆ แบบกรุบ ๆ เลยมากกว่า ส่วนไส้ข้างในเป็นเนื้อกุ้งห่อกับหมูสับที่ปรุงรสแล้ว ซึ่งหมดจานนี้ก็กินพื้นที่กระเพาะไปเยอะเหมือนกัน เครดิตรูปภาพ : ภาพถ่ายโดยนักเขียน ‘Deksonboon @Chinatown’ ฉันเพิ่งรู้ว่าเด็กสมบูรณ์ไม่ได้ขายแค่ซีอิ๊ว หลังจากเกี๊ยวซ่าหมดลง สายตาของฉันก็ได้ปะทะเข้ากับร้านเด็กสมบูรณ์ที่มีภาพซอฟเสริฟเด่นมาแต่ไกล พร้อมกับรสชาติที่ต้องคิดอยู่นานว่าจะลองดีไหม ? “รสชีอิ๊วดำบัตเตอร์ & รสบ๊วย” ราคา 20 บาท เครดิตรูปภาพ : ภาพถ่ายโดยนักเขียน -รสชีอิ๊วดำบัตเตอร์ : ก่อนตักเข้าปาก คือ ทำใจเลยว่ารสชาติต้องไม่ถูกปากแน่ ๆ แต่กลับดี ! รสชาติคล้ายช็อคโกแลตอะบอกไม่ถูกเหมือนกันแต่อร่อย -รสบ๊วย : อันนี้คาดหวังไว้เยอะ แต่บ๊วยก็คือบ๊วย หวาน ๆ เค็ม ๆ แบบนั้นเลย ‘หม่าล่าข้างทาง’ หากถามว่าอิ่มหรือยัง คำตอบคือ อิ่มแล้ว ! แต่ใจยังกระซิบบอกว่าอีกสักหน่อยเถอะนะ จนในที่สุดฉันก็แวะร้านหม่าล่าข้างทางร้านหนึ่ง เอาเป็นว่ามีร้านเดียวในเยาวราช ในใจคิดว่าคงทาซอสและโรยพริกแห้งเหมือนทั่ว ๆ ไป แต่ผิดคลาด ! หม่าล่าที่นี่ไม่โรยพริกแห้งและซอสอร่อยมาก นึกแล้วอยากกินอีก > < ซอสมีความเผ็ด ๆ หวานๆ และหอมอย่างบอกไม่ถูกมันลงตัวไปหมดในราคาทั่วไป 10-20 บาทแล้วแต่เมนู ประทับใจซอสหม่าล่าอร่อย อิอิ เครดิตรูปภาพ : ภาพถ่ายโดยนักเขียน ‘ปลาหมึกย่างเยาวราช’ สุดท้ายและท้ายสุดแล้วจริง ๆ ขอจบที่ปลาหมึกย่างเยาวราช ฉันสั่งส่วนเนื้อ 3 ไม้ในราคา 100 บาท ทีเด็ดออยู่ที่น้ำจิ้มที่แซบมากอยากให้มาลองเอง ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมการเดินกินปลาหมึกที่เยาวราชถึงให้ความรู้สึกว่าอร่อยกว่าเดินกินที่ตลาดแถวบ้าน อาจเป็นเพราะบรรยากาศมันพาไป เนื้อปลาหมึกไม่เหนียวจนเคี้ยวยากโดยรวมถือว่าประทับใจในเมนูส่งท้ายนี้ เครดิตรูปภาพ : ภาพถ่ายโดยนักเขียน อันที่จริงแล้วเยาวราชไม่ได้มีชื่อแค่ของกินในยามค่ำคืน รวมทั้งทั้งร้านอาหารเด็ด ๆ ดัง ๆ หลายร้านฉันก็ยังไม่ได้เข้าไปลิ้มลอง เพราะเรื่องของเวลาและจำนวนคิว นอกจากนี้ในยามที่ฟ้าสว่างบรรยากาศของเยาวราชก็มีความน่าสนใจไปอีกแบบหนึ่งทั้งร้านอาหารคาวและอาหารหวาน รวมทั้งสิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่ผู้คนต่างหลั่งไหลกันมาไหว้ขอพร ถ้าวันไหนผ่านมาในช่วงฟ้าสว่างคงได้เจอกันในบทความต่อไปนะ ‘เยาวราช’ >...< เครดิตรูปภาพ : ภาพถ่ายโดยนักเขียน เครดิตภาพหน้าปก : ภาพถ่ายโดยนักเขียน