(ภาพปกถ่ายโดยผู้เขืยน) เมื่อเข้าสู่ฤดูหนาว นักท่องเที่ยวที่ชื่นชอบความหนาวเย็น ก็มุ่งขึ้นสู่ยอดดอยกันอย่างคึกคัก บ้างก็เลือกที่จะไปสัมผัสกับความงามของทะเลหมอกในยามเช้า บ้างก็มีจุดมุ่งหมายที่จะได้เห็นความสวยงามและบานสะพรั่งของดอก ไม้เมืองหนาวพันธ์ุต่างๆ และดอกที่เป็นที่นิยมที่สุดคงหนีไม่พ้น ดอกนางพญาเสือโคร่ง หรือซากุระเมืองไทย และอีกสิ่งหนึ่งที่นักท่องเที่ยวอยากเก็บไว้เป็นความทรงจำของทริปการเดินทางนั่นก็คือ การได้เห็นแม่คะนิ้งหรือเหมยขาบเพียงสักครั้ง ซึ่งมีโอกาสน้อยครั้งนักที่จะได้พบเจอในแต่ละปี ครอบครัวของเราก็เป็นอีกครอบ ครัวหนึ่งที่อยากมีโอกาสสักครั้ง จะได้พบเจอกับแม่คะนิ้ง ในการเดินทางทริปนี้ ที่ จ.เชียงใหม่ ซึ่งใช้เวลาสำหรับการท่องเที่ยวไว้ที่ 3 คืน 4วัน ในคืนแรกครอบ ครัวของเราเข้าพักที่ "สถานีวิจัยเกษตรหลวงขุนวาง" เป็นบ้านพักของโครงการที่มีอยู่หลายหลัง ความหนาวเย็นอยู่ในอุณหภูมิที่ 15องศา ซึ่งก็หนาวเย็นอยู่พอสมควร ส่วนวันที่2 ก็มาเข้าพักที่อีกรี สอร์ทหนึ่ง ซึ่งคืนนี้เราตกลงกันว่าจะนอนเต็นท์หลังใหญ่ที่เตรียมมาด้วย อากาศในตอนกลางคืนของที่นี่เย็นมากอยู่ในอุณหภูมิที่9-10 องศา จนกระทั่งถึงช่วงเช้าในอุณหภูมิที่11องศา ทำให้น้ำมันพืชที่เตรียมไว้เพื่อประกอบอาหาร ถึงกับเป็นไขไม่สามารถนำไปใช้ได้เลย (ภาพถ่ายโดยผู้เขืยน) ที่พัก และคืนสุดท้ายคืนที่3 ก็ได้มาพักที่รีสอร์ทบ้านบนดอย มีที่พักอยู่เพียง 5 หลังเท่านั้น ไม่ได้อยู่บนดอยสูงอย่างที่ตั้งใจไว้ หลังจากที่ตระเวนเที่ยวและหาบ้านพักกันมาตั้งแต่บ่ายจนถึงเย็น จึงได้ตกลงกันว่าจะค้างคืนที่นี่ โดยไม่ได้คิด ถึงเรื่องที่จะได้พบเจอกับปรากฎการณ์แม่คะนิ้งกันอีกเลย และเมื่อทันทีที่ตะวันลาลับขอบฟ้า อากาศก็เริ่มหนาวเย็นมากขึ้นเรื่อยๆ และยังคงลดลงไปจนถึงเวลาตี 5 กว่าๆ ซึ่งอยู่ในอุณหภูมิที่ 0 องศาเซล เซียส จนถึงเวลา 6 โมงเช้า(ภาพถ่ายโดยผู้เขียน) ระดับความเย็น สมาชิกในครอบครัวทุกคนต่างพร้อมใจกันลงไปสัมผัสกับบรรยากาศที่หนาวเย็นภายนอกที่พักกันโดยถ้วนหน้า ก่อนที่สมาชิกคนหนึ่งในบ้านจะเหลือบไปเห็นพื้นหญ้าข้างบ้านพัก จุดหนึ่งเข้าแล้วตะ โกนร้องเรียกกันให้มาดูแม่คะนิ้งหรือเหมยขาบที่เกาะพราวอยู่บนยอดหญ้ามาก มายด้วยความตื่นเต้น (ภาพถ่ายโดยผู้เขียน) แม่คะนิ้งที่รอคอย บรรยากาศเริ่มคึกคักขึ้นมาทันที เมื่อบริเวณรอบบ้านพักทุกหลัง ต่างก็เต็มไปด้วยผู้คนที่กำลังเก็บภาพอันแสนประทับใจกันอย่างมีความสุข ทุกคนล้วนแต่มีรอยยิ้มและเสียงพูดคุยกันในเรื่องแม่คะนิ้งที่ต่างก็ไม่คาดคิดเลยว่าจะมาพบเจอกับแม่คะนิ้งที่นี่ได้ ภาพแห่งความทรงจำที่แสนประทับใจจึงได้ถูกบันทึกเอาไว้มากมาย (ภาพถ่ายโดยผู้เขียน) ทั้งแม่คะนิ้งบนยอดหญ้า แม่คะนิ้งบนกระจกหน้ารถที่ทุกคนก็อดไม่ได้ที่จะต้องกดชัตเตอร์รัวๆอย่างห้ามใจไว้ไม่อยู่จริงๆ พลางคิดไปด้วยว่า "แม้เราไม่ต้องไปถึงยอดดอย แต่แม่คะนิ้งที่รอคอยกลับอยู่ตรงหน้าแล้วในเวลานี้"