พังงาใครว่าไม่น่าไป ใครๆเขาก็ต่างพูดว่าพังงานั้นเป็น "เมืองสวยกลางหุบเขา" แหล่งท่องเที่ยวมากมายแถมยังอยู่ไม่ไกลจากเมืองใหญ่อย่างภูเก็ตอีก ซึ่งทริปเขาหลักเป็นทริปที่เกิดขึ้นเนื่องจากผู้เขียนรู้สึกเหนื่อยและเครียดจากโปรเจคของมหาลัย เลยชวนเพื่อนอีกสองคนขับรถไปยังพังงากัน ซึ่งก็ใช้เวลาไม่นาน ถึงแม้ว่าภูเก็ตรถจะติดเล็กน้อย แต่หลังจากข้ามสะพานสารสินมาแล้วถนนก็โล่งสบายเลย ตอนแรกก็ทะเลาะกันอยู่สามคนว่าจะไปไหนกันดีในพังงาเพราะมีเวลาไม่มากต้องกลับไปทำโปรเจคต่อ 55555 โดยตอนแรกก็ได้แวะไปที่สะพานแห่งหนึ่งซึ่งเป็นที่ๆเพื่อนเคยมาตกปลาตอนเด็ก ซึ่งผู้เขียนต้องขออภัยจริงๆที่ไม่รู้ว่าจุดนี้เขาเรียกว่าอะไร ต้องเกรื่นก่อนว่าผู้เขียนกับเพื่อนพึ่งหัดถ่ายกล้องฟิลม์ ซึ่งรูปที่ถ่ายก็เพิ่งจะเป็นม้วนที่สองของชีวิต เลยต้องหัดฝึกฝนกันต่อไป นี่เป็นรูปของบริเวณใต้สะพาน เรือประมงออกไปหาปลาพอดี หลังจากที่ทะเลาะกันเสร็จก็ตัดสินใจขับยาวไปถึงเขาหลักที่บริเวณหาดนางทอง โดยมีจุดมุ่งหมายคือประภาคารเขาหลักซึ่งได้ถูกสร้างหลังจากเกิดเหตุการณ์สึนามิในปีค.ศ. 2004 ซึ่งโดยปกติแล้วบริเวณหาดใกล้เคียงจะมีทรายสีดำดูแปลกตา แต่ผู้เขียนกับเพื่อนๆโชคร้ายที่ไปแล้วทรายไม่ได้สีดำเยอะเหมือนที่หวังไว้ แต่ยังมีความโชคดีอยู่คือช่วงพระอาทิตย์ใกล้ตกแสงสวยมากกก จุดฮาก็คือจอดผิดฝั่ง พอเดินออกมาดูเอ้าประภาคารอยู่ฝั่งนู้น ครั้นจะเดินเลียบๆตามหาดไปก็ไม่ใต้เพราะมีแม่น้ำตัดทางเดินไหลลงสู่ทะเล เลยได้แค่ถ่ายจากระยะไกลห่างๆอย่างห่วงๆ แอบถ่ายเพื่อนถ่ายรูปให้แฟนซักหน่อย ซึ่งนอกจากจะมีหาดทรายทอดยาวแล้ว ที่บริเวณนั้นยังมีโขดหินยื่นออกไปในทะเลให้เราสามารถเดินชมได้ แต่ก็ต้องระวังเพราะหินลื่นและทางอาจจะลำบากเล็กน้อย แต่ก็คุ้มกับความสวยที่ได้เจอ ระหว่างทางก็เห็นชาวบ้านนั่งอยู่ตรงโขดหินคอยหาหอยไปขาย แถมยังเจอกองทัพปลิงทะเลด้วยแต่กลัวผู้อ่านจะรู้สึกหยึกหยึยเลยต้องขอสงวนภาพเอาไว้ เสียดายที่ม้วนฟิลม์หมดก่อน ประจวบกับฝนเริ่มตกพอดีเลยต้องขับรถกลับภูเก็ตกันก่อน ถึงแม้ว่าจะได้แวะมาเพียงระยะเวลาสั้นๆไม่ถึงสองชั่วโมง แต่ก็รู้สึกเหมือนได้ชาร์จแบตพร้อมกับไปทำงานต่อได้ รอบหน้าสัญญาว่าจะกลับไปเที่ยวเขาหลักอีกครั้งแบบเต็มที่ไปเลย