จุดชมวิวเขารัง คือ จุดชมวิวที่ดังเป็นอันดับต้น ๆ ในจังหวัดภูเก็ตเลยก็ว่าได้ เนื่องจากสถานที่ท่องเที่ยวแห่งนี้มีวิวทิวทัศน์ที่น่าสนใจไม่แพ้ที่อื่น เพราะสามารถชมวิวได้กว้างถึง 360 องศา เลยทีเดียว เดิมที เขารังแห่งนี้มีจุดที่ให้เราได้นั่งชมวิวกันแค่นิดเดียวเท่านั้น มีเพียงเก้าอี้ไม้ยาว ๆ วางอยู่ 5-6 ตัววางไว้ ให้เราได้นั่งชมวิวตัวเมืองภูเก็ตที่อยู่ไกลออกไป แต่ก่อนถ้ามาดึก ๆ ทั้งมืด ทั้งน่ากลัว ภาพนี้ผู้เขียนได้ถ่ายไว้ เมื่อตอนที่ยังไม่ได้มีการก่อสร้างจุดชมวิวแห่งใหม่ ในปัจจุบัน ทางหน่วยงานราชการได้ทำการก่อสร้างจุดชมวิวใหม่ขึ้นมา ในจุดเดิม ทำให้มีความสะดวกสบายมากขึ้นในการรองรับกับนักท่องเที่ยวที่จะเข้ามาเยี่ยมชม สำหรับการเดินทางมายังจุดชมวิวเขารัง สามารถเดินทางมาได้ทั้งรถแท๊กซี่เช่า รถตู้เช่า หรือ รถยนต์เช่า รวมไปถึงรถจักรยานยนต์เช่า ก็มาได้เช่นเดียวกัน หรือจะมาด้วยรถยนต์ส่วนตัวก็ได้ ด้านบนจะมีที่จอดรถไว้รองรับ ปัจจุบันจะมีรถโดยสารสาธารณะ หรือที่เรียกกันว่ารถโพถ้อง ผ่านในเส้นทางนี้เหมือนกัน แต่ไม่ขึ้นไปบนเขานะครับ ต้องหารถขึ้นไปหรือเดินขึ้นไปซึ่งก็ไกลพอสมควร แต่หาก ต้องการชมวิวข้างทางก็เดินขึ้นไปได้ ณ ปัจจุบันมีการทำฟุตบาตสำหรับนักท่องเที่ยวได้เดินขึ้นลง หรือ ชาวบ้านที่มาออกกำลังกายเดินขึ้นลงได้ด้วยเช่นเดียวกัน เมื่อขึ้นมาสักพักจะเจอวัดเขารังสามัคคีธรรม ต้องเลี้ยวโค้งตรงนี้เพื่อขึ้นไปบนเขาต่ออีกที ผู้เขียนได้แวะชมและไหว้พระที่วัดเขารังสามัคคีธรรมสักครู่หนึ่ง วัดแห่งนี้มีพื้นที่ไม่มากนัก แต่อยู่ติดกับพื้นที่ของเขารังเลย ผู้เขียนเคยมาแล้วครั้งหนึ่งตอนทำบุญครบรอบวันเกิด แต่ว่านานมากแล้ว ได้แค่ขึ้นไปถวายภัตตาหารพระ ที่ศาลาการเปรียญ แต่ไม่ได้ไปที่องค์พระใหญ่ด้านบน แต่วันนี้ผู้เขียนตั้งใจที่จะขึ้นไปชมพระใหญ่ด้านบนให้ได้ ผู้เขียนจึงได้แวะกราบไหว้พระบนศาลาและขึ้นไปไหว้พระองค์ใหญ่ด้านบน ซึ่ง ณ เวลาที่ผู้เขียนขึ้นไป เป็นช่วงเที่ยง แดด กำลังร้อนเปรี้ยง ๆ กำลังจะใส่รองเท้าขึ้นไปก็มองเห็นป้าย กรุณาถอดรองเท้า รีบถอดโดยเร็ว แต่พอเท้าแตะพื้นเท่านั้นละครับ ร้อนฉ่า เลยทีเดียว แต่ด้วยความที่อยากชมและถ่ายรูปองค์พระใกล้ ๆ จึงต้องทนร้อนกันสักหน่อย คุ้มค่ากับความอดทน ถ่ายไปวิ่งไป อยู่นิ่งไม่ได้เท้าจะพอง ผู้เขียนอยู่ได้ไม่นานเพราะร้อนมาก เลยต้องรีบเดินทางกันต่อขึ้นไปบนเขารัง จะมีจุดให้เราได้จอดพักชมวิวข้างทางได้เป็นระยะ ๆ ณ ช่วงเวลาเข้าหน้าแล้งแบบนี้ สองข้างทางจะเห็นแต่ใบไม้กิ่งไม้แห้งอยู่เต็มไปหมด บ่อยครั้งจะมีไฟป่าเกิดขึ้น บนเขารังแห่งนี้ แต่ผู้เขียนชอบนะ เพราะได้มีมุมถ่ายภาพเพิ่มขึ้นกับใบไม้ กิ่งไม้แห้ง ๆ ได้อีกความสวยงามของธรรมชาติในอีกฤดูกาลแห่งการเปลี่ยนแปลง เมื่อไปถึงด้านบน จะมีที่จอดรถทั้งรถยนต์และรถจักรยานยนต์ ไว้รองรับ คำเตือน หากมีสิ่งของอย่าเก็บไว้หน้าตะกร้ารถนะครับ เพราะด้านบนจะมีฝูงลิงเจ้าถิ่นป้วนเปี้ยนอยู่ ผู้เขียนเคยเอารองเท้าแตะไว้หน้ารถ หายไปเลย