ตลาดอะไรชื่อแปล๊กแปลก คือ ความรู้สึกแรกที่ได้ยินชื่อตลาดนี้ โก้งโค้ง เป็นคำไทยๆ หมายถึง อาการของคนที่ยืนแล้วโค้งตัวลง โดยไม่ย่อเข่า เพื่อจะหยิบของที่อยู่ต่ำลงไป เป็นลักษณะของคนซื้อในอดีตที่มาตลาดแห่งนี้ เพราะของที่ขายวางอยู่ต่ำ แม้ว่าปัจจุบันคนที่ไปจะไม่ต้อง "โก้งโค้ง" ซื้อของแล้วก็จริง แต่ตลาดแห่งนี้ ก็ยังนับว่ายังคงรักษาความเป็นไทยแต่โบราณ เป็นตลาดย้อนยุคที่มีเสน่ห์น่าไปอีกแห่งหนึ่ง เคยอ่านเจอในตำราใช่มั้ยว่าคนไทยเคยใช้เงินรู รู้สึกฟินที่ไม่ได้เกิดยุคนั้นแต่มีโอกาสใช้เงินรู เป็นเงินเหรียญที่มีรูตรงกลาง เอาเชือกร้อยเป็นพวง เวลาซื้อของกินของใช้ในตลาดโก้งโค้งก็เอาเงินรูจ่าย (อัตราแลกเปลี่ยนเงินนี้ สมมุติใช้ 20 บาท ต่อเงินรู 1 เหรียญ) พ่อค้าแม่ขายของตลาดแห่งนี้ จะแต่งกายย้อนยุค เวลาขายขนมไทยๆ ก็เปิดเตาทำให้เห็นๆ กันเลย เวลาซื้อจะได้กินขนมที่เพิ่งนึ่งสุกใหม่ๆ มีร้านนี้ขายขนมถ้วยตะไล ร้านขายพวก ขนมเบื้อง ขนมโป้งเหน่ง ฯลฯ หม้อชาม และอุปกรณ์เครื่องใช้ในครัวเรือน วางขายกันแบบบ้านๆ แบบนี้แหละ โก้งโค้งหยิบจับ ถามไถ่และซื้อหากันได้เลย ก่อนจะมาเป็นร้านกาแฟสดทุกมุมเมืองในประเทศไทย เมื่อก่อนร้านกาแฟของคนไทยก็จะออกแนวนี้ ร้านนี้ชื่อ "ร้านกาแฟเฮียอู๋" ไม่ต้องซื้อแฟรนไชส์จากที่ไหน อนุรักษ์ของดั้งเดิมเอาไว้ให้ลูกหลานดู แก้วกาแฟที่เป็นแก้วของแถมจากสินค้าหลากหลายยี่ห้อ แต่ก็มีสไตล์เดียวกัน คือทรงสูง ปากกว้าง ก้นแคบ ใส่โกปี๊ยามเช้า โต๊ะไม้เก่าๆ เด็ดกว่านั้นกว่า ของตกแต่งของร้านคือ โปสเตอร์หนังไทยเก่าๆ อื้อฮือ ยกย่องคนเก็บรักษาเอาไว้จริงๆ ต้องแบบนี้จึงจะเรียกว่ากาแฟโบราณจริงๆ ของแท้ต้องประดับร้านด้วยโปสเตอร์หนังไทย ความบันเทิงที่หาได้ง่ายในอดีต อะไรๆ ก็เก่า ย้อนยุคไปหมด แต่สิ่งหนึ่งที่ทำให้ที่นี่ทันสมัยก็คือ ความเป็นตลาดปลอดโฟม ตรงกับเทรนด์ "รักษ์โลก" ในปัจจุบันนี้ ไปแถวบางปะอิน อยุธยา ลองแวะชิม ช้อป ที่ตลาดแห่งนี้ดู ย้อนยุคดี วันที่ไปโชคดี ได้ดูการแสดงกลองยาวแบบไทยๆ ด้วย