Happy Birthday To Me ปีนี้ขอเดินสายไหว้พระทำบุญเพื่อขอพรให้สิ่งดี ๆ เข้ามาในชีวิต ที่กรุงเทพมหานาคร เนื่องด้วยวันนี้เป็นวันเกิดของผมเอง แล้วตรงกับวันเสาร์พอดิบพอดี ผมเลยอาศัยจังหวะนี้ขึ้นรถทัวร์คืนศุกร์เข้ากรุงเทพฯ แล้วตื่เช้าออกไปทำไหว้พระทำบุญคงไม่ใช่เรื่องยาก แต่การไปการทำบุยครั้งนี้ผมได้พกจาก Konica c 35 เจ้ากล้องฟิล์มสุดโปรดของผมมาด้วย วันนี้ผมใช้ฟิล์ม Kodak 200 แล้ววางแผนไว้ว่างจะไปล้างฟิล์มที่สยาม นอนที่กรุงเทพฯอีกสักคืนแล้ววันอาทิตย์กับต่างจังหวัดวันจันทร์ทำงาน กลับสู่โลกความเป็นจริง ด้วยวันนี้ถือว่าเป็นวันสำคัญของตนเองเลยถือเอาฤกษ์เอาชัย ไหว้ศาลหลักเมืองกรุงเทพมหานคร เพราะแถว ๆ บริเวณศาลหลังเมืองนี้ยังมีมุมถ่ายรูปที่น่าถ่ายเยอะแยะมากมายเลยไม่ว่าจะเป็นถ่ายวิวโล่ง ๆ ที่สนามหลวง วิวเท่ ๆ ที่มหาวิทยาลัยศิลปกร วันคลาสสิกที่กระทรวงกระลาโหม หรือเข้าไปในวัดพระแก้วห็มีอีกหลลายมุมเลยครับ ใช่ครับสถานที่ต่อไปของผมเดินใกล้นิดเดียวแค่ข้ามถนนมาก็เข้ามาได้เลยกับวัดพระศรีรัตนศาสดาราม หรือวัดพระแก้ว ภายในวัดจะมีส่วนที่ถ่ายรูปได้และห้ามถ่ายภาพนักครับ พวกเราทุกคนโปรดช่วยกันทำตามกฎของวัดด้วยนะครับ ซึ่งผมนั้นพอได้ไวห้พระทำบุญที่วัดแล้วช่วงเช้า ๆ แบบนี้อากาศไม่ร้อนนักเดินเล่นสักหน่อยถ่ายรูปสัก 2-3 รุปแล้วลุยต่อที่สถานีต่อไปเลยครับ เหตุที่ว่างถ่ายรูปไม่เยอะแล้วทำไมไปแต่ละที่ไวจัง เพราะกลัวช่วงกลางวันรถติดครับ แถมฟิิล์มมีจำกันที่ 34 รูปด้วย ถ่ายเพลินไม่ได้เลยเดี๋ยวพอไปที่สยามแล้วจะไม่มีฟิล์มให้ถ่าย สถานีนี้เพราะปากเพื่อท้องครับ วังหลัง เรามาตามหาซูชิอรทิัย เจ้าดังแห่งย่านวังหลังเป็นมื้อแรกของวันที่ฟินแบบสุด ๆ อาหารนี้คงไม่ต้องอธิบายสรรพคุณให้มากความ เพราะรสชาติการันตีด้วยชื่อเสียงที่ร้านมีอยู่ แต่มีอีกเรื่องนึงที่อยากจะบอกเลยคือร้านซูชิอรทัยสั่งแล้วรอไม่ถึง 10 นาทีได้ไวมาก ตอนแรกก็รู้สึกตกใจเพราะ ส่งนตัวแล้วก็มากินอยู่หลายครั้ง (นาน ๆ มาครั้ง) แต่ครั้งนี้ประทับใจสุด ๆ ไปเลย แถมภาพถ่ายในกล้องฟิล์มก้ออกมาดูดีด้วยนะครับ เตือนอีกอย่างนึงจะถ่ายฟิล์มรูปอาหารหรือของชิ้นที่ใกล้เลนส์เพื่อน ๆ ต้องกะระยะกันให้ดี ๆ นะครับระวังได้ภาพเบลอแบบผม หนังท้องตึงหนังตาเริ่มหย่อน เป็นจริงเสมอนี้ขนาดเพิ่ง 11 โมง เราเลยคิดกันว่าเรียกทำเวลากันดีกว่า สถานีต่อไปคือวัดอรุณราชวราราม คราวนี้ผมและเพื่อน ๆ โดยสารทางเรือขนาดระยะทางไม่ไกลมาก แต่ในท้องมีซูซิเต็มกำลังพอเจอคลื่นลูกเล็กลูกน้อยเอาผมกับเพื่อนเมาเรือกันไปตาม ๆ กัน แต่ถือว่าเปป็นประสบการณ์ที่นึกถือแล้วก็พาผมยิ้มได้ตลอดเลยครับ หลังจากได้ทำบุญ ได้รูปมาคนละรูปสองรูป ฟิล์มเริ่มเตือนว่าเราถ่ายไป 20 รูปแล้วพวกเราไม่รอช้าขึ้น BTS เพื่อไปเดินเล่นถ้ารูปที่สยามกันต่อเลยครับ ผมว่าจุดเด่นของสยามในช่วงเวลาบ่าย ๆ เย็น ๆ มักจะมีอารมณ์ของแสงทีดูแล้วอบอุ่น ออกแนวสไตล์ญี่ปุ่นมาก การถ่ายรูปครั้งนี้ผมเจออะไรก็ถ่ายไม่ได้คิดอะไร ก็เป็นการพักผ่อนในวันหยุดที่ทำเอาเราหลุดจากชีวิตที่เบื่อ ๆ การทำงานได้เหมือนกันนะครับ เพื่อนรู้ใจสักคน กล้องฟิล์มสักตัว เดินถ่ายรูปเล่นทั่วเมืองคงไม่ใช่เรื่องที่ยาก เพนื่อยเราก็พัก ใช่ชิวิตแบบไม่รีบร้อนสักวัน พักเรื่องงานไว้บ้างสักวัน ผมว่าเราก็หาความสุขในแบบที่ไม่อยากให้วันนี้มันหมดวันเลยล่ะครับ ผมเป็นเพียงมือใหม่ที่หัดถ่ายกล้องฟิล์มถ่ายรูปออกมาไม่ดี มุมเบี้ยวบ้าง แต่กลับพอได้รูปมาแล้วรู้สึกว่ามันสวยอย่างอธิบายเป็นคำพูดไม่ได้ นี่ก็เป็นเสน่ห์ของกล้องฟิล์มที่ผมเชื่อว่าคนที่ถ่ายกล้องฟิล์มก็รู้สึกเหมือนกันครับ ภาพปกโดยผู้เขียน