ประสบการณ์ไปเที่ยวต่างประเทศของฉันคือประเทศเกาหลีใต้ ประเทศที่หลายๆ คนใฝ่ฝันที่จะไปรวมถึงฉันด้วย การไปต่างประเทศเป็นความรู้สึกที่ตื่นเต้นมาก นอกจากฉันยังมีเพื่อนๆ และคุณครูไปด้วยกันอีกมากมายเพราะพวกเราไปในโครงการ เเลกเปลี่ยนวัฒนธรรม ไทย-เกาหลี( 2018 Pocheon International Youth Culture Experience Event) ที่เมืองโพชอน ประเทศเกาหลีใต้ เป็นเวลา 7วัน ตั้งแต่วันที่ 6 สิงหาคม - 12 สิงหาคม พศ.2561 (ก่อนหน้าที่พวกเราจะได้ไปเกาหลีก็จะมีคนเกาหลีที่เป็นบัดดี้มาที่ไทยก่อนจากนั้นพวกเราก็จะไปที่เกาหลี) นอกจากการนี่จะเป็นการไปต่างประเทศครั้งแรกแล้วยังเป็นการนั่งเครื่องบินครั้งแรกอีกด้วย เลยตื่นเต้นมาก พอลงจากเครื่องบินที่สนามบินอินชอน ตอนนั้นเป็นเวลา 2.00 ที่เกาหลี (เที่ยงคืนของไทย) บัดดี้ของพวกเราทุกคนมารอต้อนรับที่หอพักจากนั้นก็พาพวกเราขึ้นห้องนอน พวกบัดดี้พากันหลับจนหมดแล้วแต่เด็กไทยทุกคนที่ไปรวมใจกันไปรวมกันที่ห้องว่างที่เหลืออยู่ห้องหนึ่ง เพื่อนั่งกินบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปรสต้มยำกุ้ง(!?) หลังจากกินเสร็จพวกเราก็แยกย้ายกันกลับห้องเพื่อไปนอน วันต่อมาตื่นแต่เช้ามาก 6 โมงเช้าเลย~ฉันรีบอาบน้ำโดยที่บัดดี้ของฉันยังไม่ตื่นเลย หลังจากนั้นพวกเราลงมารับประทานอาหารเช้ากันที่ห้องอาหารของหอพักจากนั้นพวกเราก็ได้เดินทางไปเที่ยวในสถานที่ต่างๆ มากมายทั่วเมือง เช่น โซลทาวเวอร์ (Seoul tower) snowland และที่อื่นอีกมากมาย วันที่ 3 พวกเราได้อยู่ที่หอพักและได้เรียนรู้การทำอาหารเกาหลี แต่ง makeup ให้เป็นแผล และทำกล้อง vr เมื่อถึงวันที่ 5 วันนี้เป็นวันที่พวกเราทุกคนจะได้แยกย้ายกันเพื่อไปค้างที่บ้านพร้อมกับครอบครัวของบัดดี้ เมื่อคุณแม่ของบัดดี้มารับฉันไปที่บ้านก็ดูแลฉันอย่างดีพร้อมพาไปห้างสรรพสินค้าเพื่อซื้อของฝากกลับด้วย พอตกเย็นคุณแม่ของบัดดี้ก็พาฉันไปกินหมูอย่างเกาหลี~ วันต่อมาบัดดี้และครอบครัวพาฉันไปเล่นที่สวนน้ำได้ลองเล่นอะไรที่แปลกใหม่ไม่มีในไทยหลายอย่างเลย จากนั้นพอตกเย็นพวกเขาได้พาฉันไปที่งานเทศกาลงานหนึ่ง(ลืมชื่อ) จากนั้นพวกเราก็พักกันที่โรงเเรมที่อยู่ใกล้กับสวนน้ำ เช้าวันต่อมาคือวันที่พวกเราเศร้ากันมากเป็นวันที่ฉันจะต้องกลับไทยเเล้ว แม่ของบัดดี้และบัดดี้มาส่งฉันที่จุดนัดพบ ก่อนจะขึ้นรถบัสฉันได้กอดลาบัดดี้พร้อมกับร้องไห้ออกมาด้วย T~T หลังจากลากันเสร็จแล้วเมื่อรถบัสเคลื่อนตัวออกเหล่าบรรดาบัดดี้ที่เป็นผู้ชายพากันวิ่งตามรถบัสฉันมองพวกเขาจนลับตาและฉันจะไม่มีวันลืมประสบการณ์ที่ดีแบบนี้และหวังว่าสักวันฉันจะได้มีโอกาสกลับไปที่ประเทศเกาหลีใต้อีกครั้ง ภาพประกอบโดยผู้เขียน