ภูเขารูปหัวใจ ใครๆ ก็ขึ้นได้ สวัสดีค่ะทุกคน หลายคนคงได้ยินคำบอกเล่าต่อกันมาอาจจะบอกต่อปาก รีวิวตามที่ต่าง ๆ ว่าเส้นทางการเดินขึ้นภูกระดึงนั้นลำบากเเสนเข็ญ หลายคนหลังจากที่มาแล้วก็เอ่ยออกมาว่า ฉันจะมาแค่ครั้งนี้ครั้งเดียวแค่นี้ล่ะไม่มาอีกแล้ว แต่สำหรับเราแล้วหากเป็นไปได้เราอยากจะไปที่นั่น ทุก ๆ ปี การมาภูกระดึงครั้งนี้เป็นการมาครั้งแรกของเรานะคะ ซึ่งมาครั้งนี้เราไม่ได้มาแค่เรา เเต่เป็นการจัดค่ายนอกสถานที่ให้กับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5-6 ซึ่งเราได้รับมอบหมายให้มาดูแลนักเรียนของเราเอง ก่อนอื่นนะคะ เรามาดูวิธีการเตรียมตัวเพื่อที่จะเดินขึ้นภูกระดึงกันค่ะ 1. กระเป๋าสัมภาระ หากอยากจะแบกขึ้นไปเอง แนะนำให้เลือกเอาเฉพาะที่จำเป็น หรืออยากจะสนับสนุนอาชีพของชาวบ้านก็มีบริการจ้างหาบค่ะ ราคากิโลกรัมละประมาณ 30 บาทค่ะ 2. กระเป๋าเป้ใบเล็ก เลือกไปเฉพาะที่จำเป็นจริง ๆ และสิ่งที่เราแนะนำให้ต้องมี คือ น้ำเปล่าขวดเล็ก หมวก ยาดม ยานวดขา ทิชชู่ 4. สิ่งของสำคัญต่าง ๆ เช่น กระเป๋าสตางค์ โทรศัพท์มือถือ เรามาดูระยะทางที่เราจะต้องเดินกันดีกว่าค่ะ - ปางกกค่า 800 เมตร - ซำแฮก 1,000 เมตร - ซำบอน 1,700 เมตร - ซำกกกอก 2,060 เมตร - ซำกอซาง 2,260 เมตร - พร่านพรานแปร 2,500 เมตร - ซำกกหว้า 2,940 เมตร - ซำกกไผ่ 3,400 เมตร - ซำกกโดน 3,700 เมตร - ซำแคร่ 4,150 เมตร - หลังแป 5,430 เมตร - ศูนย์บริการนักท่องเที่ยว 9,050 เมตร มาดูบรรยากาศระหว่างทางดีกว่าค่ะ ซำที่ได้ชื่อว่าโหดที่สุด คือ ซำแฮก หรือ ซำแรกนั่นเอง เป็นเหมือนซำวัดใจเรา ว่าเราจะไปต่อ หรือสิพอส่ำนี้ (เพลงก็มา) เพราะซำนี้เป็นซำที่ค่อนข้างชัน และระยะทางค่อนข้างไกล จะมีความรู้สึกที่ว่า เมื่อไหร่จะถึงสัก อีกไกลไหมตลอดทางเลย "ถึงแล้วซำแฮก ดีใจที่สุดเลย" ภาพถ่ายโดยถาวร แสนอุดม ตัดภาพมาที่นักเรียนค่ะ "ครูขาหนูเหนื่อย หนูไม่ไหวแล้ว หนูอยากกลับบ้าน" คนเป็นครูทำได้เพียงแค่ให้กำลังใจ แล้วเดินต่อไปด้วยกัน ภาพถ่ายโดยถาวร แสนอุดม ระหว่างการเดินทางนั้นมีของกินขายทุกซำ เราขอแนะนำนะคะ แตงโม น้ำเเข็งไสที่นี่อร่อยมาก ราคาของอาหารจะแพงขึ้นตามระยะทางนะคะ เพราะการขนขึ้นไปนั้นค่อนข้างลำบาก ภาพถ่ายโดยถาวร แสนอุดม กินอิ่มแล้ว พักแล้วมีแรงแล้วเดินต่อค่ะ ภาพที่เห็นคือลูกหาบนะคะ ลูกหาบคือคนที่หาบสัมภาระของเราขึ้นไปบนยอดภูค่ะ (เชื่อมั้ยคะว่า เราออกเดินทางก่อนลูกหาบ แต่ลูกหาบจะถึงยอดภูก่อนเรา 555) ภาพถ่ายโดยถาวร แสนอุดม เมื่อสูงขึ้นเรื่อย ๆ ทางก็ค่อนข้างชันค่ะ หลายครั้งที่เดินสวนกันกับคนที่ลงมา จะมีคำถามที่ถามกันเสมอ เหนื่อยไหมคะ ใกล้ถึงยังคะ เพื่อเป็นการสานสัมพันธ์ต่อกันและกันค่ะ อีกทั้งได้รอยยิ้ม เสียงหัวเราะ ภาพถ่ายโดยถาวร แสนอุดม เมื่อถึงยอดภู หรือที่เราเรียกว่า หลังแป อารมณ์ก็จะประมาณนี้ค่ะ ดีใจเป็นที่สุด ภาพถ่ายโดยถาวร แสนอุดม ถึงกับชูสองนิ้วให้กล้องเลยค่ะ ภาพถ่ายโดยถาวร แสนอุดม นี่คือนักเรียนที่ขึ้นมาถึงก่อนนะคะ นอนรอครูและเพื่อนกลุ่มสุดท้ายนานกว่าสองชั่วโมง ภาพถ่ายโดยถาวร แสนอุดม เมื่อมองลงไปข้างล่างค่ะ ดูสิคะสวยงามมาก สีเขียว ฟ้า ทอดยาวสุดลูกหูลูกตาค่ะ ภาพถ่ายโดยถาวร แสนอุดม ภาพถ่ายโดยถาวร แสนอุดม การเดินทางขึ้นมายังยอดภูกระดึงนี้ อาจจะมีความยากลำบาก แต่เมื่อเราขึ้นมาแล้ว เราจะพบว่านี่เป็นแค่เพียงส่วนหนึ่งของความงดงามบนยอดภูกระดึง ยังมีอีกหลายสถานที่ที่งดงามเช่นนี้