ระยองก็แค่ปากซอยยยยใจคนอยากเที่ยวอะเนาะ อยู่ไหน ใกล้ไกลบ่หยั่น ว่าแล้วก็ปายยยทริปนี้เพิ่งจัดกันสดๆ ร้อนๆ ต้นเดือนนี้ตุลาคม 2566เที่ยวอะไรกันตรงไหนอย่าง ถึงไม่อยากรู้ ก็จะเล่าให้อ่านแล้วกันหมุดหมายปลายทางอยู่ที่ โรงแรมฟอร์จูน แสงจันทร์ บีช ระยองทำไม? หลักๆ เป็นเรื่องราคาที่ไม่แพงเวอร์วัง เพิ่งเปิดให้บริการมาแค่ 3 ปี สภาพน่าจะยังใหม่กริบ ติดหาด ไม่ไกลแหล่งท่องเที่ยวระยะทางจากบ้านที่อำเภอเมืองสมุทรปราการถึงโรงแรม 150 กิโลเมตร ขับรถประมาณ 3 ชั่วโมงเราถึงโรงแรมเที่ยงตรงเป๊ะ ว่ากันเรื่องสภาพโรงแรม ยังโคตรใหม่พอๆ กับสีม่วงของตึกที่ยังสดไม่ซีดจาง พนักงานก็ใส่ชุดสีเดียวกับโรงแรม ยิ้มแย้มแจ่มใสกันทุกคนอ้อ โรงแรมตั้งเด่นอยู่ริมถนนเลียบหาดแสงจันทร์ มองหาได้ไม่ยากเลยห้องพักเราอยู่ชั้นสี่ เป็นห้องเตียงคู่ ความสะอาดสะอ้านดีมาก วิวที่ได้จากระเบียงห้อง ซ้ายมือวิวทะเล ตรงหน้าวิวตึกของโรงแรม ขวามือวิวแม่น้ำระยองและป่าชายเลนป่าชายเลนตรงนี้เป็นแลนด์มาร์คหนึ่งของระยอง เรียกกันว่า ศูนย์การเรียนรู้ระบบนิเวศป่าชายเลนพระเจดีย์กลางน้ำ เหมาะที่จะชวนคนรู้ใจไปเดินเที่ยวกันนะเราออกเที่ยวกันช่วงบ่าย ฟ้าปิด ไม่มีฝน แต่ลมและคลื่นแรง หาดของที่นี่จะเว้าๆ แหว่งๆ ตามช่วงแนวหินกันคลื่นน้ำทะลที่เราออกไปเดินย่ำระหว่างรออาหารเที่ยงไม่ใส มีธงแดงห้ามเล่นน้ำปักเตือนตลอดแนว แต่ก็ยังมีบางกลุ่มลงเล่นนะร้านอาหารที่เรานั่งทานชื่อว่า หาดแสงจันทร์ซีฟู๊ด อยู่ติดริมถนนเลียบหาดเลย ที่นี่ให้บริการที่พักในรูปแบบรีสอร์ตด้วยบรรยากาศบ่ายนั้นเงียบเหงา ทั้งร้านมีเราแค่ครอบครัวเดียวที่มานั่งทาน ราคาและรสชาดอาหารน่าประทับใจสถานีต่อมาของเราคือ Miracle of Natural หรือ สวนดอกไม่เมืองระยองพูดถึงสวนดอกไม้ เราก็อดไม่ได้ที่จะเปรียบเทียบกับสภาพของ Flower Land Pattaya ที่เราเห็นเมื่อเดือนพฤษภาคม 2566 (เที่ยวพัทยาสไตล์เรา)แอบกลัวว่าสภาพจะไม่ต่างกัน!Miracle of Natural ที่เราเห็นช่วยเยี่ยวจิตใจและความรู้สึกจากครั้งก่อนได้หายสนิท มันสวยงามมาก สมคำร่ำลือจริงๆสวนแห่งนี้ให้บริการฟรี แต่ไม่มีปัญหาเรื่องการบริหารจัดการ เพราะว่าอยู่ภายใต้อาณาจักรของ ปตท. เราก็รู้กันอยู่ว่าโคตรรวยเยียวยาจิตใจด้วยดอกไม้สวยงามแล้วก็กลับเข้าโรงแรม เย็นนั้นมีนัดสำคัญทางหน้าจอทีวีด้วย วอลเลย์บอลสาวไทยจะตบกับจีนในรอบรองชนะเลิศเอเชียนเกมส์ว้า! สู้สุดใจ เชียร์ได้ไม่สุดแรง เกรงใจห้องข้างๆ แพ้พี่จีนไปตามคิดอกหักจากวอลเล่ย์ก็ได้เวลาท้องหิว โรงแรมจัดบาร์อาหารเล็กๆ ด้านหน้าไว้ด้วย ถ้าสั่งแล้วก็ไปนั่งกินรับลมทะเลบนหาดได้เราไม่ได้ใช้บริการ เรามีร้านที่หมายตาไว้แล้ว นั่นคือ ครัวป้าแมว เดินทางจากโรงแรมไม่เกินร้อยห้าสิบร้อยเมตรครัวป่าแมวเป็นร้านอาหารขนาดย่อม ณ เวลานั่นบรรยกาศคึกคัก ลูกค้าหนาตา มีที่ว่างเพียงไม่กี่โต๊ะเท่านั้น รสชาดและราคาอาหารถูกใจมากคืนนั้นผ่านไปอย่างอบอุ่น นอนงีบเดียวยันสว่างอาหารมื้อเช้าทางโรงแรมจัดให้แบบบุปเฟ่ต์ ประทับใจในความเอาใจและให้เกียรติลูกค้าของโรงแรมมาก ความหลากหลายของอาหารและเครื่องดื่ม ต่างจากบางที่ที่เคยพักมาก่อนหลังมื้อเช้า เราออกไปเดินเล่นบริเวณหาดหน้าโรงแรม ท้องฟ้าโปร่ง น้ำทะเลใส คลื่นลมไม่แรง เราเดินเล่นบนแนวหิน บนหาดปล่อยน้ำทะเลพัดโดยเท้าเบาๆปล่อยตัวปล่อยใจไปกับบรรยกาศแล้วก็ถึงเวลาต้องเดินทางต่อ ปลายทางคือบ้าน แต่เรายังมีสถานีกลางทางให้แวะกันอีกนิดหน่อยก่อนลาหาดแสงจันทร์ เราขับรถเลาะตามถนนเลียบหาด จนมาสุดทางที่ หาดแหลมเจริญ ตรงนี้เราไม่มีข้อมูลมาก่อนว่ามันเป็นจุดเช็คอินของขาเที่ยวบรรยากาศโคตรดี ทิวสนยาวตลอดแนวความยาวหาด มีค่าเฟ่มินิทรัคส์บริการหลายร้าน มีเก้าอี้เรียงรายได้ต้นสน เวลานั้นนักเที่ยวยังไม่แน่นหันมองสาวๆ ลองหยั่งเชิงดูว่ามีใครอยากลองไปนั่งรับลมบ้างไหม ไม่มีเสียงตอบรับก็จำต้องเดินทางต่อไปขากลับเราแวะพักกันอีกทีเดียว เจตนาเพื่อทานข้าวกลางวันริมหาดมากกว่าท่องเที่ยว เราเลือก ร้านอาหารหาดแสนสำราญ พัทยาเป็นอีกครั้งที่เราเป็นเพียงครอบครัวเดียวในร้าน มันโคตรเหงา ไม่รู้ว่านักท่องเที่ยวไปไหนกันหมด หรือจะมากันช่วงเย็นๆ ก็ไม่แน่ใจเทียบกันแล้วกับอาหารที่ระยอง รสชาดอาหารไม่เป็นรอง ราคาแตกต่างกันเล็กน้อยด้วยความที่ร้านอยู่ติด หาดกระทิงลาย หลังมื้ออาหารเราก็ไปเดินย่อยกันเล็กน้อย ความแตกต่างที่เห็นชัดคือ สีของทรายที่เข้มกว่า น้ำทะเลก็เป็นสีโอวัลตินจางๆพูดแบบบัวไม่ซ้ำน้ำไม่ขุ่นก็ต้องบอกว่า สวยงามคนละแบบถามว่าชอบแบบไหน มันก็ต้องแบบหาดแสงจันทร์ที่เพิ่งจากมานั่นเองเป็นไงกันบ้าง อ่านเรื่องราวของผมแล้วอย่างไปเที่ยวกันบ้างไหม ขอให้สนุกการอ่าน แล้วเจอกันทริปหน้าครับเครดิตภาพโดยผู้เขียน อยากไปเที่ยวไหนหรือเปล่า? หาข้อมูลที่เที่ยวสุดปังได้ที่ App TrueID โหลดเลย ฟรี !