สุพรรณบุรีเป็นจังหวัดหนึ่งของภาคกลางที่มีแหล่งท่องเที่ยวเยอะมาก ไม่ว่าจะเป็นแหล่งท่องเที่ยวทางธรรมชาติ แหล่งท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรม แหล่งท่องเที่ยวเชิงเกษตรและสถานที่น่ารักๆอีกหลายแห่ง ที่ใช้เวลาเที่ยวนานหลายวันก็ไม่หมด แต่เนื่องจากเมื่อปิดเทอมที่ผ่านมาได้มีโอกาสไปเยี่ยมญาติที่จังหวัดสุพรรณบุรี หลังจากที่เคยไปเยือนเมื่อเกือบสิบปีที่แล้ว แต่มีเสียดายที่ครั้งนี้มีเวลาอยู่แค่วันเดียวและต้องกลับมากินข้าวเย็นพร้อมหน้าพร้อมตากัน จึงทำให้ผู้ใหญ่ได้แผนแผนหาที่เที่ยวขึ้นชื่อและอยู่ในเส้นทางเดียวกันเพื่อความสะดวกและประหยัดเวลา . ดังนั้นวันนี้เราจึงพามาเที่ยวสุพรรณบุรี แต่เป็นการเที่ยวในแบบฉบับที่รีบที่สุดและคงจะมีน้อยคนที่ทำแบบนี้ 555 ที่แรกที่ลงจอดหลังขับออกมาจากบ้านญาตินั่นก็คือ วัดป่าเลไลยก์ สุพรรณบุรีถือเป็นอีกจังหวัดที่มีวัดเยอะและวัดป่าเลไลยก์ถือว่าเป็นวัดที่ขึ้นชื่อในจังหวัดสุพรรณฯ ที่ใครมาเที่ยวก็ต้องแวะกราบไหว้ขอพรเพื่อความเป็นสิริมงคล รวมทั้งคณะพวกเราเองก็เป็นหนึ่งในคนความเลื่อมใสเหล่านั้นเช่นกัน ในวันที่ไปอากาศค่อนข้างร้อนแต่นักท่องเที่ยวยังดูหนาแน่น ทำให้เราได้รับรู้ว่าถึงอากาศจะร้อนแค่ไหนก็ทำลายศรัทธาของคนไม่ได้ สถานที่ต่อมาสถานที่ท่องเที่ยวเชิงเกษตรกรรม นาเฮียใช้ นาเฮียใช้ถือเป็นสถานที่ท่องเที่ยงเชิงเกษตรเหมาะแก่การไปเที่ยวแบบครอบครัว พาเด็กๆไปนั่งรางเที่ยวชมท้องทุ่งนาสีเขียวสบายตา ชมโรงเลี้ยงนกกระทา ดูเจ้าหน้าที่ให้อาหารโคกระบือ นอกจากนี้ยังมีบ้านเรือนไทยสวยๆ กับคาเฟ่เก๋ๆ ให้ได้ไปนั่งจิบชากาแฟด้วย ระหว่างนั่งรอคิวรถที่ศาลา มีน้ำสมุนไพรเย็นๆเสิร์ฟให้ชื่นใจนักท่องเที่ยวด้วย มีทั้งน้ำกระเจี๊ยบ น้ำเก๊กฮวย และอัญชัญมะนาว สดชื่นนนน ชมโรงเลี้ยงนกกระทา รถรางที่นั่งไปจะจอดเป็นจุดๆ ให้ลงไปเที่ยวชมแลถ่ายรูปด้วย และสถานที่สุดท้ายในเส้นทางของเรานั่นก็คือ อุทยานมังกรสวรรค์ ย้อนกลับเมื่อเกือบสิบปีที่แล้วสมัยที่เคยมางานแต่งญาติแล้วเคยแวะอุทยานมังกรสวรรค์ ครั้งนั้นจำได้ว่าตัวมังกรโดนพลุระเบิดใส่และได้อยู่ในระหว่างการซ่อมแซมทำให้เราต้องกลับมาเยือนอีกครั้ง สถานที่แห่งนี้ถือว่ามีกลิ่นอายแห่งความเป็นจีนแผ่นดินใหญ่อยู่มากไม่ว่าจะเป็นร้านค้า ลานเดิน สระน้ำหรือแม้กระทั่งร้านสะดวกซื้อก็ยังตกแต่งสไตล์จีนๆ ทำให้เวลาเดินเที่ยวนั้นรู้สึกเหมือนกับลังเดินอยู่ที่เมืองจีนก็ไม่ปาน เเละยังมีรูปปั้นไทเก๊กท่าต่างๆให้นักท่องเที่ยวได้ไปถ่ายภาพด้วย พอกลับมาถึงบ้านพัก ผู้ใหญ่ก็พากันจัดสำรับและนั่งร่วมโต๊ะอาหารเย็นกันด้วยความสุขที่ไม่ได้เจอหน้ากันนานหลายปี ก่อนที่คณะเราจะกลับบ้านในเช้าวันรุ่งขึ้น ถึงจะเป็นเพียงเวลาสั้นๆ แต่การเที่ยวตามที่ต่างๆนั้นก็ทำให้เห็นถึงวัฒธรรมที่แตกต่างของภาคกลางกับภาคอีสานบ้านเราอยู่มาก และหวังว่าครั้งหน้าเราจะได้กลับมาเยี่ยมเมืองนี้อีกครั้ง See You...