ทริปนี้เกิดขึ้นในวันที่หนาวที่สุดวันหนึ่งแห่งปี 2562 ประมาณ 15 องศา ในเวลากลางวันเห็นจะได้ ด้วยความซ่าส์ของตัวเอง อยากไปเที่ยวน้ำตกวังเหนือ ขับรถผ่านหน้า “เขื่อนกิ่วคอหมา” ไปได้สัก 30 กิโลเมตร ก็ลองกดดูระยะทางใน GPS ปรากฏว่าจะถึงในอีก 2 ชั่วโมงข้างหน้า ... กลับรถทันทีไม่ไปแล้ว แวะเที่ยวเขื่อนดีกว่า เลี้ยวซ้ายไปอำเภอแจ้ห่ม เลี้ยวขวาไปอำเภอวังเหนือ เส้นทางนี้สามารถทะลุไปได้หลายจังหวัด ทั้งเชียงใหม่ เชียงราย พะเยา แต่จะอยู่ใกล้เฉพาะบางอำเภอเท่านั้น จึงทำให้เป็นเส้นที่ขับรถได้สะดวก รถใหญ่พอมี แต่ไม่เยอะมาก สำหรับเขื่อนกิ่วคอหมา เพื่อน ๆ สามารถเปิด GPS นำทางมาได้เลย ไม่หลงแน่นอน ขึ้นชื่อว่าเขื่อนก็ต้องอยู่ข้างในสุด ๆ กันหน่อย จากปากทางตรงนี้ จะต้องขับรถเข้าไปอีก 7 กิโลเมตร เส้นทางไม่น่ากลัว แต่วันนี้ไม่มีรถสวนเลยแม้แต่คันเดียว บอกกับตัวเองว่า เที่ยวแบบนี้เหมือนโลกเป็นของเราเลย ชอบไปอีกแบบเหมือนกันนะ เส้นทางลาดยาง คดโค้ง ขึ้นเนินเล็ก ๆ เราขับไปเรื่อย ๆ แบบไม่รีบ ความเร็วไม่เกิน 40 กม. เพราะอยากเสพธรรมชาติสองข้างทางไปด้วย จากนั้นเปิดเพลงดัง ๆ ในรถ แล้วตะโกนร้องตาม บอกกับตัวเองว่า มันช่างเป็นช่วงเวลาที่สุขสุด ๆ ไปเลย มาคนเดียวไหมล่ะ? นี่แหละหลักฐาน ... ถามว่ากลัวไหม? ... ไม่หรอกค่ะ เพราะมีลุงยามประจำอยู่ที่นี่ 1 คน และสถานที่ก็เป็นส่วนของชลประทาน เค้าดูแลในเรื่องความปลอดภัยอยู่แล้วล่ะ ลุงยามแกยังแนะนำให้เราไปเดินเที่ยวด้านบนด้วย แกบอกว่าถ้าชอบธรรมชาติก็ลองขึ้นไปดูได้ ... เดี๋ยวเราพาไปเนาะ ที่นี่คือร้านกาแฟประจำเขื่อน ปกติแล้วจะเปิดให้บริการ แต่เพราะวันนี้เป็นวันอาทิตย์ ก็จะเป็นวันหยุดของร้าน ลุงยามบอกว่าปกติคนมาเที่ยวเรื่อย ๆ แต่วันนี้อาจจะหนาวมากไปหน่อย เลยไม่มีใครออกมาเที่ยวกันเลย เราเดินฝ่าลมหนาว ไปที่สันเขื่อน ด้านขวาไม่อนุญาตให้คนนอกเข้าไปนะ เพราะเป็นที่ทำการของชลประทานเค้า บรรยากาศตอนนั้นคือ เสียงลมพัดแรงกระหน่ำใส่หน้าตลอดเวลา และหนาวมากด้วย ผมปลิวพันกันยุ่งเหยิงไปหมด แต่เราสู้นะ เดินมันไปเรื่อย ๆ นี่แหละ บอกตัวเองว่า ...สะใจดี ... เพราะหากเป็นช่วงเวลาปกติ เราคงไม่ได้สูดอากาศดี ๆ แบบนี้หรอก เราขับรถขึ้นมาจุดที่ลุงยามแนะนำ และก็พบกับศาลาเก่าพร้อมกับไม้ตะเคียน จากภาพคงไม่ต้องบรรยายมาก เพราะทุกที่มีสิ่งศักดิ์สิทธิ์ และเราก็ลงจากรถก้มกราบ พร้อมขออนุญาตใช้สถานีด้วย เราจอดรถไว้ที่จุดนี้ แล้วเดินเข้าไปด้านใน มีรถจอดอยู่แล้ว 1 คัน แต่เดินเข้าไปแล้ว ก็ไม่เจอใครเลย อาจจะเป็นคนแถวนี้มาจ่อมเบ็ดหาปลาก็ได้ ก่อนขึ้นมาก็ถามลุงยามแล้ว ว่าอันตรายไหม ลุงบอกว่าไม่หรอก ไปเที่ยวได้ตามสบาย เดินฝ่าลมหนาวเข้าไปแบบไม่รีบ เพราะสองข้างทางคือเขื่อนขนาดใหญ่ มีเกาะแก่งอยู่เป็นหย่อม ๆ มองไปไกล ๆ อีกฝั่งจะมีชาวบ้านมาหาปลากันด้วย นอกจากนั้น ก็มีเรือยนต์ขับไป-มาอยู่เนือง ๆ เรายืนรับลมหนาว และยืนดูความเป็นไปตรงหน้าพักใหญ่ ก็บอกตัวเองได้ว่า คุ้มค่าจริง ๆ วันนี้ “เขื่อนกิ่วคอหมา” แห่งนี้ คือเขื่อนใหญ่ของจังหวัดลำปาง และยังเป็นเหมือนชีวิตของพวกเราด้วย ลำพังเขื่อนกิ่วลมด้านล่าง คงไม่พอกักเก็บน้ำให้พวกเราได้ใช้ ต้นไม้ที่เห็น อาจไม่ได้ผ่านการตกแต่งให้สวยงาม แต่คงไม่จำเป็นขนาดนั้น เพราะความสวยงามที่ถูกสร้างขึ้น อาจไปทำลายธรรมชาติโดยไม่รู้ตัว สำหรับสายชิล สายรักธรรมชาติโดยแท้ เราเชื่อว่า คุณจะมองเห็นความสมบูรณ์แบบของภาพข้างหน้าได้ไม่ยาก เราแนะนำนะ มาเสพสมความงดงามแบบดิบ ๆ กัน