บทความนี้ผู้เขียนไม่รู้จะเขียนถึงอะไรก็ขอรีวิวบ้านเกิดตัวเองซะหน่อย ด้วยความที่ผู้เขียนเป็นคนพิษณุโลกตั้งแต่เกิด รู้จักใจกลางเมืองสองแควเกือบทุกมุมก็ว่าได้ และคิดว่าคนที่แวะมาท่องเที่ยวพิษณุโลกก็คงจะได้นมัสการหลวงพ่อพุทธชินราชหรือสักการะสมเด็จพระนเรศวรตลอดจนมากินลมชมวิวแม่น้ำน่านบนสะพานนเรศวรหรือสะพานเอกาทศรถกันมาบ้างแล้วผู้เขียนจะไม่รีวิวสถานที่เหล่านั้นนะคะแต่จะมาเขียนถึงมุมบางมุมที่ไม่ค่อยอยู่ในเป้าหมายของนักท่องเที่ยวแต่เป็นมุมที่ผู้เขียนชอบไปเดินเที่ยวก็คือถ.บรมไตรโลกนารถเส้นหลัง ร.รฉลิมขวัญสตรีซึ่งเป็นโรงเรียนสตรีประจำจังหวัดและเป็นโรงเรียนที่ผู้เขียนเคยใช้ชีวิตนักเรียนมัธยมที่นั่นเมื่อ20กว่าปีก่อนนั่นเองถ.บรมไตรโลกนารถภาพถ่ายสถานที่ที่เต็มไปด้วยความทรงจำย่อมมีความหมายในตัวเองเสมอ ภาพถ่ายจากรั้วโรงเรียนเฉลิมขวัญสตรีที่ผู้เขียนยังรู้สึกถึงกลิ่นอายของความทรงจำเสมอแม้ว่าผู้เขียนจะพ้นจากรั้วโรงเรียนแห่งนี้มานานแล้วแต่ก็ยังรู้สึกคิดถึงช่วงวัยมัธยมของตัวเองอยู่ซึ่งมันก็ยังเป็นความทรงจำสีจางสำหรับผู้เขียนเสมอซึ่งบางครั้งผู้เขียนเองก็อยากจย้อนเวลากลับไปได้จัง บริเวณหน้าถ.มิตรภาพผ่านมายังถ.มิตรภาพบริเวณหน้าร้านเสียงทิพย์ซึ่งเป็นร้านหนังสือมหญ่ในใจกลางเมืองซึ่งก็เป็นหนึ่งในที่โปรดของผู้เขียนอีกเหมือนกัน สมัยก่อนพอมีมีการเลิกเรียนครึ่งวันผู้เขียนจะชอบไปขลุกอยู่ในร้านนี้แหละ ผู้เขียนเป็นคนที่ชอบหนังสือเรียกได้ว่าถ้าไม่ซื้อก็ยืนอ่านมันอย่างนั้นแหละเล่มไหนอ่านแล้วชอบก็ซื้อติดมือกลับไปอ่านที่บ้านเลยบริเวณภายในร้าน หนึ่งในบริเวณภายในร้านที่ผู้เขียนถ่ายมา ซึ่งในบทความนี้ขอเอามาลงเป็นบางภาพ เอาไว้โอกาสหน้าผู้เขียนจะมารีวิวร้านนี้แบบเต็มๆอีกครั้งหนึ่ง เพราะว่าผปัจจุบันร้านนี้ไม่ใช่แค่ร้านหนังสืออย่างแต่ก่อนแต่มีการตกแต่งเป็มุมกาแฟและอาหารว่างเพิ่มเติมเรียกได้ว่าฟินสองต่อคือได้จิบกาแฟพร้อมกับอ่านหนังสือเล่มโปรดไปด้วยหนังสือเล่มโปรดบนโต๊ะกาแฟ เดินมาจนเหนื่อยก็วกกลับไปที่ด้านหลัง ร.รเฉลิมขวัญอีกทีหนึ่งแล้วเดินข้ามถนนไปเข้าทางด้านหลังวัดราชบูรณะแล้วนั่งพักบนม้านั่งให้หายเหนื่อยระหว่างนั้นก็คว้ากล้องออกจากกระเป๋าขึ้นมาถ่ายรูปเจดีย์หลวงซะหน่อยและนี่ก็เป็นสถานที่ๆผู้เขียนคุ้นตามาตั้งแต่เด็กจนโตเรียกได้ว่าตั้งแต่จำความได้ก็เห็นเจดีย์แห่งนี้แล้วหลังจากพักจนหายเหนื่อยก็เดินข้ามสะพานลอยที่เชื่อมต่อไปยังวัดนางพญาแล้วเดินตรงไปเลี้ยวขวาเข้าผ่านทางหน้าวัดพระศรรัตนมหาธาตุหรือวัดใหญ่ก็อดไม่ได้ที่จะคว้ากล้องมาถ่ายวิวริมแม่น้ำน่านซะหน่อยก่อนที่จะเข้าไปกราบสักการะหลวงพ่อพุทธชินราชในอุโบสถซักพักไหนๆก็ม่วัดใหญ่ทั้งทีก็ขอเข้าไปหน่อยละกันออกจากวัดใหญ่ก็เดินต่อไปวัดนางพญาไปสักการะองค์พระนางพญาต่อแล้วนั่งทำสมาธิเพื่อคลายความเหนื่อยล้าก่อนที่จะขึ้นรถม่วงเพื่อเดินทางกลับบ้านเรียกได้ว่าการได้ไปเดินเที่ยวถ่ายรูปบ้านเกิดเมืองนอนของตัวเองก็เป็นความสุขอย่างหนึ่งเพราะเราได้เห็นถึงการพัฒนาไปตามยุคสมัยและก็ยังมีบางมุมที่ทำให้เราถึงความทรงจำในวัยเด็กว่าเราเคยผ่านการใช้ชีวิตตรงจุดนั้นมาแล้วงานนี้เหนื่อยแต่ก็คุ้มเพราะเป็นการออกเที่ยวนอกบ้านคนเดียวครั้งแรกในรอบ2ปีหลังจากต้องกักตัวอยู่ในบ้านเป็นเวลานานเพราะสถานการณ์โควิด-19พิกัดเสียงทิพย์บุ๊คเซ็นเตอร์โรงเรียนเฉลิมขวัญสตรีวัดพระศรีรัตนมหาธาตุวรมหาวิหาร(วัดใหญ่)วัดนางพญาวัดราชบูรณะ (หลวงพ่อทองดำ)ภาพถนนหน้าปากซอยที่ผู้เขียนถ่ายในระหว่างรอรถขาไปภาพถ่ายและบทความโดยผู้เขียนเปิดประสบการณ์ความบันเทิงที่หลากหลายสุดปัง บน App TrueID โหลดเลย ฟรี !