เรือนไม้ชายเล [เท่] เกาะยอ ในที่สุด [ความคิดถึงก็หายเหงา] เพื่อนมัธยมปลายนัดหมายรวมตัวกันได้อีกครั้ง ด้วยความที่แต่ละคนมีภารกิจการงานต่างกัน วันที่ลงตัวคือเสาร์อาทิตย์ และสถานที่ที่พิชิตใจเราได้ด้วยความง่ายและวิวงาม ก็คือเกาะยอที่เป็นตรงกลางระหว่างสมาชิกยะลากับพัทลุง แต่ครั้งนี้เราเปลี่ยนที่พักเพื่อเปลี่ยนวิว เปลี่ยนที่ให้ลมพัดปลายผมปลิวจากท้ายเกาะโฮมสเตย์เป็น [เรือนไม้ชายเล] การออกแบบแนว Vintage เป็นที่ถูกใจของมิตรภาพ Vintage ที่เริ่มมาตั้งแต่ปี 2524 พอถึงที่ก็ระริกระรี้สำรวจไปทั่ว ๆ ก่อนมานั่งรวมตัวรอบโต๊ะอาหารมื้อแรกเหนือทะเลสาบสงขลา อาหารมื้อแรกก็ไม่มีอะไรมาก แค่เต็มโต๊ะยาวด้วยอาหารท้องถิ่นใต้ เฉพาะสะตอก็มีปาเข้าไป 3 แบบ คือสะตอสด สะตอดอง และสะตอเผา นอกนั้นก็เป็นผักสารพัดที่คนใต้จะเรียกว่า [ผักเหนาะ] ส่วนอาหารคาวห่อหมกดูเหมือนจะเป็นอาหารพื้น ๆ ต้มยำปลากะพงก็ไม่ได้หายาก ชุดอาหารทะเลคือกุ้ง หอย ปู ปลา ก็อาจฟังดูเฉยๆ แต่พอได้รู้ว่าแถวนั้นขายกุ้งตัวใหญ่ ๆ ราคาแค่กิโลกรัมละ 200-250 บาท ทีนี้ก็น้ำหูน้ำตาไหล โดยเฉพาะพวกที่เป็นคออาหารทะเลแทบจะก่อไฟตั้งเตาเผากันเลยทีเดียว ซึ่งก็ไม่แปลกเพราะที่นี่คือ [ถิ่นของทะเล] เสร็จภารกิจของพุง ทุกคนเปลี่ยนเครื่องนุ่งห่มเป็นชุดทีม [เสื้อขาวกางเกงเล] จากนั้นความเท่ก็ชนกันโครมคราม มุมไหนหรือที่จะไม่ถ่ายรูป ไม่มี! ความร่าเริงขนาดไหนหรือที่ไม่ปรากฏตัว ไม่มี! เรือนไม้ชายเลสร้างความน่าสนใจด้วยตัวเรือนที่เป็นไม้เก่า เหมือนการ ปะ-ติด ปะ-ต่อ อย่างไม่คิด แต่ไม่มีทางใช่ ทุกอย่างต้องผ่านกระบวนการคิดมาอย่างดี โดยใช้ [ความไม่สมบูรณ์แบบสร้างความสมบูรณ์แบบ] อารมณ์ร่วมที่เกิดขึ้นยืนยันได้ว่าที่นี่ทำสำเร็จ >> ยามเย็นอารมณ์กระพือโหมด้วยฉากหน้าของทะเลสาบสงขลา ช่วงเวลา Twilight ทำเอาหายใจแรง อยากบรรยายร่ายรำพันสักร้อยหน้าแต่เกรงว่าจะยืดยาว การย่อความก็จะเป็นการทำลายความงามที่แท้จริง รูปคงทำหน้าที่ได้ดีกว่า ดูนั่น! แสงกระทบน้ำจนกลายเป็นกระจกให้นกส่อง นั่น! ระลอกคลื่นระริกพากันเข้าฝั่ง โอ ดูนั่น! ความงามของฟ้า ตระการตาอย่างหาที่สุดมิได้ ณ เรือนไม้ชายเล >> แล้วกลางคืนก็มาถึง แต่เปล่า! ไม่ได้จะนอน เรารอเวลาแห่งคาราโอเกะ ระเบียงกลายเป็นเวที ทีวีกลายเป็นตู้เพลง และเราทั้งหลายก็กลายเป็น [คนในวงการบันเทิง] โดยพร้อมเพรียงกัน เรือนไม้ชายเลเตรียมทุกอย่างให้อย่างไม่ค่อยดี เพราะไมโครโฟนมีเพียงสอง แต่นักร้องมี [ลุยเสียแหม็ด] คงต้องให้อารมณ์ภาษาใต้ทำงาน มันแปลว่า [เยอะไปหมด] นั่นเอง Wi-Fi ก็มี นี่คือหนึ่งใน Option ที่จำเป็นต่อการตัดสินใจเลือกที่พัก และมันก็ช่วยได้มากเมื่ออยากได้สัญญาณที่แรงกว่าเพื่อเปิด Youtube ฟังเพลงที่ต้องการ ประมาณว่าเมื่อมาสถานที่แบบนี้ นอกจากบันเทิงด้วยลีลาท่าเต้นและเสียงร้องอันเป็นที่น่าครุ่นคิดว่ามันดีจริง ๆ ใช่ไหมนั่น ก็อาจต้องจัดเวลาให้กับความ Romantic กันบ้าง ไม่งั้น...เสียของ! >> เช้าแล้ว ชาวเกาะยอออกทำมาหากิน ภาพที่เห็นเป็นวิถีชีวิตจริงไม่ใช่การแสดงโชว์นักท่องเที่ยว ฟ้าที่ค่อย ๆ ฟ้า เมฆที่ค่อย ๆ ลอย พาให้อารมณ์ค่อย ๆ บรรเจิด เป็นเช้าที่งาม จนอยากถาม...ถ้าอยากตื่นที่นี่ทุกเช้าต้องทำอย่างไร [ก็เช่ามันทุกวันเลยสิ คืนละแค่สามพันบาทเองมีอาหารเช้าให้ด้วย] เฮ้อ! ได้ยินเข้าแบบนี้ Romantic หน้าหงิกในพลัน >> เมื่อไม่ได้นอนต่อ เราก็ต้องกลับ อาลัยอาวรณ์แค่ไหนโปรดอย่าถาม สิ่งที่ทำได้คือเก็บภาพกันเข้าไป งานนี้ [มุม] Vintage กับ [คน] Vintage เข้ากันได้ดีเป็นที่ยิ่ง นึกอยากเสนอตัวเป็นทีม Presenter ให้เรือนไม้ชายเล โดยไม่รับค่าจ้าง ขอแค่ได้มานอนที่นี่เดือนละสองสามคืนก็พอ แต่หลายคนอาจบอกว่าไม่คุ้มที่ Fan Club จะรู้อายุ ได้เวลากลับ แดดเปรี้ยง ๆ รอเราขึ้นจากบ้านพัก พอออกมาแดดก็กางแขนกอด ส่งยิ้มอย่างหวาน ประมาณว่าอยากทำหน้าที่ให้สมแดด กลัวที่ไหน ว่าแล้วก็นับ นึง-ส่อง-ส้ำ กระโดดโชว์แดดเสียเลย [ทุกภาพโดย f I l e b y N o r] Link เรือนไม้ชายเล บทความอื่นของ f i l e b y N o r