“วัดพุทธวนาราม หรือ วัดป่าวังน้ำเย็น” จังหวัดมหาสารคาม วัดป่าวังน้ำเย็น (Wat Pa Wang Nam Yen) ตั้งอยู่ที่บ้านวังน้ำเย็น ตำบลเกิ้ง อำเภอเมือง จังหวัดมหาสารคาม มีพื้นที่กว่า 30 ไร่ ได้รับการยกฐานะขึ้นเป็นวัดที่ถูกต้อง เมื่อวันที่ 22 พฤศจิกายน พ.ศ. 2555 สังกัดสงฆ์มหานิกาย ปัจจุบันมีพระอาจารย์สุริยันต์โฆสปัญโญ พระเกจิชื่อดัง ดำรงตำแหน่งเจ้าอาวาสวัดป่าวังน้ำเย็น ความเป็นมาของการสร้างวัดป่าวังน้ำเย็น สืบเนื่อง จากในปี พ.ศ.2549 ขณะที่พระอาจารย์สุริยันต์ ดำรงตำแหน่งเจ้าอาวาสวัดบูรพาเทพนิมิต อ.กุฉินารายณ์ จ.กาฬสินธุ์ ท่านเป็นศิษย์ หลวงปู่คำพันธ์ โฆสปัญโญ พระเกจิอาจารย์ชื่อดังภาคอีสาน ทำให้ญาติโยมชาวมหาสารคามมีความเลื่อมใสศรัทธา ร่วมบริจาคที่ดินบริเวณที่ตั้งวัดป่าวังน้ำเย็นในปัจจุบัน ให้พระอาจารย์ สุริยันต์ สร้างวัดแห่งนี้ขึ้นเพื่อเป็นศูนย์รวมจิตใจของพุทธศาสนิกชนทั่วไป ไฮไลท์ที่เป็นเอกลักษณ์ของวัดป่าวังน้ำเย็น คือ ศาลาการเปรียญหลังใหญ่ที่ใช้เสาไม้ถึง 112 ต้น เป็นวัดที่ก่อสร้างโดยใช้ไม้เป็นองค์ประกอบหลักในการก่อสร้าง เช่นไม้แดง ไม้ประดู่ และไม้สักทอง โดดเด่นด้วย จัดว่าใหญ่ที่สุดในประเทศไทย ภายในวัดประดิษฐานพระพุทธรูปทรงเครื่องที่สร้างจากทองคำบริสุทธิ์ ถึง 3 องค์ น้ำหนักกว่า 12 กิโลกรัม ซึ่งวัดจะนำออกแห่รอบเมืองในงานทอดกฐินเป็นประจำทุกปี เพื่อให้ชาวเมืองได้สักการบูชา เจดีย์ศรีมหาสารคาม องค์ใหญ่สีทองอร่าม สามารถมองเห็นสวยเด่นมาแต่ไกลได้เลย ซึ่งเป็นพระเจดีย์สำคัญแห่งที่สองของจังหวัดมหาสารคามรองจากพระธาตุนาดูน มีความสวยงามและแสดงถึงความรุ่งเรืองของพระพุทธศาสนาของเมืองตักศิลานคร ดังคำขวัญจังหวัดที่ว่า “พุทธมณฑลอีสาน ถิ่นฐานอารยธรรม ผ้าไหมล้ำเลอค่า ตักสิลานคร” ปัจจุบันวัดพุทธวนาราม หรือ วัดป่าวังน้ำเย็นแห่งนี้ นอกจากจะเป็นที่ศรัทธาของพุทธศาสนิกชนในพื้นที่และของพุทธศาสนิกชนทั่วไปแล้ว ยังมีชื่อเสียงด้านการท่องเที่ยวเชิงพุทธศาสนาที่สำคัญแห่งหนึ่งของเมืองมหาสารคาม จนกลายเป็นจุดหมายห้ามพลาดของจังหวัดที่นักท่องเที่ยวเดินทางแวะเวียนมาเยี่ยมชม สักการะสิ่งศักดิ์สิทธิ์ ไหว้พระ ขอพร เสริมสิริมงคลเพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ มิได้ขาดสาย วัดป่าวังน้ำเย็น มหาสารคาม ที่อยู่ : ตำบลเกิ้ง อำเภอเมืองมหาสารคาม จังหวัดมหาสารคาม พิกัด : https://goo.gl/maps/ainKkpSbGdfGQPKT8 เปิดให้เข้าชม : 08.00-18.00 น. โทร : 0851455942 เว็บไซต์ : https://www.facebook.com/Watpah.Wangnamyen/ ภาพโดยนักเขียน