รวมกระสือ จากทั่วเอเชีย ไม่ได้มีแค่ไทย ไปไกลถึงญี่ปุ่น

     หนึ่งในเรื่องเล่าพื้นบ้านที่คนไทยรู้จักกันมานาน เกี่ยวกับผีที่ถอดหัวลอยได้ไปพร้อมกับตับไตไส้พุง ออกหากินช่วงเวลากลางคืนอย่าง "กระสือ" บ้านเราก็เอามาทำทั้งหนัง และละครไปแล้วหลายเวอร์ชั่น ที่น่าตกใจก็คือกระสือนั้นไม่ใช่ตำนานที่มีอยู่ในประเทศไทยเท่านั้น แต่ยังรวมถึงประเทศบ้านใกล้เรือนเคียงในแถบเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ด้วย เพียงแค่ลักษณะ ชื่อเรียก และอิทธิฤทธิ์จะแตกต่างกันบ้างนิดหน่อย ลองมาดูกันดีกว่าครับว่ามีประเทศอะไรบ้าง

1. ประเทศลาว : “กะสือ” (ກະສື)

     ขอเริ่มจากประเทศที่ใกล้ และเรียกกระสือคล้ายกับไทยมากที่สุดก่อน กะสือของลาวนั้นเรียกได้ว่าแทบจะเป็นฝาแฝดของกระสือไทยเลยก็ว่าได้ ต่างกันนิดหน่อยตรงที่ของลาวนั้นจะมีเขี้ยวยาวไว้ดูดเลือดด้วย

2. ประเทศเวียดนาม : “มาไล” (Ma Lai)

     มาไลนั้นก็มีความคล้ายกับกระสือไทยมากเหมือนกัน แต่ที่ต่างก็คือมักจะอยู่ในร่างของสาวสวย มากกว่าจะเป็นหญิงชราแบบกระสือไทย มีจุดสังเกตง่ายก็คือพวกเธอจะมีรอยแดงสามจุดอยู่บนลำคอ เป็นเหตุให้ต้องสวมผ้าพันคออยู่ตลอดเวลา

3. ประเทศกัมพูชา : “เอิบ” หรือ "อ๊าบ" (អាប)

     ในกัมพูชานั้นก็นิยมสร้างหนังจากกระสือไม่ต่างจากเราเหมือนกัน และรูปลักษณ์ก็คล้ายๆ ด้วย คือมีแต่หัวกับไส้มาพร้อมไฟ

เขียวๆ

4. ประเทศมาเลเซีย : "ฮันตูปีนังกาลัง" หรือ "ปินังกาลัน" (Penanggalan)

     มาถึงเพื่อนบ้านมาเลเซีย กระสือของทางนี้จะต่างกับกระสือชัดมากในเรื่องของ "สี" คือขณะที่หลายๆ ประเทศจะเรืองแสงเป็นสีเขียว แต่ปินังกาลันจะเป็นสีเหลือง และมีความดุร้ายมากกว่าด้วย ที่สำคัญคือชอบกินเด็กแรกเกิดมากเป็นพิเศษ ถึงขนาดใช้ลิ้นแหวกช่องไม้กระดานไปกินเลือดจากแม่ที่กำลังคลอดลูกเลย แต่จุดอ่อนก็ยังคงกลัวต้นไม้มีหนามเกี่ยวไส้เอาเหมือนเดิม

5. ประเทศอินโดนีเซีย : “เล อัค” (Leyak)

     เล อัค เป็นตำนานพื้นบ้านที่มีชื่อเสียงมากของอินโดนีเซีย เรื่องเล่าว่าก่อนที่จะกลายเป็น “เล อัค” นั้น แต่เดิมก็คือมนุษย์ที่ฝึกไสยศาสตร์ด้านมืด และเริ่มกินเนื้อมนุษย์นั่นเอง ลักษณะจะมีเขี้ยว ลิ้นยาว และยังเชื่อกันว่า แม้จะรู้ว่าใครเป็นเล อัคแล้วก็ห้ามบอกคนอื่นเด็ดขาด เพราะเล อัคจะทำให้คนนั้นถึงแก่ความตาย จะเปิดโปงได้ก็ต่อเมื่อเล อัคนั้นตายแล้วเท่านั้น (อ้าว แล้วจะเรียกเปิดโปงได้ไงหว่า?)

6. ประเทศฟิลิปปินส์ : “มานานังเกล” (Manananggal)

     สำหรับมานานังเกลนั้น ไม่ได้เป็นผีที่ถอดหัวถอดไส้ได้ แต่พี่แกเล่นถอดตั้งแต่ครึ่งท่อนบนเลยทีเดียว และค่อนไปทางผีดูดเลือดมากกว่า ลักษณะจะมีปีกเหมือนค้างคาว วิธีการล่าเหยื่อนั้นก็ยังมีความคล้ายคลึงกัน ก็คือจะบินออกหากินยามกลางคืน ชอบลักกินทารกจากครรภ์มารดา

*แถมท้าย* ข้ามทะเลไปที่ประเทศญี่ปุ่นเอง ก็มี "โยไค" หรือภูติผีที่ลักษณะคล้ายกระสืออยู่เหมือนกัน ได้แก่

     - “โระกุโระคุบิ” (ろくろ首) หรือผีคอยาวที่เรามักเห็นในการ์ตูนอยู่บ่อยๆ นั่นเอง มักเป็นเฉพาะผู้หญิง แต่ถ้าผู้ชายเป็นจะเรียกว่า "โรกุโระเบ" ส่วนใหญ่คนที่เป็นจะเกิดจากโดนคำสาปหรือต้องอาถรรพ์ เมื่อตกกลางคืนจะยืดคอออกไปได้ยาวมาก ผีคอยาวจะออกดูดพลังของเหยื่อที่เป็นทั้งคน และสัตว์ อาการคอยาวนี้บางคนก็เป็นโดยไม่รู้ตัว คือคอยืดออกมาตอนหลับ เมื่อตื่นขึ้นมาก็รู้สึกว่าตัวเองปวดคอ และฝันเห็นสถานที่ต่างๆ ในมุมมองที่แปลกๆ

     - "นุเกะ-คุบิ" (ぬけ首) จะเหมือนกับกระสือเลย คือจะถอดหัวออกหากินในตอนกลางคืน แต่จะไม่มีไส้ลอยไปด้วย พวกนี้จะกินทั้งแมลง น้ำมันตะเกียง สัตว์ตัวเล็กๆ ไปจนถึงเลือดมนุษย์ด้วย วิธีปราบก็คือให้นำร่างไร้หัวของมันไปซ่อนไว้ เมื่อใกล้รุ่งสางพอนุเกะ-คุบิกลับมาแล้วหาร่างไม่เจอมันก็จะตาย

     ก็นับว่าน่าสนใจไม่น้อยสำหรับเรื่องราวของกระสือ ที่เราไม่คิดว่าจะมีมากมายในหลายประเทศขนาดนี้ หากจะว่ากันตามตรงแล้ว เรื่องราวของภูตผีเหล่านี้ก็คือการที่มนุษย์พยายามที่จะอธิบายเรื่องราวที่พวกเขาหาคำตอบไม่ได้เท่านั้นเอง เมื่อรู้แล้วก็จะพบว่า ผีเนี่ย...น่ากลัวน้อยกว่ามนุษย์เยอะครับ

อัพเดทที่พักสุดชิลล์ ที่เที่ยวสุดมันส์ ที่กินสุดฮิป

ติดตาม travel.trueid.net ได้ที่