ผมมั่นใจว่าเพื่อน ๆ หลายคนคงเคยไปเที่ยวสวนสนุกกันมาเกือบทุกคนแล้ว แต่อาจจะเป็นการเที่ยวในวัยเด็ก ซึ่งผมขอบอกก่อนว่า ผมก็เป็น 1 ในเพื่อน ๆ ที่เคยไปเที่ยวสวนสนุกในสมัยยังเป็นเด็ก (ซึ่งตอนนี้ผมอายุเข้าหลักสี่แล้ว) ผมขอเกริ่นก่อนว่า การไปสวนสนุกครั้งนี้ เป็นการพาครอบครัวของผมไปเที่ยว ซึ่งการไปเที่ยวสวนสนุกในวัยเด็ก กับวัยผู้ใหญ่ มันให้ความรู้สึกที่แตกต่างกัน ทั้ง ๆ ที่เป็นสถานที่เดียวกันแท้ ๆ และเหตุผลที่ผมเลือกพาครอบครัวไปเที่ยวสวนสนุก เป็นเพราะผมไปเห็นคลิปหนึ่งใน Youtube เป็นคลิปที่ Youtuber ท่านหนึ่ง พาครอบครัวไปเที่ยวสวนสนุก ทำให้ผมคิดถึงความสนุกในวัยเด็กที่ผมเคยได้รับ และอยากส่งต่อความรู้สึกนั้นให้กับลูก ผมจึงตัดสินใจที่จะไปพาครอบครัวไปเที่ยว...ซึ่งสวนสนุกที่ผมนึกได้ในตอนนั้น คงเป็นที่ไหนไปไม่ได้นอกจาก..ดรีมเวิลด์ ผมไม่ได้มาดรีมเวิลด์หลายสิบปีแล้ว ราคาในตอนนี้สูงกว่าสมัยก่อนมาก ซึ่งมันก็แน่อยู่แล้วละครับ ฮ่า ฮ่า ผมขออัพเดทราคาค่าเข้าชมก่อนนะครับ เผื่อเพื่อน ๆ สนใจ อยากพาครอบครัวมาเที่ยวกัน บัตรผ่านประตู เด็กราคา 200 บาท ผู้ใหญ่ราคา 250 บาท (เฉพาะคนไทย) บัตรรวมเครื่องเล่น เด็กราคา 500 บาท ผู้ใหญ่ราคา 500 บาท (เฉพาะคนไทย) ความรู้สึกแรก เมื่อผมเดินผ่านประตูทางเข้านี้อีกครั้ง คือ ทุกอย่างยังคล้ายเดิม ไม่ค่อยมีอะไรเปลี่ยนแปลงเท่าไหร่ จะมีเปลี่ยนก็คงเป็นรูปปั้นตุ๊กตาบางตัว ที่มีเพิ่มขึ้นมา และเป้าหมายแรกที่ผมอยากพาครอบครัวไปมากที่สุด คือ... บ้านยักษ์ ผมคิดว่า แทบจะเป็นไฮไลท์ของที่นี่เลยก็ว่าได้ ใครที่มาดรีมเวิลด์แล้ว ไม่เข้าบ้านยักษ์ เหมือนคุณมาไม่ถึงดรีมเวิลด์ครับ ที่ผมบอกว่าเป็นไฮไลท์ของที่นี่ก็เพราะว่า ที่นี่เค้าจำลองสถานที่ได้ถึงอารมณ์จริง ๆ ครับ ทั้งขนาดของบ้าน ข้าวของเครื่องใช้ต่าง ๆ รวมถึงยักษ์ที่นอนด้วยก็ตาม ต่างทำออกมาได้ดี สมจริง ไม่ว่าจะตอนเด็ก หรือตอนโต ความรู้สึกเมื่อได้เข้าบ้านยักษ์ มันไม่เปลี่ยนไปเลย เหมือนหรือไม่เหมือนก็ทำเอาลูกของผมร้องไห้ตั้งแต่นาทีแรกที่เข้าบ้านยักษ์เลยครับ กลับมาที่บ้านยักษ์กันต่อ ข้าวของเครื่องใช้ภายในบ้านยักษ์นั้น ไม่ได้มีแค่ไว้ประดับ และให้ถ่ายรูปเพียงอย่างเดียวเท่านั้น แต่สิ่งของบางอย่างกลับมีลูกเล่นเล็ก ๆ น้อย ๆ ให้เราได้ตื่นเต้นกับมันด้วย ไม่ว่าจะเป็นกรงนก ที่สามารถนั่งเป็นชิงช้าได้ หรือจะเป็นเก้าอี้ยักษ์ ที่สามารถปีนขึ้นไปนั่ง และถ่ายรูปได้ และที่ผมชอบมากที่สุด ก็น่าจะเป็นกระจกยักษ์ ที่พอเราส่องแล้ว จะเห็นตัวเราเองเป็นยักษ์ครับ น่าสนุกใช่มั้ยหล่ะครับ ผมนี่แทบไม่อยากออกเลย แต่เพราะเด็กน้อยร้องไห้ ผมเลยต้องจำใจออก ฮ่า ฮ่า เรามาต่อกันที่เครื่องเล่นที่ฟังชื่อแล้ว เหมือนจะไม่สนุก แต่ ๆ ๆ ผมบอกคำเดียวว่า สนุกสุด ๆ ไปเลยครับ มันคือ... รถคุณปู่ เครื่องเล่นนี้ ในวัยเด็กผมไม่เคยเล่นหรอกนะครับ เพราะเจ้ารถคุณปู่เนี่ย มันคือการขับรถดี ๆ นี่เอง แต่เป็นรถโบราณซึ่งผมเพิ่งจะได้เล่นมันก็ตอนที่อายุจะขึ้นเลข 4 แล้ว ที่ผมบอกว่ามันสนุกสุด ๆ ก็เพราะลูกผม เค้านั่งแล้วก็หัวเราะไม่หยุดเลย ผมเป็นคนขับ ส่วนแฟนและลูกนั่งข้างหลัง ผมก็ไม่รู้ว่า การนั่งข้างหลังมันจะสนุกขนาดไหน แต่ผมรู้อย่างเดียวว่า ลูกของผมนั้น สนุกกว่าใครในนั้นเลยครับ เมื่อลูกสนุก ผมนั้นก็รู้สึกสนุกไปกับเขาด้วยครับ ซึ่งนี่แหละคือความสนุกที่ผมบอก วิหคสายฟ้า เป็นอีกหนึ่งเครื่องเล่นที่ผมชอบ ผมยังจำได้เลยว่า ในสมัยเด็กผมกลัวเครื่องเล่นชิ้นนี้มากแค่ไหน แต่ตอนนี้ ผมรู้สึกว่าความกลัวของผม มันได้ลดน้อยลงตามความเด็ก ฮ่า ฮ่า คงเป็นเพราะผมโตขึ้น ผ่านความน่ากลัวอื่นมาเยอะ ความน่ากลัวตรงนี้เลยกลายเป็นจิ้บ ๆ ไปเลยครับ เดี๋ยวจะกลายเป็นโหมดดราม่า เรากลับมาที่เครื่องเล่นดีกว่าครับ ผมตัดสินใจอยู่นาน ว่าจะให้ลูกผมเล่นดีไหม แต่พนักงานบอกว่า เด็ก 3 ขวบก็เล่นได้ ผมจึงตัดสินใจพาลูกเล่น นี่แทบจะเป็นเครื่องเล่นหวาดเสียวชิ้นแรกที่ผมพาเขาเล่น เมื่อเรา 3 คน นั่งบนจรวดลอยฟ้า ความหรรษาจึงบังเกิด ในขณะที่เครื่องเล่นกำลังทำงาน ทั้งผมและแฟนต่างก็กอดลูกไว้แน่น แต่ลูกผมกลับไม่ร้อง มีแต่แฟนที่ส่งเสียงร้องดังมาก ผมว่าต้องมีอะไรบางอย่างที่ผิดเพี๊ยนไปแน่นอน ฮ่า ฮ่า สรุปความรู้สึกที่มีต่อเครื่องเล่นชิ้นนี้ ผมให้คะแนน 4/5 เลยครับ ชิ้นต่อมาที่ผมก็รู้สึกชอบเบา ๆ มันคือ... Crasy Bus เครื่องเล่นนี้ภายนอกดูน่ากลัว แต่พอลองไปนั่งจริง กลับไม่ได้รู้สึกน่ากลัวหรือหวาดเสียวแต่อย่างใด กลับรู้สึกเพลิน ๆตอนนั่งด้วยซ้ำ ถือเป็นเครื่องเล่นที่นั่งเพลินอีกชิ้นหนึ่งครับ อ้อ!! ลืมบอกไปว่า เด็กอายุ 3 ขวบก็นั่งได้นะครับ กระเช้าลอยฟ้า มาเที่ยวสวนสนุกทั้งที ถ้าไม่ได้นั่งกระเช้าลอยฟ้า ถือว่าพลาดมากครับ เพราะเพื่อน ๆ จะไม่ได้เห็นบรรยากาศของดรีมเวิลด์ทั้งหมดในมุมสูง เราจะเห็นเครื่องเล่นแต่ละจุดได้จากวิวนี้ แอบเสียวอยู่เบา ๆ ครับ เพราะผมเป็นคนกลัวความสูงนิดหน่อย แต่แลกมาซึ่งวิวหลักล้านแบบนี้ ถือว่าคุ้มครับ เป็นการจบทริปได้แบบสวยงามสมบูรณ์สำหรับผม เนื่องจากผมพาเด็กน้อยไปด้วย ทำให้เล่นได้แค่ไม่กี่อย่าง แต่นอกเหนือจากเครื่องเล่นที่ผมได้บอกไป ยังมีเครื่องเล่นที่ทั้งสนุก และหวาดเสียวอีกหลายชิ้น ไม่ว่าจะเป็น ไวกิ้ง อันนี้เอาไว้ปราบเซียนครับ ต้องนั่งแถวบนสุดด้วยนะครับ ขอบอกว่า ลงมามีขาสั่น หรือจะเป็น..