ใครไปเที่ยวปูซาน แล้วอยากชมวิวทะเลสวย ๆ แบบเสียว ๆ ขอแนะนำให้เดินทางไปที่ "สะพานกระจกโอรยุคโด" (Oryukdo Skywalk) ค่ะ โดยการมาที่นี่ก็สะดวกมากเลยค่ะ สามารถนั่งรถไฟใต้ดินจากสถานี Busan ออกทางออก 10 จากนั้นนั่งรถเมล์ สาย 27 มาลงสุดสาย ก็จะถึง Oryukdo Skywalk เลย ซึ่งผู้โดยสารส่วนมากก็จะเป็นนักท่องเที่ยวที่ตั้งใจมาเที่ยวที่นี่ทั้งนั้น ดังนั้นไม่ต้องกลัวลงผิดป้ายเลยค่ะ เพราะมวลชนทั้งหลายจะมาลงที่สถานีปลายทางกันเกือบหมดรถ คำว่า "โอรยุคโด" เป็นภาษาเกาหลีแปลตรงตัวว่า ห้าหกเกาะ (โอ = 5, รยุค = 6, โด = เกาะ) หมายถึงจำนวนเกาะเล็กเกาะใหญ่ในทะเลที่อยู่รวมกัน บางครั้งนับได้ห้าเกาะ บางครั้งนับได้หกเกาะ อยู่ที่ว่าช่วงนั้นน้ำทะเลหนุนสูงจนท่วมมิดเกาะหรือไม่ค่ะ นับว่าเป็นปรากฏการณ์ทางธรรมชาติที่น่าทึ่งจริง ๆ เลยค่ะ โดยการไปชมวิว รับลมทะเล และนับจำนวนเกาะแบบใกล้ชิด เราสามารถเดินบนสะพานกระจกรูปเกือกม้า ที่ตั้งอยู่บนหน้าผาสูง ยื่นไปในทะเล ซึ่งมีความยาวทั้งหมด 35 เมตรได้โดยไม่เสียค่าใช้จ่าย กระจกที่นำมาทำเป็นทางเดินนั้นเป็นกระจกกันกระสุน และมีความหนา 50 มิลลิเมตร ซึ่งนับว่าแข็งแรงมาก ๆ เลยค่ะ ดังนั้นเวลาเดินไม่ต้องกลัว เพราะปลอดภัยหายห่วงแน่นอนค่ะ ถึงแม้จะรู้สึกเสียวแปร๊บ ๆ บ้างตามประสาคนจิตใจไม่เข้มแข็ง ก่อนเข้าไปเดินบนสะพานกระจก เราต้องสวมถุงผ้าหุ้มรองเท้าที่ทางเจ้าหน้าที่จัดไว้ให้ก่อนค่ะ เพื่อกันลื่น รักษาความสะอาด และป้องกันกระจกเป็นรอยค่ะ ซึ่งในส่วนนี้ไม่มีค่าใช้จ่ายเช่นกันค่ะ ระหว่างเดินบนสะพานกระจก สามารถหยุดถ่ายรูปตามจุดต่าง ๆ ได้ค่ะ แต่มีข้อห้ามไม่ให้ใช้ไม้ Selfie เนื่องจาก เกรงว่าจะเกิดอันตรายกับนักท่องเที่ยว อย่างเช่นที่เห็นในข่าวกันอยู่เนือง ๆ นอกจากการไปชมวิวทะเลแล้ว ทางด้านหลังของ Oryukdo Skywalk ยังเป็นเส้นทางปีนเขา ซึ่งมีบันไดสำหรับเดิน Trail ด้วย อยากไปเดินมาก ๆ เลยค่ะ แต่เวลาไม่พอ เสียดายสุด ๆ ไว้มีโอกาสไปเที่ยวปูซานอีก รับรองไม่พลาดแน่นอนค่ะ ใครชอบเดิน Trail แนะนำว่าไม่ควรพลาดนะคะ ข้อมูลทั่วไปของ Oryukdo Skywalk - วันและเวลาเปิดทำการ: ปกติเปิดทุกวัน ตั้งแต่ 09:00 - 19:00 น. โดยอาจจะปิดให้บริการในวันที่มีฝนตกหนัก หรือลมแรง หรือเป็นช่วงปิดซ่อมบำรุง (วันและเวลาเปิด-ปิดทำการ อาจมีการเปลี่ยนแปลง ยังไงตรวจสอบข้อมูลก่อนเดินทางไปอีกทีนะคะ) - ค่าเข้าชม: ฟรี - จำนวนคนที่สะพานกระจกรองรับได้: ครั้งละประมาณ 120 คน ภาพปกและภาพประกอบบทความทั้งหมดเป็นของผู้เขียน: Little Rabbit