ทริปนี้ เป็นทริปพาครอบครัวไปไหว้พระ จังหวัดที่ไปตามแผนก็คือสุโขทัย และพิษณุโลก ดังนั้น หลัก ๆ ก็คือไหว้พระทำบุญ แต่ผมลืมนึกไปว่า คำว่าครอบครัวไม่ได้หมายถึงผู้สูงอายุอย่างเดียว ยังมีน้องๆ และหลานๆ อีกจำนวนเกินครึ่งของรถตู้ เริ่มมีการบ่นกันแล้วครับ เมื่อเข้าวันที่สอง ไหว้พระทำบุญกันจนเบื่อแล้ว มีเสียงบ่นมาให้ได้ยิน แต่ไม่มีใครพูดกับผมตรงๆ แต่เพื่อเป็นการรักษาบรรยากาศการท่องเที่ยวให้มีความสุขกับทุกคน "ตอนนี้เราอยู่พิษณุโลก ใครอยากไปที่ไหนต่อ หาข้อมูลมา" ผมบอกกับเด็ก ๆ ก่อนที่จะแยกย้ายกันไปนอน โดยให้มาบอกผมตอนหกโมงก่อนขึ้นรถ ไม่อย่างนั้นเราจะตรงกลับบ้าน ตอนเช้าวันรุ่งขี้น เด็ก ๆ สรุปกันว่าจะไปเนินมะปราง บ้านมุง ผมงงอยู่พักหนึ่ง ทั้งๆ ที่เป็นคนชอบเที่ยว และเที่ยวมาหลายที่มาก แต่ทำไมชื่อนี้ไม่เคยแว๊ปเข้ามาในหัวผมเลย "มีอะไร" ผมถาม เด็ก ๆ บอกมีนาข้าวและสวนดอกไม้ ผมนึกในใจ ที่บ้านบรรพบุรุษก็ทำนา บ้านก็ล้อมรอบไปด้วยนา แล้วยังจะไปดูนาข้าวอีก แต่ผมก็ไม่อยากทำให้เสียบรรยากาศในเมือเป็นทางที่จะกลับบ้านอยู่แล้ว ก็แล้วแต่เขาเถอะ โดยมอบหมายให้เขาเป็นหัวหน้าทัวร์ต่อจากนี้แทนผม บ้านมุงเป็นหมู่บ้านที่มีภูเขาหินปูนเป็นฉากหลัง อากาศช่วงเช้ามีหมอกลอยตามสายลมทำให้เย็นสะบาย มีนาข้าวและสวนดอกไม้อยู่หลายที่ แต่ละทีก็จะสรรหาดอกไม้แต่ละชนิดมาปลูก บางทีก็มีบ้านพักไว้รองรับ ร้านอาหารก็มี ทำให้การมาเที่ยวที่นี่ไม่ลำบากอะไรมากนักจะติดก็ตรงไร่ดอกไม้บางแห่งรถเข้าลำบากไปหน่อย ค่าเข้าชม ก็อยู่ที่ 20 บาท เท่ากันทุกที ผมก็ว่าคุ้มสำหรับภาพสวยและบรรยากาศดีๆ สำหรับผู้สูงอายุที่มาด้วย ก็จะมีที่นั่งพัก พร้อมกับเครื่องดื่มเย็นๆ กินไปชมวิวไป ดูลูกหลานกระโดดโลดเต้นไป ผมว่าท่านก็คงมีความสุขไม่น้อย เห็นชี้โน้นชี้นี่และก็ชวนกันหัวเราะ สำหรับคนที่มีเวลาและมาค้างที่นี่ เขาจะมีกิจกรรมนั่งรถแต๊กๆ ชมหมู่บ้าน และดูฝูงค้างคาวเข้าถ้ำตอนเย็น แต่กรุ๊ปผมไม่มีเวลาขนาดนั้น จึงได้แต่เก็บความประทับใจไว้ในความทรงจำ กับเนินมะปราง ที่คงไม่จางไปกับการเวลา