เฮอริเคน อันนี้ก็แรงไม่ใช่น้อย ตีลังกากันแบบ 360 องศากันเลยทีเดียว หรือใครชอบแนวมันส์ ๆ หน่อย ก็ต้อง แรพเตอร์เลยครับ เครื่องเล่นเป็นเหมือนถาดกลม ๆ เหวี่ยงไปมาตามจังหวะเพลง ใครเล่นอันนี้อาจต้องใช้แรงแขนนิดนึงนะครับ เกือบลืมของขึ้นชื่ออีก 1 อย่าง พลาดไม่ได้เลย มันคือ Super Splash ครับ เดี๋ยวนี้เขาพัฒนาแล้ว มีเสื้อกันฝนให้ใส่ เล่นได้ ไม่เปียกครับ ถ้าเป็นแต่ก่อน เปียกยันข้างในเลยครับ ฮ่า ฮ่า แต่ถ้าใครไม่ใช่สายหวาดเสียว ที่นี่เขาก็มีให้เลือกเล่นหลายอย่าง ไม่ว่าจะเป็น โมโนเรล รถไฟลอยฟ้า อันนี้ก็ออกแนวชมรอบ ๆ ดรีมเวิลด์ครับ แต่จะวิ่งเป็นวงกลมสั้น ๆ หน่อย หรือจะเข้าเมืองหิมะ ให้ความรู้สึกเหมือนไปต่างประเทศก็ได้นะครับ ขอบอกว่า หนาวไม่แพ้กัน ส่วนใครอยากเสี่ยงโชคก็มีครับ ทั้งปาโป่ง ปาเป้า ตักไข่ มีหมดครับ ของรางวัลก็สุดCute เป็นตุ๊กตาตัวใหญ่ ล่อตาล่อใจมากครับ ลูกผมนี่ร้องไห้จะเอาทุกรอบที่เดินผ่านเลย ฮ่า ฮ่า ที่เขียนมามากมาย ยังบรรยายเครื่องเล่นไม่ครบเลยนะครับ เพื่อน ๆ ต้องไปสัมผัสของจริงครับ แล้วจะรู้ว่า มันอลังการงานสร้างแค่ไหน ตอนเด็กรู้สึกตื่นเต้นอย่างไร ตอนนี้ก็รู้สึกไม่แพ้กันครับ แถมเพิ่มความตื่นเต้นคูณ 3 กันไปเลย ก่อนกลับ ถ้าไม่ถ่ายรูปให้แฟนไว้สำหรับเช็คอิน ผมก็ไม่มีสิทธิ์กลับครับ ฮ่า ฮ่า ที่นี่มีที่ให้ถ่ายรูปเยอะมาก มีแทบทุกจุด เล่นเอาผมเหนื่อยกว่าเล่นเครื่องเล่นซะอีก!! ถ่ายไม่สวย มีซ่อมครับ ถ่ายจนกว่าจะได้ ผมนี่เม็มเต็มเลย แต่พอดูรูปแล้วก็หายเหนื่อยเลยครับ มีคนที่เรารักทั้ง 2 คน ยืนยิ้มแฉ่งอยู่ สุขใดจะเท่าการได้ดูรูปครอบครัวมีความสุข จริงไหมหล่ะครับ? เกือบลืม!! ที่นี่เขาเปิดให้บริการทุกวัน จันทร์ - ศุกร์ เวลา 10.00 - 17.00 น. เสาร์ - อาทิตย์ และวันหยุดนักขัตฤกษ์ เวลา 10.00 - 19.00 น. หากใครมาไม่ถูก ที่อยู่ตามนี้เลยครับ 62 หมู่ 1 ถ.รังสิต-องครักษ์ (กม.7) ต.บึงยี่โถ จ.ปทุมธานี 12130 วันหยุด เสาร์ - อาทิตย์นี้ หากใครยังไม่มีโปรแกรมไปเที่ยวไหน ลองมาย้อนวัยเที่ยวดรีมเวิลด์เหมือนผมก็ได้นะครับแล้วคุณจะรู้ว่า อายุเป็นเพียงตัวเลขเท่านั้นจริง ๆ ภาพโดย : นักเขียน