สวัสดีครับท่านผู้อ่านทุกท่าน วันนี้พี่หมีขอเสนอ วัดพระบาทอุดม วัดบ่อน้ำซาววาครับ เป็นวัดที่ยายของพี่หมีชอบปฏิบัติธรรมทางศาสนาอยู่บ่อย ๆ ครับ โดยสมัยก่อนยายจะมานุ่งขาว ห่มขาวที่วัดนี้ครับเพื่อทำการสวดมนต์ ภาวนาโดยจะสวดในวิหารครับ พี่หมีก็ชอบมาเที่ยวเล่นภายในวัดอยู่บ่อย ๆ แต่พอโต ไปเรียนและทำงาน พี่หมีก็ไม่ได้มายังวัดพระบาทอุดม (วัดบ่อน้ำซาววา) อีกเลยครับ แต่พอช่วงนี้เกิดโรคระบาดไวรัสโควิด-19 ทำให้พี่หมีต้องกลับมาอยู่บ้านจึงคิดว่าไปกราบไหว้ ทำบุญที่วัดพระบาทอุดม สักหน่อย เนื่องด้วย เดือน มี.ค. ที่ผ่านมาเป็นวันคล้ายวัดเกิดของพี่หมีอยู่แล้วแต่ไม่มีเวลาได้ทำบุญ วันเกิดเลยครับเพราะตรงกับวันเก็บเกี่ยวผลผลิตทางการเกษตร หอมหรือกระเทียม นั้นเองเลยทำให้ลืมทำบุญไปเลยครับ มานึกขึ้นได้ก็ตอนเดือนเมษา แล้ว จึงคิดชวนแฟนมาทำบุญให้เจ้ากรรมนายเวรบ้างก็น่าจะดี ชอบจริง ๆ ถ่ายหน้าต่างวิหารเนี้ย ฮ่า ฮ่า วัดพระบาทอุดมและน้ำบ่อซาววา นั้นตั้งอยู่ที่บ้านหนองอึ่ง หมู่ที่ 3 ตำบลเวียง อำเภอฝาง จังหวัดเชียงใหม่ ครับ ตั้งอยู่ติดกับอนุสาวรีย์พระเจ้าฝาง-พระนางสามผิวเลยครับ อยู่ไม่ไกลจากที่ว่าการอำเภอฝางประมาณ 1-2 กิโลเมตรครับ จากที่ว่าการอำเภอฝาง ตรงขึ้นเหนือมาจะเจอสี่แยกไฟแดงขัวเจ๊ทา แล้วตรงไปอีกประมาณ 1 กิโลเมตร ก็จะเจอทางเข้าวัดรูปพระยานาค สวยมากครับ เด่น ๆ เลย เจดีย์เก่า ยังคงสภาพดีมากครับ ฉัตร 4 มุม เจดีย์ ก็ดูสวยสดงดงามตามศิลปะสมัยก่อนครับ พี่หมีจะเล่าตำนานโบราณของน้ำบ่อซาววาให้ฟังนะครับ เมืองครั้งอดีตได้มีเจ้าเมืองฝางชื่อ พระเจ้าฝาง และได้มีพระชายาชื่อพระนางสามผิว ในสมัยนั้นเมืองฝางยังเป็นเมืองขึ้นของพม่าครับ พระเจ้าฝางและพระนางสามผิวได้คิดจะตั้งตนเป็นเอกราช ไม่ขึ้นต่อพม่า ทางพม่าจึงได้ส่งกองทัพมากำหลาบครับ แต่ตียังไงเมืองก็ไม่แตกจึงได้ ล้อมเมืองฝางไว้อยู่ถึง 3 ปี เมื่อล้อมเมืองเป็นเวลานาน ในเมืองจึงเกิดการขาดแคลนเสบียงอาหาร พระเจ้าฝางและพระนางสามผิว คิดว่าตนเป็นสาเหตุให้ชาวเมืองต้องเดือดร้อน จึงได้สละชีพโดยการ กระโดดลงไปใน น้ำบ่อซาววา ทำให้เกิดเป็นตำนานมาจนถึงปัจจุบันครับ มีศูนย์โรงเรียนพระพุทธศาสนา ทุกวันอาทิตย์ด้วยนะครับ โดยรอบบริเวณวัดถือว่าร่มเย็นใช้ได้เลยครับ ชอบมาก ๆ เครดิตรูป พี่หมีเองจ้า