น้องดินชวนเที่ยววัดวชิรธรรมสาธิต ร่วมไถ่ชีวิตโค-กระบือ ซื้อกระจกประดับพระวิหาร วัดวชิรธรรมสาธิต มีชื่อเรียกอย่างเป็นทางการว่า "วัดวชิรธรรมสาธิตวรวิหาร" หรือที่ชาวบ้านในระแวกย่านพระโขนงคุ้นเคยในนาม "วัดทุ่งสาธิต" ซึ่งเป็นวัดประจำรัชกาลที่ 10 โดยความหมายของชื่อ "วัดวชิรธรรมสาธิตวรวิหาร " ทางวัดได้อธิบายไว้ว่า วชิระ หมายถึง วชิราลงกรณ์ ธรรม หมายถึง คำสั่งสอนของพระพุทธเจ้า สาธิต หมายถึง นามเดิมพระโสภณวชิรธรรม วรวิหาร หมายถึง พระอารามหลวงชั้นตรี ชนิดวรวิหาร และภายในวัดมีการตกแต่งพระอุโบสถที่งดงามด้วยสไตล์ล้านนา เนื่องจากวัดวชิรธรรมสาธิต เป็นวัดที่ตั้งอยู่ใกล้บ้านน้องดินมาก ๆ เช้าวันนี้ ก่อนออกจากบ้านแม่กุ้งก็ไม่ลืมที่จะพกกระปุกเหรียญทำบุญออกมาด้วย หลังจากที่รับประทานอาหารเช้าที่ตลาดแถวหน้าวัดเสร็จ น้องดิน พ่อหวาย แม่กุ้ง จึงจูงมือกันเข้าวัด มุ่งไปที่เป้าหมายแรก คือ ให้อาหารโค-กระบือ ที่รอการไถ่ชีวิต โดยทางวัดได้มีการจัดเตรียมผักบุ้งแบ่งเป็นมัด ๆ ไว้ให้เรียบร้อยแล้ว โดยให้สาธุบุญที่สนใจจะร่วมบุญสามารถร่วมบุญที่ตู้หยอดได้ในราคามัดละ 20 บาท เมื่อหยอดเหรียญใส่ตู้แล้ว น้องดินก็เริ่มป้อนผักบุ้งให้กับวัวและควายที่รอการไถ่ชีวิต น้องดินสนุกสนานตามประสา ส่งเสียงเรียกสัตว์ และหัวเราะเป็นระยะ แม่กุ้งสังเกตุเห็นว่าวัวตัวโต ๆ มักจะแย่งตัวน้อย ๆ เสมอ และนั่งมองดูว่าน้องดินจะทำยังไง ปรากฎว่าน้องดินมีวิธีหลอกล่อโดยการแกล้งชวนวัวตัวโตคุย ในขณะที่วัวตัวโตกำลังมองหน้าน้องดินนั้น ก็แอบยื่นผักบุ้งใหักับวัวตัวเล็ก แม่กุ้งนั่งมองแล้วขำหนักมากกกก วัวตัวน้อยก็ดูมีความสุขมากที่ได้กินผักบุ้งอย่างเอร็ดอร่อยโดยไม่โดนวัวตัวโตแย่ง น้องดินก็สนุกสนานและมีแววตาแฝงไปด้วยชัยชนะเล็ก ๆ ที่สามารถป้อนผักบุ้งให้วัวทุกตัวได้อย่างทั่วถึง เมื่อให้อาหารโค-กระบือเสร็จ แต่เหรียญทำบุญในกระปุกยังไม่หมด พวกเราจึงยกขบวนไปต่อจุดที่ 2 ห่างออกมาจากจุดไถ่ชีวิตโค-กระบือเล็กน้อย คือ จุดร่วมบุญซื้อกระจกประดับพระวิหาร ซึ่งจุดนี้จะรับบริจาคให้ร่วมบุญซื้อกระจกเพื่อใช้ประดับพระวิหาร โดยให้นำเงินใส่ตู้ทำบุญตามกำลังศรัทธา จากนั้นก็ให้เขียนชื่อผู้ร่วมบุญใส่บนแผ่นกระจก น้องดินหันมาบอกพ่อหวายกับแม่กุ้งว่า อยากเอาบุญไปฝาก ปู่ ย่า ยาย ป้า น้า อา ที่ต่างจังหวัดด้วย แม่กุ้งเลยทุ่มหมดหน้าตัก ยกเงินทั้งหมดในกระปุกเหรียญให้น้องดินทำบุญตามศรัทธา เมื่อหยอดเงินหมดกระปุก น้องดินก็มานั่งเขียนชื่อญาติ ๆ เพื่ออนุโมทนาบุญร่วมกันตรงเก้าอี้ที่ทางวัดจัดไว้ให้ ตอนที่เขียนชื่อญาติ ๆ แม่กุ้งปล่อยให้น้องดินเขียนเอง โดยบอกคำสะกัดให้ตามตัวอักษรว่าแต่ละคำสะกดด้วยตัวเอะไรบ้าง แล้วให้น้องดินนั่งเขียนเอง เช่น ย-า-ย , ป-ู่ , อ-า เป็นต้น น้องดินเขียนด้วยตัวเองอย่างตั้งใจ พ่อกับแม่คอยลุ้นอยู่ห่าง ๆ อาจจะมีถูกบ้าง ผิดบ้าง แต่แค่นี้ก็ถือว่าแม่พอใจมากแล้วสำหรับเด็ก 5 ขวบที่พ่อแม่ไม่ได้เร่งเรียนวิชาการ เมื่อเขียนอนุโมทนาเสร็จ พ่อแม่ลูกก็พากันเดินรอบ ๆ ชมบรรยากาศภายในวัด พอแดดเริ่มร้อนก็เลยพากันกลับบ้านอย่างมีความสุข