คาดว่าน่าจะเป็นฝูงลิงกลุ่มนี้ละที่เอาไป ใกล้ลานจอดรถจะมีรูปปั้นของท่าน คอซิมนี้ ตั้งอยู่ ชื่อเต็มของท่านคือ พระยารัษฎานุประดิษฐ์มหิศรภักดี (คอซิมบี้ ณ ระนอง) ซึ่งท่านเคยเป็นเจ้าเมืองผู้ครองนครภูเก็ต หรือแต่ก่อนเขาเรียกตำแหน่งท่านว่าเป็น สมุหเทศาภิบาล ผู้สำเร็จราชการมณฑล ภูเก็ต และได้รับพระราชทานนามสกุล ณ ระนอง อีกด้วย เมื่อจอดรถเสร็จให้เดินไปตามทางที่เขากำหนดไว้ จะนำเราไปสู่จุดชมวิว เขารัง แห่งใหม่ สามารถมองเห็นอาคารของจุดชมวิวได้ไกล ๆ ตัวอาคารเหมือนหอคอย ด้านในอาคารเมื่อเรามองขึ้นไปจะมีการเอาภาพในอดีตของเมืองภูเก็ตมาติดไว้ พร้อมอธิบายเรื่องราวความเป็นมา เมื่อเดินออกไปยังจุดที่สร้างยื่นออกไปชานเขา เราจะสามารถเห็นวิวของเมืองภูเก็ตได้ไกลทีเดียว สามารถมองเห็นถึงเขานาคเกิดที่พระใหญ่ประดิษฐานอยู่แต่ไกล ช่วงเวลากลางคืนก็จะเห็นภาพที่สวยอีกแบบ โดยเฉพาะช่วงปีใหม่ เหมาะเเก่การมาดูพลุฉลองปีใหม่มาก ผู้เขียนเคยจะขึ้นไปดูแล้วแต่ไปไม่รอดรถติดยาวเหยียด สุดท้ายต้องวกรถกลับลงมา เราสามารถเดินไปถึงจุดปลายสุดเพื่อถ่ายรูปเก็บบรรยากาศกันได้เลย บางคนก็ เซลฟี่ กันเอง บางคนมากับรถแท๊กซี่ หรือทัวร์ก็ถ่ายกันเอง วันนี้ฟ้าสวย แดดแรง ผู้เขียนเลยรีบ ๆ เก็บภาพ เพราะร้อนมาก ๆ ใครที่มาภูเก็ตแล้วไม่ได้มาเยี่ยมที่จุดชมวิวเขารังแห่งนี้แล้ว ถือว่าพลาดมาก ๆ หมายถึง หนึ่งแลนด์มาร์ค ของเมืองภูเก็ตเลยก็ว่าได้ ที่นี่หากมาช่วงกลางคืนจะมี เจ้าหน้าที่คอยดูแลให้ แต่ไม่ควรมาดึกมากนัก เพราะวัยรุ่นอาจจะมากันช่วงเวลานั้น หลังจากชมวิวได้สักพักก็กลับลงมา แต่ละคนดูเหมือนจะมีความสุขกันอย่างมากกับวิวที่อยู่ตรงหน้า เชื่อได้ว่ามีบางคน หรือ หลายคนเพิ่งมาที่นี่เป็นครั้งแรก แต่สำหรับผู้เขียนแล้ว มานับครั้งไม่ถ้วนแล้ว เวลาเครียด ๆ จากงาน เมื่อได้มาชมวิวของเมืองที่อยู่ไกล ๆ ชมต้นไม้ ธรรมชาติ เสียงนก เสียงกา ชมพระอาทิตย์ลับขอบฟ้า มันก้อช่วยบรรเทาความเครียดของเราลงได้บ้างก่อนที่จะกลับไปพักผ่อน เพื่อตื่นขึ้นมาสู้งานต่อในเช้าวันต่อไป ในช่วงจังหวะที่กลับลงมา ผู้เขียนก็ต้องจอดรถกะทันหันเมื่อเจอกับต้นไม้ต้นหนึ่ง ซึ่งผู้เขียนไม่รู้จัก พยายามหาชื่อแล้วก็ยังหาไม่เจอว่ามันคือต้นอะไร มีดอกสีขาว ๆ เต็มต้น แต่ก็ยังไม่แน่ใจว่านั่นคือดอกหรือยอดอ่อนกันแน่ ผู้เขียนเป็นคนที่ชอบดอกไม้ใบไม้เวลาผลัดเปลี่ยนสี จะสวยงามมากทีเดียว สรุปก็ยังไม่มีชื่อให้เรียกว่าคือต้นอะไร ดอกอะไรจนทุกวันนี้ ใครรู้จักช่วยบอกมาทีนะครับ ลืมบอกไปอีกอย่าง บนเขารัง จะมีร้านอาหารที่ดัง ๆ อยู่สองสามร้านเลยหล่ะ ทั้งร้านทุ่งคากาแฟ ทั้งร้านเขารังบรีซ และร้านภูเก็ตวิว แต่ละร้านก็มีบรรยากาศที่สวยงามแตกต่างกัน แต่ผู้เขียนไม่ได้มีเป้าหมายที่ร้านอาหาร ฉะนั้นจึงไม่มีรายละเอียดให้มากนักนะครับ หากท่านมาภูเก็ตครั้งคราใด อย่าลืมมาให้ได้ ที่ จุดชมวิวเขารัง 360 องศา ท่านจะไม่ผิดหวังอย่างแน่นอน ไม่มาถือว่ามาไม่ถึงภูเก็ตนะครับ อย่างไรก็ดี ฝากติดตามบทความอื่น ๆ ของผู้เขียนกันด้วยนะ ภาพทั้งหมด โดยผู้เขียน