การเดินทางของชีวิตคนเรา ไม่มีใครไม่รู้หรอก ว่าเมื่อไหร่ชีวิตคนเรา จะสิ้นสุดที่ไหนและเมื่อไหร่ เวลาใด จบในรูปแบบไหน แต่เมื่อ...ผมเองยังมีลมหายใจ ชีวิตยังต้องการอากาศ อันแสนบริสุทธิ์ มันก็ต้องแสวงหา ยิ่งโลกนี้แย่ลง โรคร้ายก็เอาแต่ระบาดหนักขึ้นทุกวัน อำเภอบางสะพาน จังหวัดประจวบคีรีขันธ์ คือจุดเริ่มต้นการเดินทางในครั้งนี้ของผม การใช้ชีวิตไปในที่ๆเดินทาง แล้วสงบเงียบ มีอิสระในจิตใจ แถมพบเห็นธรรมชาติที่สดใส ไร้มลพิษ ผู้คนรอบๆข้างต่างอยู่อย่างพอมี พอกิน ตามวิถีชาวบ้าน หากินกับทะเล แม้แต่ยามค่ำคืน ก็สงบเงียบ มีแต่แสงไฟของเรือหาปลากับแสงจันทร์ที่กระทบผิวท้องทะเล ยามเช้าและตอนค่ำคืน การเดินทางครั้งนี้ก็ไม่ได้ห่างไกลจาก กรุงเทพมหานครเราเท่าไหร่นัก สำหรับนักเดินทางอย่างผม แต่...สำหรับคนทั่วไป ที่ไม่ชอบขับรถ4-5ชั่วโมง อาจจะไม่ชอบ แต่อย่างไงผมว่า การเดินทางไปกับรถเราเอง หิวก็แวะเหนื่อยก็พัก ขับไปเรื่อยๆปล่อยใจดูข้างทาง ถนนบ้านเรือน วิถีชีวิตคนตามเส้นทางเดิน บ้านเมืองเราก็สวย มีร้านค้าสถานที่ ถนนหนทางก็ปรับเปลี่ยน ดีขึ้นสะดวกสบายมากขึ้นกว่า สมัยก่อนขึ้นมาก โรงพยาบาล ตลาด ร้านค้าร้านอาหาร ก็มีให้ทานมากมายขึ้น ร้านสะดวกซื้อก็มีให้เห็น แม้จะเป็นอำเภอเล็กๆ โดยเฉพาะสัญญาณไวไฟ ในที่พัก โรงแรมทุกที่ต้องมี ต้องแรงเข้าถึงทุกจุด ( ขอขอบคุณ...ภาพหาด หน้าโรงแรมที่แสนสะอาด สงบ เงียบ สวยสุดๆ .@ SEAnery Beach Resort .ภาพถ่ายทั้งหมดด้วยฝีมือกระผมเอง ) นับว่าเป็นการเดินทางที่โชคดี อากาศดี เพราะพนักงาน รร.บอกฝนตกมาตลอด ก่อนหน้าถึง 3วัน3คืน เพิ่งฟ้าใสวันนี้ไม่มีเมฆฝนเลย ส่วนที่พักก็เริ่มมีแขกทยอยกันมา จองพัก คงหนักกับชีวิตในเมืองหลวง มีแต่รถมาจาก กทม.มากันเป็นครอบครัว แต่ก็ไม่มากนัก นับคนได้ สงสารก็โรงแรม พนักงาน แม่บ้าน คนงานต่างๆ แม้คนมาพักลูกค้าจะน้อย แต่ไม่ด้อยในเรื่องการต้อนรับ ดูแลบริการอย่างดี อย่างเต็ม100ทุกคน ความสะอาดห้องพัก เรียบร้อย ไร้โควิด👍😁😁😁👏 หายห่วงแน่นอน. @ SEAnery Beach Resort. หาดทรายสะอาด คลื่นสงบ ไร้ผู้คนมีเพียงผมคนเดียว เดินดูปูลม รับลมทะเลเบาๆแสนสุขใจอะไรเช่นนี้ แต่บางทีก็ อดคิดไม่ได้ คนไปไหนกันหมด รู้สึกเหงาขึ้นมาเหมือนกัน อย่างน้อยมีคนมาเดินเล่น นักท่องเที่ยวบ้าง เสียงดนตรีผู้คนนั่งเล่นตามชายหาด เหมือนช่วงเวลาท่องเที่ยว ไม่มีโรคโควิดนี่ก็ดีกว่านะ มันจะไม่ได้เหงาจนเกินไป เดินๆไปเหงาใจจัง คืนนี้ต้องเครื่องดื่มเย็นๆ ของทานเล่นนิดหน่อย แล้วนั่งชมจันทร์ แบบสงบๆเงียบๆคนเดียว จะขออะไรกับพระจันทร์ดีน๊า...ค่ำคืนนี้จะมีอะไรแสนจะสุขใจ สบายใจเช่นนี้ เช้าวันใหม่อากาศที่สดใส มีแต่เสียงนก มีแต่เสียงคลื่นทะเล กับลมเย็นๆเบาๆ ถึงจะเหงาแต่ก็ได้ธรรมชาติมาเป็นเพื่อน ที่ดีก็คลายเหงาสุดๆ ทานอาหารเช้า ตามสไตล์ a la carte ในช่วงมาตราการโควิด ก็ตามนั้นครับผม ทานอาหารเช้าเสร็จ ผมเดินเล่นรอบๆโรงแรม ข้างๆโรงแรมชายหาดก็ยังมีสวนมะพร้าว บ้านเล็กๆของชาวประมงพื้นบ้าน มีการนำปลาเล็กปลาน้อย มาตากแห้งที่หาได้มา มีชาวบ้านข้างๆมาสั่งปลาสดไปทำอาหารบ้าง ผมเข้าไปพูดคุยตามประสาคนอยากรู้อยากเห็น สุดท้ายอดใจไม่ไหว จัดไปครับผมปลาจริงจัง มาฝากพ่อแม่พี่น้องที่บ้าน 5กิโลกรัม แค่500บาทแบบไร้สาร สดใหม่ ไม่มีเจือปน ธรรมชาติล้วนๆ การเดินทางครั้งนี้แม้ใช้เวลาไม่มากนัก วันเวลาที่เดินไปอย่างรวดเร็ว โลกที่หมุนไว ไม่รู้จะรีบไปไหน สู้ๆกันต่อไปนะครับ พี่น้องชาวโลก..... วันลาเหลือใช่ไหม อยากไปเที่ยวไหนหรือเปล่า? หาข้อมูลที่เที่ยวสุดปังได้ที่ App TrueID โหลดเลย ฟรี !