ชีวิตมักมีเรื่องไม่คาดฝันเกิดขึ้นได้เสมอ และหากการเดินทางเปรียบเหมือนการใช้ชีวิตแล้วล่ะก็ บางครั้งจุดหมายปลายทางที่เรามาถึง อาจจะไม่ใช่จุดหมายปลายที่เราตั้งใจไว้แต่แรกก็ได้ ทริปนี้ตั้งใจขับรถหนีความวุ่นวายในเมือง ขึ้นไปเที่ยว ไปหากาแฟสดอร่อย ๆ กินที่บ้านปางไฮ ตำบลเทพเสด็จ อำเภอดอยสะเก็ด จังหวัดเชียงใหม่ เพราะเป็นดินแดนที่ขึ้นชื่อว่าปลูกกาแฟเป็นอันดับ 1 ของประเทศไทย เพราะสภาพอากาศบนเขาที่มีความหนาวเย็นตลอดทั้งปีด้วย แยกจากถนนสายเชียงใหม่-เชียงราย เลี้ยวขวาเข้ามาทางบ้านโป่งกุ่ม จากแยกโป่งกุ่มมาถึงแยกอุทยานแม่ตะไคร้ 5 กิโลเมตร ก็มาถึงทางแยกเลี้ยวซ้ายไปบ้านปางไฮ เทพเสด็จ เส้นทางนี้จะผ่านหลายปาง (หมู่บ้าน) ด้วยกัน ถนนเส้นเล็ก ๆ ขึ้น ๆ ลง ๆ ลัดเลาะไปตามป่าเขา ค่อย ๆ ไต่ระดับขึ้นไปทีละน้อย ท่ามกลางธรรมชาติงดงามที่ล้อมรอบ จากแยกอุทยานราว ๆ 10 กิโลเมตร ถนนเส้นคดเคี้ยวแต่ขับสบายตัดผ่านหมู่บ้านมาเรื่อย ๆ สองข้างทางเราจะมองเห็นแปลงกาแฟกับโรงตากกาแฟสลับกันไป ไม่นานเราก็เดินทางมาถึงบ้านปางไฮ เราแวะพักกินกาแฟ กินอาหารกันที่นี่ ที่ปางไฮมีหลายร้านให้เลือกได้ตามชอบใจ บรรยากาศเงียบสงบ ผู้คนยิ้มแย้มแจ่มใส เราเลือกนั่งร้านกาแฟที่มีลำธารเล็ก ๆ ไหลผ่าน ที่นี่มีอาหารง่าย ๆ ฝีมือคนท้องถิ่น มีกาแฟเอสเพรสโซ แบบบดสด ๆ ให้ได้ชิม นั่งคุยกันสักพักใหญ่ ๆ เจ้าของร้านที่นี่แนะนำให้เราขับรถเลยขึ้นไปเที่ยวบ้านแม่ตอนหลวง บอกถ้าชอบธรรมชาติ ชอบความสงบก็ควรไปเยือนสักครั้ง เราก็ไม่รอช้า หลังจากอิ่มกับบรรยากาศเสร็จเรียบร้อย ก็เตรียมเดินทางต่อไปบ้านแม่ตอนหลวงกันเลย ขับรถไต่เขาขึ้นมาไม่นาน เราก็มาถึงทางแยกเข้าบ้านแม่ตอนหลวง ที่นี่นอกจากขึ้นชื่อลือชาเรื่องกาแฟแล้ว ยังมีชื่อเสียงเรื่องทำเหมี้ยง หรือใบชา เหมี้ยงออกเสียงตามสำเนียงคนเหนือ ถ้าเป็นคนภาคกลางจะคุ้นเคยกับคำว่า "เมี่ยง" มากกว่า คนที่นี่จะเอาใบเหมี้ยงมาหมัก แล้วเอามาห่อกับเกลือ เคี้ยวก่อนไปทำไร่ทำนา บอกว่าช่วยให้มีเรี่ยวแรงมากขึ้น “ง่วง ๆ หากได้เคี้ยวใบชา ละจะเมี่ยง ๆ” เขาว่ากันอย่างนี้ บ้านแม่ตอนหลวงมีชื่อเสียงอีกด้านหนึ่งด้วยก็คือ เป็นต้นทางของนักเดินป่า ที่จะขึ้นไปสัมผัสความงามของยอดดอยลังกาหลวง หากขึ้นจากทางบ้านแม่ตอนหลวงนั้นจะผ่านดอยลังกาน้อย ก่อนถึงดอยลังกาหลวงและผาโง้ม ดอยลังกาหลวงเป็นรอยต่อของดินแดนสามจังหวัด คือ เชียงราย เชียงใหม่ ลำปาง ดอยลังกาหลวงพื้นที่ส่วนใหญ่อยู่ในเขตจังหวัดเชียงใหม่ แต่อยู่ในความดูแลของ อุทยานแห่งชาติขุนแจ จังหวัดเชียงราย ที่บ้านแม่ตอนหลวงนี้ เราได้ยินแต่เสียงของธรรมชาติ เสียงของวิถีชีวิต เสียงของมิตรไมตรี นาน ๆ ถึงจะได้ยินเสียงรถสักครั้ง นึกเสียดายก็ตรงที่ว่าเรารู้จักที่นี่ช้าไปหน่อย แต่ก็จะต้องมาเยือนอีกครั้งอย่างแน่นอน ชอบทุกอย่างของที่นี่ มันดูสงบ มันดูผ่อนคลาย จะเรียกว่าชีวิต Sow Life แบบจริง ๆ ไม่ต้องปรุงแต่งก็ไม่ผิดนัก ในฐานะผู้มาเยือนเพียงชั่วคราวเราอาจจะหลงใหลความสุขสงบแบบนี้ เพราะเรามาจากสถานที่อันแสนจะวุ่นวาย ถึงเวลาหากได้มาอยู่จริง ๆ อาจจะเหงาสุด ๆ เลยก็เป็นได้เหมือนกัน แต่ไม่ว่าอย่างไร บ้านแม่ตอนหลวงก็ได้กลายเป็นสถานที่แห่งความประทับใจอีกแห่งหนึ่งของการเดินทางไปแล้ว ภาพปก ภาพประกอบโดยผู้เขียน