ตามหัวเรื่องเลยครับ จะพาโกอินเตอร์ ไปยัง สปป.ลาว ไปแบบลุยเดี่ยว คนเดียว Only ไม่ Lonely วังเวียง เป็นเมืองท่องเทียวที่อินเทรนด์มากขึ้นเรื่อยๆ ประเทศลาวคงเป็นประเทศที่คนไทยเราสามารถเดินทางไปได้ง่ายดายที่สุดในโลก แต่ยังไงก็เป็นการเดินทางข้ามประเทศหลายอย่างก็ต้องเตรียมไว้ เช่น หนังสือเดินทาง การเดินทางไปวังเวียงครั้งนี้ไม่ต้องนั่งเครื่องบินครับ ผมเลือกเดินทางโดยรถ บขส.จากกรุงเทพฯไปที่จังหวัด อุดรธานี เลือกสล๊อตเวลาที่ไปถึงอุดรฯเวลาเช้าเหมาะสุด เพราะจะได้ต่อรถไปวังเวียงที่ออกเวลา 8.30 น. กำลังสวย ซื้อตั๋วเรียบร้อยแล้ว รถสายนี้จะวิ่งไปที่ขนส่งหนองคายด้วย ข้ามสะพานมิตรภาพไทยลาว ผ่านแม่น้ำโขง จุดผ่านแดนทั้ง 2 ฝั่งก็ง่ายดายเพราะเป็นประเทศในกลุ่ม AEC ด้วยกัน ไม่ต้องมีวีซ่า แต่อาจจะต้องรอผู้ร่วมขบวนรถบัสที่เป็นชาวต่างชาติที่บางคนอาจจะมีขั้นตอนมากกว่า แต่เป็นจุดที่คนไม่เยอะมากเหมือนด้านกัมพูชา ปอยเปต มีปัญหาอะไรก็สอบถามภาษาไทยได้สบาย พอเสร็จจากขั้นตอนตรวจคนเข้าเมืองเรียบร้อย ขึ้นรถวิ่งยาวเข้าสู่ดินแดนประเทศลาว เปลี่ยนเป็นขับชิดขวา รถไม่ได้จอดที่เวียงจันทน์ แต่ไปจอดอีกทีเป็นจุดพักกลางทางแวะทานอาหาร เข้าห้องน้ำ และก็ไปต่อถึงวังเวียงประมาณ บ่ายสองโมงครึ่ง จริงๆก็ไม่ได้ไกลมากแต่ถนนหนทางที่ลาวไม่ค่อยดีเท่าไหร่ครับ ไม่มีมอเตอร์เวย์ โทลเวย์ อะไร ถึงขนส่งวังเวียงแล้ว อย่าลืมจองตั๋วขากลับไว้เลยชัวร์กว่า เวลากลับจากวังเวียงไปอุดรจะเป็นรถของลาว ส่วนขาไปเป็นรถของบริษัทจากประเทศไทย คงเป็นสัญญาสัมปทานร่วมกัน แฟร์แฟร์ดีครับ รู้สึกว่ารถของไทยจะดีกว่าหน่อยๆครับ555 จากขนส่ง จะเข้าเมืองจะมีรถสองแถวบริการฟรีไปส่งครับ จริง ๆ ไม่ได้ไกลมาก ขากลับผมว่างจัดเดินมาเลย 2 กิโลฯได้ ช่วงที่ผมไปพัก ไม่ใช่ช่วงเทศกาล ที่พักก็ไปหาเอาดาบหน้า พักคนเดียว ไม่ได้เน้นสวยงาม ก็มีที่พักสไตล์เกตส์เฮาส์มากมายครับ ราคา 400-600 บาท มีแอร์มีห้องน้ำในตัวมีน้ำอุ่น ก็ตอบโจทย์แล้วครับ เปลี่ยนโรงแรมทุกคืนก็ยังได้ เพราะเมืองมีขนาดเล็ก ในภาพนี้โรงแรมที่ผมนอนคืนแรกก็อยู่ใกล้ๆสะพานนี้แหละครับ สายเซลฟี่เห็นแล้ว อดไม่ได้แน่นอน อย่างที่บอกครับ ตัวเมืองวังเวียงมีขนาดเล็ก ถนนไม่กี่สาย คนไทยเราชอบที่จะไปเช่ามอเตอร์ไซด์ขี่กัน แต่ต้องระวังหน่อยเพราะที่นั่นขับรถชิดขวา คนไทยคนลาวหน้าตาหรือพูดภาษาแทบจะแยกกันไม่ออก แต่คนลาวเขาจะสังเกตุคนไทยจากการขี่รถนี่แหละครับ เห็นขับมาผิดเลนรู้เลยคนไทย อันนี้คนลาวเล่าให้ฟังนะ ซิมเน็ทซิมมือถือ มาซื้อตามร้านสะดวกซื้อได้เลย เงินที่ใช้เป็นเงินกีบ ช่วงที่ไประมาณ 1บาทแลกได้ 250 กีบ ถ้าจำไม่ผิดนะครับ แรกๆอาจจะงงหน่อยเวลาซื้อของ กี่หมื่น กี่แสนกีบ จะจ่ายด้วยเงินไทย หรือ ดอลลาร์ ก็ได้นะ แต่ผมก็แลกดีกว่านาน ๆ จะได้เป็นเศรษฐีจ่ายเงินเป็นแสนเป็นล้านกะเขาสักที555 ตามร้านขายของใหญ่ๆก็จะมีให้แลก ใช้ไม่หมดก็แลกคืน นึกถึงสมัยก่อนนานมาแล้วมาลาวครั้งแรก พอเราจะแลกเงินเยอะๆ คนแลกนี่ต้องเตรียมถุงพลาสติกไว้เลย555 รู้สึกว่าระบบเงินในประเทศย่านนี้จะเล็กมาก ทั้ง ลาว พม่า อินโดนีเซีย วังเวียงไม่ได้เป็นเมืองศิลปะวัฒนธรรมแบบ เวียงจันทน์ หรือ หลวงพระบาง นักท่องเที่ยวที่มาที่นี่แต่ก่อนจะเป็นพวกวัยหนุ่มสาวชาติตะวันตกมาพักแบบเกสต์เฮาส์แล้วก็จะมาเล่นกิจกรรมทางน้ำ กลางคืนก็จะมีผับ บาร์ แต่เขาบอกว่าน้อยไปเยอะแล้ว ตอนนี้คนไทยก็ไปเที่ยวกันมาก ส่วนนักท่องเที่ยวเอเชีย ผมเห็นเกาหลีวัยรุ่นมากันเป็นกลุ่มๆ มีเป็นทัวร์มาด้วย จีนก็เริ่มมี ไต้หวันไม่มีเพราะไม่มีไฟลท์บินตรง เนื่องจากลาวเคยเป็นอณานิคของฝรั่งเศส อิทธิพลบางอย่างก็ยังเห็นอยู่นะ อย่าง อาหารพวกขนมปังฝรั่งเศส แต่ฟิวชั่นกับท้องถิ่น อย่างพวกแฮมเบเกอร์หรือแซนวิส ใส่ทั้ง ไข่ดาว ไส้กรอก หมูแฮม สาระพัด แบบกินอันเดียวอิ่มท้องไปเลย อันนี้ก็คล้ายๆกับเวียดนาม กัมพูชา ซึ่งก็เป็นอณานิคมฝรั่งเศสมาก่อนเหมือนกัน ร้านขายอาหารแบบนี้มีอยู่เยอะทีเดียว ส่วนร้านอาหารรสจัด ๆ แบบพวกส้มตำหรืออาหารไทย เท่าที่กินหลายมื้อกับไม่รู้สึกมีอะไรน่าสนใจหรือคาดหวังมากไปหน่อยว่าจะเจออะไร แซ่บ ๆ ถ้าใครเคยไปแล้วมีร้านไหนอร่อยก็ช่วยแนะนำผมมาหน่อยนะครับ สระมรกต เป็น The Must ที่ต้องไปให้ได้ครับ น้ำใสเย็นเจี๊ยบชื่นใจและสีแบบเขียวมรกตจริงๆ เดี๋ยวนี้มีหลายที่แล้ว สะพานแขวนสีส้ม ก็เป็นอีกสถานที่นึงที่ต้องมา เช็คอิน เซลฟี่ แชร์ไปอวดคนอื่นล่ะครับ กิจกรรมทางน้ำ ส่วนใหญ่ก็อยู่ที่แม่น้ำซองนี่ล่ะครับ ลาวเป็นประเทศที่ไม่มีทะเล ที่นี่ก็เป็นเหมือนคนลาวที่เมืองอื่นมาเล่นน้ำที่นี่ ก็มีกิจกรรมแนวผจญภัย สนุก ๆ สำหรับคนหนุ่มสาวเยอะ อย่างโดดน้ำสระมรกต ,Zip Line มีหลายเจ้า บางจุดข้ามแม่น้ำกว้างดูแล้วน่าชาเลนจ์มากว่าเราจะกล้ามั้ย แต่ควรเลือกผู้ให้บริการที่น่าเชื่อถือและมีมาตรฐานหน่อย เครื่องเล่นพวกนี้ความปลอดภัยต้องมาอย่างแรก safty first ว่างั้น หรือจะมีกิจกรรมอย่าง พารามอเตอร์ บินไปบินมาบ่อยเลย แล้วก็พวกบอลลูน มีกิจกรรมอันนึงที่ผมไปเล่นมาคือ Tubing เป็นการเช่าห่วงยางใหญ่ๆ นั่งรถออกไปนอกเมือง แล้วล่องน้ำใหลลงมาเรื่อยๆ จนถึงตัวเมือง จบภาระกิจก็เอาห่วงยางไปคืนร้านที่เช่ามาครับ ปรากฎว่าผมไม่จบภาระกิจ555 เพราะใกล้มืดแล้วยังไม่ถึงไหน เลยตะกายเข้าฝั่งเหมารถเข้าเมืองดีกว่า แต่ตอนที่ tubing อยู่กลางแม่น้ำ ยอมรับว่าวิวที่ได้เห็นสวยมาก เสียดายไม่มีรูปมาฝาก ถ้ามาวังเวียงอย่าลืมกิจกรรมนี้นะครับ จุดชมวิว เขาเงิน เป็นอีกจุดนึงสำหรับคนที่ชอบดูวิวจากที่สูง ค่อนข้างสูง แต่ว่าเป็นบันไดแบบปูนเกือบทั้งหมด ไม่ต้องปีนป่ายให้หวาดเสียว แต่กว่าจะไปถึงจุดข้างบนก็เล่นเอาหอบทีเดียว 555 จริงๆถ้ามีเวลามากกว่านี้ก็ยังมีอีกหลายสถานที่ที่น่าสนใจนะครับ ขอขอบคุณสำหรับความสนใจและอ่านบทความนี้ครับ และผมยังมีอะไรมาเสนอในครั้งต่อไปอีก สวัสดีครับ จะไปดูที่ผมทำเป็นคลิปเที่ยววังเวียงไว้ก็ได้ครับ https://youtu.be/JvFWFDuv2sc เนื้อหาและรูปทั้งหมด โดย Boo Planet